اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

به گفته وبسایت “دِ ورج” (The Verge)، سام آلتمن، مدیرعامل “اوپن اِی‌آی” (OpenAI) به صورت خصوصی از افراد بیرون سازمان بازخوردهایی در مورد این پروژه که هنوز در مراحل ابتدایی توسعه قرار دارد، درخواست کرده است.

هنوز مشخص نیست که آیا این شرکت قصد دارد این شبکه اجتماعی را به عنوان یک اپلیکیشن جداگانه عرضه کند یا آن را در چارچوب “چت‌جی‌پی‌تی” (ChatGPT) ادغام کند.

“اوپن اِی‌آی” به درخواست خبرگزاری رویترز برای اظهارنظر درباره این گزارش، واکنشی فوری نشان نداده است.

بیشتر بخوانید: ایلان ماسک “اکس” را به شرکت هوش مصنوعی خود واگذار کرد

این اقدام احتمالی می‌تواند تنش‌ها میان سام آلتمن و ایلان ماسک را افزایش دهد. ماسک که مالک شبکه ایکس و یکی از بنیان‌گذاران “اوپن‌اِی‌آی” بوده است، در سال ۲۰۱۸ از این استارتاپ جدا شد؛ پیش از آن‌که “اوپن اِی‌آی” به پیشگام حوزه هوش مصنوعی مولد تبدیل شود.

در ماه‌های اخیر، این درگیری بیشتر هم شده است. در ماه فوریه، گروهی از سرمایه‌گذاران به رهبری ایلان ماسک پیشنهادی به ارزش ۹۷.۴ میلیارد دلار برای خرید “اوپن‌اِی‌آی” ارائه کردند، که سام آلتمن با یک “نه، ممنون” سریع آن را رد کرد.

بیشتر بخوانید: مجموعه مطالب درباره شبکه‌های اجتماعی

ماسک سال گذشته از “اوپن اِی‌آی” و آلتمن شکایت کرد و مدعی شد که آن‌ها هدف اصلی “اوپن اِی‌آی”، یعنی توسعه هوش مصنوعی به نفع بشریت و نه برای منافع تجاری را کنار گذاشته‌اند.

در مقابل، “اوپن اِی‌آی” در اوایل ماه جاری آوریل از ماسک شکایت کرد و او را متهم به “الگوی آزار و اذیت” و تلاش برای بر هم زدن مسیر این شرکت در حرکت به سمت مدل سودآور کرد. این دو طرف قرار است بهار سال آینده در دادگاهی با حضور هیئت منصفه مقابل هم قرار بگیرند.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

شبکه اجتماعی احتمالی “اوپن اِی‌آی” همچنین می‌تواند این شرکت را وارد رقابت مستقیم با متا (شرکت مادر فیسبوک) کند که گزارش شده در حال توسعه یک سرویس مستقل هوش مصنوعی به نام “مِتا اِی‌آی” (Meta AI) است.

در ماه فوریه، آلتمن در پاسخ به گزارش رسانه‌ها درباره برنامه‌های متا در شبکه ایکس نوشت: «باشه، شاید ما هم یه اپلیکیشن اجتماعی بسازیم.»

هر دو شرکت متا و ایکس به حجم عظیمی از داده‌ها، یعنی محتوای عمومی که کاربران در شبکه‌های اجتماعی‌شان منتشر می‌کنند، دسترسی دارند که از آن برای آموزش مدل‌های هوش مصنوعی خود استفاده می‌کنند.

رافائل گروسی توسعه سلاح هسته‌ای را به حل یک پازل تشبیه کرد و افزود که ایران “قطعات این پازل را دارد و ممکن است روزی بتواند آن‌ها را کنار هم بگذارد”.

او قرار است شامگاه چهارشنبه ۱۶ آوریل برای گفت‌وگو با مقامات ارشد جمهوری اسلامی وارد ایران شود.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

گروسی در این مصاحبه در پاسخ به این پرسش که به چه منظور عازم تهران است و این‌که آیا برای تثبیت جایگاه آژانس در میز مذاکرات هسته‌ای ایران و آمریکا تلاش می‌کند، می‌گوید: «ما بخشی از گفت‌و‌گوی دوجانبه میان آقای عراقچی و آقای ویتکاف نیستیم، اما نسبت به آن بی‌تفاوت نیز نیستیم.»

او ادامه می‌دهد: «آنها به خوبی می‌دانند که ما باید نظر خود را درباره هرگونه توافق احتمالی ارائه کنیم، زیرا ما مسئول راستی‌آزمایی آن خواهیم بود. ما پیش‌تر تبادلات غیررسمی را با آنها آغاز کرده‌ایم. اما به محض آنکه متنی با مفاد مشخص تنظیم شود، از ما خواسته خواهد شد تا درباره رویه‌ها و میزان بازرسی‌های مورد اجرا نظر بدهیم.»

مصاحبه‌گر می‌پرسد: «آیا تصمیم شما برای سفر به ایران از سوی هر دو طرف مداخله‌گرانه تلقی شده است؟»

گروسی پاسخ می‌دهد: «خیر، من به ایران می‌روم و این کشور به دیدار من علاقه‌مند است. نیازی نداشتم خودم را تحمیل کنم. همه بر این موضوع توافق دارند که مشارکت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی [IAEA] همواره ضروری است، صرف‌نظر از ماهیت مذاکرات. بدون حضور ما، هر توافقی تنها یک تکه کاغذ است. برای آنکه توافق معنا داشته باشد، باید سیستم قوی راستی‌آزمایی و نظارتی وجود داشته باشد که تنها ما قادر به ارائه آن هستیم.»

بیشتر بخوانید: گروسی: زمان برای کنترل برنامه هسته‌ای ایران رو به اتمام است

مدیرکل آژانس در این باره که چرا دونالد ترامپ، پس از آن‌که در دور اول ریاست‌جمهوری خود در آمریکا از توافق‌نامه برجام خارج شد، اکنون در حال احیای توافق دیگری است، گفت: «در دوره اول ریاست‌جمهوری‌اش، گفته می‌شد که توافق وین درباره موضوع هسته‌ای ایران، یعنی برنامه جامع اقدام مشترک (برجام)، که در سال ۲۰۱۵ بین ایران از یک سو و فرانسه، بریتانیا، آلمان، ایالات متحده، چین و روسیه از سوی دیگر امضا شد، بیش از حد سخاوتمندانه بود و به ایران آزادی عمل زیادی می‌داد، حتی اگر به تعهدات خود پایبند می‌بود.»

گروسی ادامه می‌دهد: «برای واشنگتن، این توافق خوبی نبود. این بار، ایالات متحده به دنبال متنی ساده‌تر است که از تمام بندهای فنی و ضمیمه‌های پیچیده توافق ۲۰۱۵ عاری باشد، زیرا آن مفاد در برابر واقعیت‌ها تاب نیاوردند.»

او می‌افزاید: «بر اساس گفته‌های هر دو طرف، اکنون مسئله ممنوع کردن مستقیم‌تر فعالیت‌هایی چون غنی‌سازی مطرح است. در مقابل، ایران خواهان لغو تحریم‌ها یا اقدامات حمایتی برای سرمایه‌گذاری خواهد بود. آنچه این تبادلات را شکل می‌دهد، تحریم‌ها و اصل متقابل بودن است.»

بیشتر بخوانید: ویتکاف: ایران باید برنامه غنی‌سازی و تسلیحات هسته‌ای را متوقف کند

گروسی در مورد این‌که آیا فشار نظامی آمریکا در خاورمیانه، به‌ویژه تهدید حمله به ایران و تأسیسات هسته‌ای آن، باعث شد که تهران این گفت‌وگوها را بپذیرد، گفت: «هر کس روایت رسمی خود را دارد. ایرانی‌ها می‌گویند هیچ‌گونه فشاری را تحمل نخواهند کرد. آمریکایی‌ها تأکید می‌کنند که باید توافقی وجود داشته باشد، وگرنه مداخله مستقیم در کار خواهد بود. این بازی دیپلماسی و یک دوپهلویی سازنده است. مهم‌ترین نکته این است که این روند در حال انجام است، حتی اگر ناقص یا ناکامل تلقی شود.»

او در مورد کنار گذاردن سه کشور اروپایی بریتانیا، آلمان و فرانسه از روند مذاکرات گفت: «ما باید از هر آنچه در اختیار داریم استفاده کنیم. مسیر توافق ۲۰۱۵ [با مشارکت اروپایی‌ها] دیگر وجود ندارد. در آن زمان ما گروه P5، یعنی پنج عضو دائم شورای امنیت سازمان ملل (چین، فرانسه، روسیه، بریتانیا و ایالات متحده) را داشتیم، به علاوه آلمان، تحت هماهنگی اتحادیه اروپا. در آن زمان، این جبهه متحد بود. اما جنگ در اوکراین پیامدهایی به همراه داشت.»

گروسی اضافه می‌کند: «علاوه بر آن، روسیه و چین دیگر اتحادیه اروپا را بازیگری بی‌طرف نمی‌بینند. مسکو نیز با تهران اتحاد نظامی ایجاد کرده است. امروزه، گروهی که توافق ۲۰۱۵ را شکل داد، به‌شدت قطبی شده است، و آشکار است که دیگر کارآمد نیست. ما باید احساسات را کنار بگذاریم. رویدادهای بین‌المللی نقش کشورهای مختلف و توانایی آن‌ها برای تأثیرگذاری بر روند مسئله هسته‌ای ایران را تغییر داده‌اند. هدف نهایی صلح است، جلوگیری از جنگ و ممانعت از ظهور سلاح‌های هسته‌ای در ایران.»

بیشتر بخوانید: ایران یا آمریکا؛ برنده نخستین مذاکرات؟ گفت‌وگو با سه کارشناس

مدیرکل آژانس در مورد ضرورت فوری دستیابی به توافق در سال ۲۰۲۵ در مقایسه با سال ۲۰۱۵، با توجه به توانایی‌های ایران برای دستیابی به سلاح هسته‌ای، می‌گوید: «اگرچه ایران مواد کافی برای تولید نه‌تنها یک بلکه چند بمب را در اختیار دارد، اما هنوز سلاح هسته‌ای ندارد. این مانند یک پازل است؛ قطعات را دارد و می‌تواند روزی آن‌ها را کنار هم بگذارد. هنوز تا دستیابی به آن فاصله وجود دارد. اما این فاصله زیاد نیست، و باید به آن اذعان کرد. در چهار سال گذشته، شتاب بسیار مداومی از سوی ایران در این زمینه دیده شده است.»

گروسی در مورد کاهش ظرفیت نظارتی آژانس بین‌المللی بر ایران با توجه به تعلیق توافق ۲۰۱۵ می‌گوید: «ما همچنان در صحنه حضور داریم، اما دامنه دخالت ما کاهش یافته است، به‌ویژه با پایان پروتکل‌های الحاقی که به ما اجازه می‌دادند کنترل خود را فراتر از تأسیسات اعلام‌شده اعمال کنیم، که این برای آژانس بسیار ارزشمند بود.»

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

مدیرکل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی در پایان این مصاحبه تأکید می‌کند که هدف از سفر او به تهران، بازپس‌گیری آزادی عمل آژانس است: «بله، این در مرکز تلاش‌ها و گفت‌وگوهای من با همکاران ایرانی‌ام قرار دارد. اعتماد باید بازسازی شود، چیزی که امروزه از بین رفته است. اینکه تنها به جامعه بین‌المللی بگویید “ما سلاح هسته‌ای نداریم” کافی نیست تا باور شود. ما باید بتوانیم این موضوع را راستی‌آزمایی کنیم.»

بر اساس آخرین گزارش‌ها، دور دوم گفت‌وگوهای هسته‌ای ایران و آمریکا شنبه آینده ۱۹ آوریل (۳۰ فروردین) در شهر رم، پایتخت ایتالیا برگزار می‌شود.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

این توافق‌ به منظور گسترش همکاری‌ها در تمامی حوزه‌های مورد علاقه مشترک بین دو کشور تنظیم شده است، همچنین با امکان تمدید خودکار برای دوره‌های پنج ساله بعدی همراه است.

طبق بیانیه منتشر شده از سوی شورای فدراسیون روسیه، هدف این توافق‌ تعمیق روابط در زمینه‌های امنیتی، دفاعی و همکاری‌های منطقه‌ای و جهانی است.

در بیانیه آمده است: «روسیه و ایران به دنبال تعمیق و گسترش روابط در تمام حوزه‌های مورد علاقه مشترک، تقویت همکاری‌ها در زمینه‌های امنیتی و دفاعی و هماهنگی نزدیک در سطح منطقه‌ای و جهانی هستند.»

گستردگی توافق

توافق‌ به حوزه‌هایی همچون کنترل تسلیحات، مبارزه با تروریسم بین‌المللی، و همکاری‌های بیشتر در بخش‌های مختلفی چون تجارت، بانکداری، حمل‌ونقل، انرژی و انرژی هسته‌ای صلح‌آمیز اشاره دارد. همچنین، والنتینا ماتویِینکو، رئیس شورای فدراسیون روسیه، به مقامات دستور داده است که بر روند تصویب توافق از سوی ایران نظارت کنند.

او افزوده است: «ما البته ترجیح می‌دهیم که این فرآیند همزمان پیش برود، اما به دلیل ویژگی‌های فرآیند پارلمانی ایران، این کار وقت بیشتری از آن‌ها خواهد گرفت.»

آندری رودنکو، معاون وزیر خارجه روسیه، در این جلسه گفت: «ایرانی‌ها از طریق وزارت خارجه خود آمادگی‌شان را برای تسریع این روند در پارلمان اعلام کرده‌اند.»

توافق‌ بین روسیه و ایران در ۱۷ ژانویه ۲۰۲۴ توسط ولادیمیر پوتین، رئیس‌جمهور روسیه، و مسعود پزشکیان، رئیس‌جمهور ایران، در مسکو امضا شد. این توافق‌ در ۸ آوریل ۲۰۲۴ توسط مجلس دوما، مجلس سفلای روسیه، تصویب شد.

سابقه همکاری ایران و روسیه

جمهوری اسلامی و روسیه در سال ۲۰۰۱ میلادی یک قرارداد استراتژیک ۲۰ ساله امضا کرده بودند که در سال ۲۰۲۰ به صورت خودکار به مدت ۵ سال دیگر تمدید شد. دو طرف همچنین در سال ۲۰۲۰ توافق کردند که سند جدیدی را تنظیم کنند که جایگزین سند قبلی شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

ایران و روسیه در مورد این توافق استراتژیک تا کنون جزئیاتی ارائه نکرده‌اند. به گفته روسیه، توافقی که در سال ۲۰۰۱ بین دو طرف به امضا رسید، همکاری‌هایی در زمینه “صنعت و فناوری، پروژه‌های امنیتی، انرژی، استفاده صلح‌آمیز از انرژی اتمی و ساخت نیروگاه‌های اتمی” را شامل می‌شد.

ادامه جنگ تجاوزکارانه روسیه در اوکراین و نیاز روسیه به پهپادهای ایرانی در دو سال و نیم گذشته مسکو را هرچه بیشتر به تهران نزدیک‌ کرده است.

روسیه توانسته است با کمک پهپادهای ایرانی به شهرها و اماکن مسکونی اوکراین حمله کند و خسارات سنیگنی بر غیرنظامیان و زیرساخت‌های این کشور وارد آورد. ایران علاوه بر پهپاد، موشک‌های بالستیک نیز به روسیه صادر کرده است.

به گزارش خبرگزاری آلمان، این نهاد مستقر در بروکسل اعلام کرد که کشورهای کوزوو، بنگلادش، کلمبیا، مصر، هند، مراکش و تونس در این فهرست قرار دارند. البته لازم است پارلمان اروپا و کشورهای عضو اتحادیه با این طرح موافقت کنند.

اینترنت بدون سانسور با سایفون دویچه‌ وله

علاوه بر این، قرار است کشورهای عضو اتحادیه اروپا در آینده زودتر از قبل بتوانند کشورهای مبدأ مشخص خود را تعیین کنند که برای آن‌ها، اجرای روندهای تسریع‌شده یا حتی بررسی درخواست‌ها در مرز مجاز باشد.

کمیسیون اتحادیه اروپا این امکان را در صورتی فراهم می‌داند که به‌طور میانگین کمتر از ۲۰درصد از درخواست‌های پناهندگی از آن کشورها پذیرفته شوند.

حکم دادگاه اتحادیه اروپا هنوز صادر نشده است

در حال حاضر برخی کشورهای عضو اتحادیه اروپا، فهرست‌های خاص خود از کشورهای مبدأ امن را تهیه کرده‌اند. به عنوان مثال، آلمان علاوه بر کشورهای عضو اتحادیه اروپا، کشورهای غرب بالکان، گرجستان، غنا، مولداوی و سنگال را نیز در این فهرست قرار داده است.

بیشتر بخوانید: آلمان پذیرش پناهجویان تحت نظارت سازمان ملل را متوقف کرد

اینکه چه معیارهایی برای تعیین کشور مبدأ امن باید در نظر گرفته شود، هم‌اکنون موضوع پرونده‌ای در دیوان دادگستری اتحادیه اروپا است. انتظار می‌رود حکم این دادگاه طی ماه‌های آینده صادر شود.

ارائه فهرستی واحد در سطح اتحادیه اروپا می‌تواند به یکپارچگی بیشتر در روند بررسی درخواست‌های پناهندگی کمک کند، اما لزوماً به معنای افزایش اخراج‌ها یا بازگرداندن پناهجویان نخواهد بود.

بیشتر بخوانید: آلمان دیگر صدرنشین تقاضا‌های پناهندگی در اتحادیه اروپا نیست

با این حال، این اقدام ممکن است باعث شود مهلت‌های قانونی برای اعتراض و شکایت پس از رد درخواست، برای پناهجویان کشورهای مذکور کوتاه‌تر شود و در نتیجه روند بررسی سریع‌تر به پایان برسد.

کشورهای نامزد عضویت در اتحادیه اروپا نیز امن محسوب می‌شوند

به گفته کمیسیون اتحادیه اروپا، حتی در مورد کشورهایی که به عنوان “امن” طبقه‌بندی می‌شوند نیز امکان اعمال استثنا وجود دارد؛ برای نمونه، در مورد مهاجرانی که از گروه‌های اجتماعی خاص یا مناطق مشخصی می‌آیند.

به عقیده این نهاد، کشورهایی که نامزد عضویت در اتحادیه اروپا هستند نیز به‌طور کلی معیارهای لازم برای قرارگیری در فهرست کشورهای مبدأ امن را دارند. با این حال، در این موارد هم استثناهایی ممکن است اعمال شود.

دویچه وله فارسی را در اینستاگرام دنبال کنید

کشورهای عضو اتحادیه اروپا پیش از این بارها از کمیسیون خواسته بودند که فهرستی از کشورهای امن ارائه دهد. شورای اروپا نیز در سال ۲۰۲۳ از استفاده بیشتر از این مفهوم برای تسریع در روند رسیدگی به درخواست‌های پناهندگی حمایت کرده بود.

با این حال، منتقدان هشدار می‌دهند که ممکن است وضعیت امنیتی در برخی از این کشورها به‌طور کافی مورد بررسی قرار نگرفته باشد.