ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

محمدعلی مقامی

توقف مذاکرات هسته ای با اتحاديه اروپا ، چالشی شدن روابط ايران وآژانس انرژی اتمی و صدور تند ترين قطعنامه های عليه رژیم تهران توسط شورای حکام اين آژانس با مانور نظامی اخیر جمهوری اسلامی در آبهای خلیج فارس،برنامه هسته­ای تهران را وارد مرحله تازه­ای کرده است.شرايط عمومی ايران به اعتراف غالب تحليلگران داخلی و خارجی بسيار حساس شده است. عامل اين حساسيت هم به طرح پرونده هسته ای جمهوری اسلامی در شورای امنيت بازمی گردد.

این تیترها را بارها شنیده و خوانده­ایم:

_ایران در پی تجهیز توان نظامی خود است .

_ایران درحالی افزایش توان نظامی خود را به نمایش گذاشته که مقامات آمریکایی نگرانی خود را از این مسئله ابرازداشته اند.

_در صورت حمله احتمالی یکی از کشورهای تهدید کننده ،جمهوری اسلامی میخواهد نشان دهد که به شدت با آن مقابله خواهند کرد .

_ توان نظامی ايران محدود است و يارای مقابله با اسرائيل هسته ای را ندارد.

_ ايران در حال گسترش موشک باليستيک شهاب-3 است و در همين حال اگر به سلاح های اتمی دست پيدا کند، توازن استراتژيک منطقه را به شدت به هم خواهد ريخت.

_کشورهای همسایه ایران با بی خطر خواندن مانور نظامی اخیر این کشور اعلام کرده اند که مخالفتی با آن ندارند.

_بلافاصله پس از اتمام موفق رزمايش دريايي ايران، «سيمور هرش»، نويسنده جنجالي هفته‌نامه «نيويوركر» از برنامه دولت بوش براي بمباران اتمي مراكز هسته‌اي ايران خبر داد.

_وزارت خارجه آمريکا می گويد اين مانور نشانگر آن است که ايران درحال دنبال کردن "يک برنامه نظامی پرخاشگرانه" است.

و...

بی شک در شرایطی که دو جبهه در قبال ملیتاریزم هسته­ای ایران وجود دارد يکی از مهمترين تاثیراتی که مانور نظامی جمهوری اسلامی بر پرونده تهران در شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی به جای گذاشت،شکل گیری يک اجماع بسيار قدرتمند بر عليه رژیم تهران در ميان کشورهای جهان است که با محوريت آمريکا شکل گرفته و يک پيروزی بزرگ برای سياست خارجی آمريکا محسوب می شود که خطرناک بودن اقدامات مقامات تهران را بیشتر نشان دهد.

مانور اخیر زیر سوال است چون برای دولتی که جامعه جهانی نسبت به او خوشبين نيست و يا به قول خودشان دچار ابهامات جدی است،طبيعی ترین نکته ممکن آن است که در صدد اعتمادسازی باشد و نشان دهد که بنای درگير شدن با ديگران را ندارد،نه آنکه با برگزاری رزمایش،رفتاری ناسنجيده و چهره­ای خشن را بخصوص در منطقه بحران زده­ای چون خلیج فارس که هر دم آبستن حوادثی تازه است،به نمایش بگذارد. بدین لحاظ که منطقه خاورمیانه به‌ویژه حوزه خلیج‌فارس به علت در اختیار داشتن بیش از ۶۰ درصد منابع تولید انرژی(نفت و گاز) ، نقش ژئواکونومیک ویژه‌ای در سده بیست و یکم بازی خواهد کرد که انجام مانور نظامی که دنیا را به جنگی سخت فراخوان دهد،مقبول جامعه جهانی نیست.ایران که کنترل نیمی از سواحل خلیج‌فارس را در دست دارد و در کنار دولت‌هایی واقع شده که ثبات سیاسی ندارند و از نظر توانایی‌های نظامی ضعیف هستند،با چنین قدرت نمایی هایی جهان غرب را به شدت نگران کرده است،زیرا اساس استراتژی غرب در خصوص کشورهای حوزه خلیج‌فارس، بر امنیت منطقه استوار است.با نگاهی بر مواضع جمهوری اسلامی در حین انجام مانور خلیج فارس،به سرعت قابل درک است که این مانور هیچگاه یک تمرین ساده برای نیروهای نظامی ایران نیست چرا که مقامات نظامی ايرانی پيشتر تاکيد کردند که برای مقابله با کوششهای اسرائيل برای افزايش توان موشکی آن کشور، ايران نيز سرگرم بهبود سيستم موشکی خود است.جمهوری اسلامی ظرف هفت روز سه نوع موشک  را آزمایش کرد که به گفته مقامات این رژیم در نوع خود موشکهای پرقدرتی هستند که تا به حال در هیچ جای دیگری ساخته نشده و از توان تخریب بالایی برخوردار است.

یکی از اين موشکها گویا يک سلاح "ماوراء افق" است که می تواند از کليه انواع هلی کوپترهای نظامی و هواپيماهای جنگنده پرتاب شود. اين موشک ظاهرا "نور" نامگذاری شده است.

گزارش تلويزيون ايران درباره تازه ترين این موشک گفت که کارشناسان ايرانی برای نخستين بار در جهان موشکی را طراحی کرده اند که نيازی به سيستم "هدف گيری ورای افق" (OTHT) که برای يافتن هدف لازم است ندارد.

دیگری سريع ترين موشک زيردريايی (اژدر) موسوم به "حوت" توصیف شده و مورد آزمايش قرار گرفت که گفته میشود اين اژدر قابليت تخريب کشتیهای جنگی و همچنين زيردرياييها را دارد.

و سومین موشک ،يک موشک متعارف به نام "فجر 3" با قابليت مجهز شدن به چندين کلاهک است که آن هم آزمایش شده است.مقام های نظامی ايران گفتند اين موشک از چشم رادار پنهان می ماند.

این سه موشک در حالی آزمایش شد که جمهوری اسلامی پیشتر نیز موشک شهاب سه را حدود دو هفته پس از انجام آزمايش يک موشک از سوی اسراييل آزمایش کرد.

ظرف چند ماه گذشته روابط خارجی ايران دچار بحران های بزرگی شده و عملا نگرانی زايد الوصفی نسبت به نتايج اين سياست جدید در اذهان شکل گرفته است که مانور اخیر بر ابعاد این نگرانی­ها و بی اعتمادی­ها افزوده است.

اما تا چه اندازه نیروی نظامی ایران نیرویی مدرن و قوی است؟سوالی است که مقامات آمریکایی آن را بیشتر تظاهر میدانند تا واقعیت.

همزمان با برگزاری مانور ،صفوی فرمانده سپاه پاسداران جمهوری اسلامی، گفت آمريکا بايد ايران را به عنوان قدرت منطقه ای به رسميت بشناسد و "آرزوی در انزوا قرار دادن ايران را به گور ببرد". این سخنان میتواند نمایش توان نظامی جمهوری اسلامی را از اهداف مانور تعبیر کند. آزمایش سه نوع موشک پرتوان‌تر از گذشته به علاوه موضع رحیم صفوی و دیگرانی که از این دیدگاه پشتیبانی میکنند،اين پیام را میرساند که آمریکا و غرب بايد ذهنیت برخورد نظامی را از ذهن‌شان بیرون کنند، چون جمهوری اسلامی ظاهراً توان این را دارد که بتواند آسیب‌هایی را به آنها وارد بکند.

در مقابل این دیدگاه جمهوری اسلامی،غرب و بخصوص آمریکا در این اندیشه­اند که چون امنیت همه‌جانبه جهان در سده بیست و یکم به آرامش خاورمیانه بستگی دارد که ایران در مرکز آن قرار گرفته است و ایالات متحده نیز کنترل این منطقه را محور استراتژیک در سیاست‌های خود قرار داده است،پس منطقه خاورمیانه یک منطقه ژئوپولیتیکی است و باز هم از این رو که در تحولات آتی نیز نقش محوری خود را به عنوان کانون توجهات استراتژیک جهان حفظ خواهد کرد،لذا نباید تهدیدی اتمی، مانند جمهوری اسلامی به راحتی در آن میدان عمل داشته باشد.کشمکش بر سر این مسئله بدینجا ختم نمیشود چرا که نباید از نقش محوری روسیه در این میان غافل ماند.نقشی که موجب شده است رژیم تهران بیشتر به سمت عرض اندام نظامی رانده شود.بزرگ‌ترین معضل استراتژیک جمهوری اسلامی در حال حاضر این است که تحت عنوان تهدید غرب، بیش از اندازه در حال نزدیک شدن به روسیه است،روسیه‌ای که در مواقع بحرانی هرگز از ایران حمایت نمینماید چنان‌که از عراق به عنوان متحد ژئواستراتژیک خود در حوزه خلیج‌فارس نتوانست پشتیبانی کند.

حرکت ایران به‌سوی استراتژی نگاه به شرق و خصوصاً روسیه اشتباهی فاحش است که تحت هرعنوانی پیگیری شود،به ضرر جمهوری اسلامی تمام خواهد شد و بهترین دلیل،تاکتیکی عمل کردن روسیه در ارتباط با خاورمیانه به‌طور اعم و در رابطه با ایران به‌طور اخص میباشد.

اگر مقامات تهران برنامه‌های خود را با توجه به فضای ترسیم شده در فوق، تنظیم نکنند، خود را در شرایط نامناسب تری خواهند یافت. در حال حاضر و در آینده قابل پیش بینی نزدیک، وضعیت بازی برای ایران سخت و سختتر خواهد شد.