ارتباط با ما

درباره آزادگی

فدرال و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

تنظیم: خلیل رئیسی فرد

افراد مشخصی سردمدار بودند و عده زیادی هم برای این کار استخدام شده بودند. قوه قضاییه، شورای نگهبان و وزارت کشور می توانستند جلوی آن را بگیرند و مقاومت کنند که کاری نکردند... خاتمی و وزارت کشور هم کوتاهی کردند. شورای نگهبان که حاضر نیست بپذیرد اشکالی بوده است... مطمئن بودم که اگر شکایت کنم، نتیجه درستی از آن به دست نمی آید. چون آنهایی که باید به شکایت رسیدگی کنند، خودشان مقصرند و در تخلفات شریک بودند

آفتاب: یکسال پس از تبلیغات انتخابات ریاست جمهوری دوره نهم اکبر هاشمی رفسنجانی ناگفته هایی را از این انتخابات بیان می کند. رییس مجمع تشخیص مصلحت نظام دلایل عدم شکایت خود را بیان می کند. او در ضمن از صدا و سیما و رفتار انتخاباتی آن نیز انتقاداتی را مطرح می کند. اکنون که یکسال از آن روزها می گذرد می توانیم به راحتی به قضاوت بنشینیم و عملکرد برخی را در ترازوی نقد بسنجیم. تاثیرات انتخابات دوره نهم ریاست جمهوری آنچنان بود که اندکی پس از انتخابات برخی از اصولگرایان به انتقاد از رفتارهای انتخاباتی پرداختند و حتی از کمپ دولت خارج شدند و به انتقاد صریح از آن پرداختند.از جمله می توان به علی اکبر ناطق نوری رییس سابق شورای هماهنگی نیروهای انقلاب و احمد توکلی و محمد خوش چهره نمایندگان مجلس هفتم نام برد. این گفتگو توسط خانم ربابه باستانی انجام شده است و در کتاب "سوم تیر، واکنش ها به نهمین انتخابات ریاست جمهوری" آمده است. آفتاب بخش هایی از این مصاحبه را منتشر می کند.

آقای هاشمی رفسنجانی، جنابعالی بعنوان ذخیره انقلاب، یار همیشگی امام راحل و رهبر معظم انقلاب که حداقل 50 سال سابقه مبارزه در راه پیروزی و خدمت به انقلاب دارید، کاندیداتوری خود را برای نهمین دوره ریاست جمهوری با جمله »باید داروی تلخ نامزدی را بخورم» اعلام فرمودید، چه عواملی باعث شد که حضور خود را در انتخابات بعنوان نوشیدن داروی تلخ تلقی فرمایید؟ الان را چگونه می بینید؟ در مورد انتخابات ریاست جمهوری واقعا فکر می کردم که نباید بیایم، فکر می کردم آدم های خوب در کشور کم نیستند و نوبت آنهاست و ما باید کمک کنیم.

اصرار زیاد نخبگان جامعه بود که شما خودتان بخشی از آن را دیدید. حدود هفت تا هشت ماه گرفتار درخواست ها بودم و تقریبا هر روز در اینجا برنامه های جمعی داشتیم و فشار می آوردند. فکر می کردیم باید صبر کنیم و ببینیم نامزدهای انتخابات چه کسانی هستند. آیا انتخابات خوبی خواهیم داشت؟ آیا نتیجه انتخابات آنچه ما بعنوان مسئولان علاقه داریم، خواهد بود؟ در روزهای آخر به این نتیجه رسیدم که آن چیزی که انتظار داشتم، نیست. نه رقابت جدی خواهد بود و نه نتیجه معلوم است. البته آنهایی که مطرح بودند، از مدیران کشور بودند و ما با اینها کار کرده بودیم و در حدی که کار می کردیم، آنها را صالح می دانستیم، ولی بحث ریاست جمهوری آن هم در یک زمان خاص بحث دیگری است. به هر حال من قانع شدم که اگر بیایم، انتخابات را جدی تر می کنم و شاید انتخابات پرشوری برگزار شود. البته آن موقع فکر می کردم که رای می آوردم.

عقیده ام این بود که رای خواهم آورد و فکر می کردم امسال و سال های آینده دوره سختی در پیش داریم. به رغم درآمد بالای نفت، می دیدم که چیزهای زیادی کم است، به هر دلیل به این نتیجه رسیدم که بیایم. روزهای ‌آخر تصمیم گرفتم. می دانستم برنامه ریزی برای تاثیر گذاری روی انتخابات صورت گرفته است. چون با خیلی از جاها آشنا هستم، ولی فکر نمی کردم در برابر من همچنین وضعی پیش بیاید.

الان آقای احمدی نژاد رئیس جمهور است و با ایشان همکاری می کنم و ما باید نتیجه انتخابات را بپذیرم و سعی کنیم با کسانی که در این دولت مسئولیت می پذیرند، همکاری و به آنها کمک کنیم تا کشور را از این مرحله عبور دهیم. جناب عالی در اولین روز بعد از سوم تیرماه در پیامی اعلام فرمودید: «بنا ندارم که در مورد انتخابات شکایت به داورانی که نشان دادند نمی خواهند یا نمی توانند کاری بکنند، ببرم و شکایت خود را همانند مورد قبل فقط در دادگاه عدل الهی مطرح می کنم». جنابعالی با این مطلب روا ندانستید برای دفاع از خود شکایت از افراد، دستگاه و سازمانی را مطرح فرمایید، آیا در آینده نیز مصلحت نمی دانید این سکوت را پایان دهید؟

بنده صلاح نمی دانم در این شرایط که دشمنان ایران تلاش دارند حاکمیت و مسئولان نظام را نامشروع جلوه دهند، برگی به آن اضافه کنم. چون اگر آنچه را می دانم مطرح کنم، آنها بیشتر سوء استفاده می کنند. البته مطمئن بودم که اگر شکایت کنم، نتیجه درستی از آن به دست نمی آید. چون آنهایی که باید به شکایت رسیدگی کنند، خودشان مقصرند و در تخلفات شریک بودند که بحث جداگانه ای است. ممکن است عده ای فکر کنند که نتیجه هر چه باشد، خوب است که مردم بیشتر بدانند. ولی من نمی خواهم به انقلاب آسیب برسد، من آمده ام که به انقلاب آسیب نرسد، و اگر الان بخواهم مسائل انتخابات را افشاگری کنم، درست بر ضد هدفی که وارد انتخابات شدم، نتیجه می گیرم. آنها هم می دانستند که من این کار را نمی کنم. همان مقدار که می شد در همان بیانیه که خواندید و شنیدید، آمده است و در این شرایط هم که تهدیدات جدی تر شده، قطعا چیزی بیان نمی کنم.

یکی از ویژگی‌های نهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری تخریب در کنار تبلیغات بود و ما شاهد بودیم گروه هایی نیز برای تضعیف شما در صحنه انتخابات با هزینه های میلیاردی، بستگان شما را ظالمانه تخریب کردند که شنیده شد جلسه ای برای رسیدگی به آن در شعبات دستگاه قضایی برگزار خواهد شد. آیا شما آنان را می شناسید و می دانید چه کسانی بوده اند؟ آیا نمی خواهید مردم آنان را بشناسند؟

قانون می گوید در تبلیغات نمی توان از نقاط ضعف گفت و باید چیزهای مثبت را بیان کرد. ولی در این دوره وضعی که پیش ‌آمده، از صدا و سیما آغاز شده بود که از یک سال پیش تقریبا همه دستاوردهای انقلاب را زیر سوال برد.

نتیجه تبلیغات آنها این بود که در گذشته همیشه اشکال بوده و هر کسی در گذشته مسئول بود، باید جوابگو باشد که من بودم. چون بقیه نامزدها مدعی بودند، صدا و سیما این موارد را با یکجانبه نگری بیان می کرد، من هم می دیدم این کار جفا به انقلاب و مردم است که کسی از گذشته و مبارزات و کارهای انجام شده دفاع نکند، اما من یک نفر بودم و ‌آنها تعداد کثیری بودند که دستشان باز بود، ولی به آنها تعرضی نمی کردم.

نمی خواستم انقلاب آسیب ببیند و می خواستم از انقلاب دفاع کنم که میدان سختی بود. باب دیگری هم که باز نکردند و شما به آن اشاره کردید، مساله تخریب بود، سابقه آن را در مجلس ششم دیده بودیم. در آنجا هم خیلی ناجوانمردانه عمل کردند. هم پول زیاد و هم وقت زیاد خرج کردند و در همه جای ایران مکررا بیانیه و CD پخش کردند و به هر شکلی که می شد، به همه خانواده ها رساندند. من هم می دانستم که چه کسی این کارها را می کند و به آنجایی که باید بگویم، می گفتم.

فکر می کردم که آنها باید جلوگیری کنند که نکردند و راه دیگری هم نبود. افراد مشخصی سردمدار بودند و عده زیادی هم برای این کار استخدام شده بودند. به هر حال تبلیغات انتخابات بشدت خلاف قانون بود که جای بحث نیست. قوه قضاییه، شورای نگهبان و وزارت کشور می توانستند جلوی آن را بگیرند و مقاومت کنند که کاری نکردند.

جناب عالی قبلا عنوان فرمودید که بعضی افراد نبایستی در ستادهای انتخاباتی فعالیت کنند و در نخستین نماز جمعه بعد از انتخابات هم به پاره ای مشکلات تحت عنوان «سربسته می گویم» اشاره فرمودید، آیا همواره مصلحت را رعایت می فرمایید و از آنان اسم نمی برید؟