ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

دانشجو

نوید اخگر                Nawid_akhgar@hotmail.com

پرنسیپ

پیروزی های هر ملتی  باید از درون تحلیل های درست منطبق بر اصول علمی و از درون شجاعت های فردی و گروهی و ژرف اندیشی و آینده نگری های منطبق با زمان و مکان در آمده باشد تا بتوان آنرا دست مایه ساختن استروکتور سیاسی کشوری و خوشبختی مردمی قرار داد، این نوع پیروزی ها خشت بنا و سنگ اولیه هر ساختمانی است.

پیروزی هائی که از حماقت ها و ناکار آمدی های دشمن حاصل میشود اگر مسلح به بینش تکاملی، ژرف و اصولی زمانی و مکانی بدست آوردندگان آن برای ساختن استروکتور سیاسی کشوری نگردد از درون  اتودینامیک تبدیل به ضد ارزش میگردد و پیروزی ها را استراتژیکمان تبدیل به شکست میکند.

 ژریم جمهوری اسلامی با چه فلسفه ای و چگونه صفحه سیاسی نظامی خود را در مقابل جامعه جهانی می چیند؟

رژیم جمهوری اسلامی فلسفه خود را بر مبنای ولایت فقیه و رهبری جهان اسلام و  خلیفه گری اسلامی از نوع شیعه چیده و انتظار مهدی موعود که نقشه راه و مسیر حرکتش نیز در تهران مشخص شده و چاه جمکران و جهاد برای اسلام با جوامع کفر که همگی به گفته سران رژیم "همچون حیوانات زندگی میکنند" امری بدیهی و ایدئولوژیک محسوب میگردد. تجاوز ، شکنجه، دست و پا بریدن ، چشم از حدقه در آوردن ، جنگ و خونریزی و در یک کلام جهاد بر علیه کافران ، غیر مسلمانان و جهان کفر همه و همه توجیه ایدئولوژیک دارد و بایستی بر روی صفحه فلسفی _ سیاسی رژیم عمل کنند و ترحمی هم در دل جانی و جلاد مذبور ایجاد ننماید، هرچند که جلادان از کشته های هموطنان خویش نظیر تابستان 67 پشته بسازند با یک جمله که آری آنان مهدورالدم بودند جلادان را توجیه میکنند، وای بحال کافران و خارجیان و بیگانگان. اینکه این فلسفه عهد دقیانوسی از هیچ کار برد زمانی و مکانی برخوردار نیست و مسلح به  سلاح عقل و منطق علمی و تکنولوژیک  نیز نگشته بر کسی پوشیده نیست. اما چون در دستگاه سنجش ارتجاع مذهبی جواب داده و خود را با ماوراء الطبیعه مرتبط میداند نظیر تز " ولی فقیه منتسب به وحی"  احمدی نژادش هم در درون همان سیستم براحتی  " هاله نور " را در سازمان ملل بر دور خود احساس میکند و خبر از مات شدن و وحی گرفتگی اعضای سازمان ملل میدهد، همان اعضای وحی زده ای که در چند ماه بعد رای به تحریم رژیم جمهوری اسلامی میدهند.

رژیم اسلامی چون قادر به راهبردن جامعه نیست و با زمان و مکان تطبیق نمی کند در تضادی حاد با مردم جامعه  قرار میگیرد و چون نمی خواهد بدست همین مردم از اریکه قدرت بزیر کشیده شود با تمام قوا سرکوب میکند و برای پوشاندن این تضاد داخلی مجبور میشودجهت کشور گشائی که همان مسیونری اسلامی ولی با شمشیر و سلاح برنده است اقدام نماید.

حمایت از تروریزم و گروههای جهادیست و انواع سکت های مذهبی قرون و اعصار دور یا به عبارتی میسونر های اسلامی مورد حمایت شدید قرار میگیرند تا بدین وسیله و با  بردن شعار لا الله الی الله محمد است رسول الله با نیش تیز شمشیر و یا امروز با نیش تیز موشک شهاب و  یا با سلاحی تیز تر نظیر موشکهائی با کلاهک هائی هسته ای به زیر دماغ مردم باید به کفار یاد دهند که با صدای بلند تکرار کنند که جز الله خدائی نیست و محمد هم رسول و فرستاده اوست اگر هم قبول نکردند میشود با سلاحهای اتمی به آنان حالی کرد الله در مورد خواست هایش با کسی شوخی نمی کند. استراتژی حمایت از تروریزم و گروههای جهادیست موقعی انتخاب میشود که استراتژی فتح قدس از راه کربلا تو دهنی تاریخی را نوش جان کرده و از تمام سنگر های خود عقب نشسته و شکست خورده و امام راحل هم جام زهر را سرکشیده است.  الله هم همانطور که در قرآنش نوشته است چشم در میآورد و دست و پای قطع میکند و سنگسار میکند و میتواند زمان را به عهد برده و برده داری سوق بدهد براحتی هم میتواند با موشکهائی مجهز به کلاهک هسته ای سر زمین کفار را به خاک و خون بکشد و همچون بن لادن و سکت القاعده هواپیما ها را با گروه گروه مردم عادی و بیگناه  با نام الله به ساختمانها برای ایجاد رعب و وحشت بکوبد و یا مردم را با نام الله از طبقات فوقانی به پائین پرتاب کند و چون همه این کار ها را نیز در راه همان الله خونخوار انجام میدهد بسیار خشنود است و احساس پیروزی میکند و میخواهد  تا 22 بهمن امسال جشن اتمی هم برپا کند و الله خونخوار هم که از ریختن این همه خون در پوست خود نمی کنجد با  توجیه مهدورالدم بودم کل جهان دست  ولی فقیه و احمدی نژاد و حسن نصرالله و عماد مقنیه و محمود الزهار و اسماعیل هنیه و هزار ات و اشغال دیگر را  باز گذاشته که هر غلطی را خواستند بکنند و کنفرانس نفی هولوکاست برگزار کنند و 4000 موشک بر روی سر  مردم اسرائیل ببارانند و برای پرتاب هر موشک بطرف اسرائیل هزاران دلار پول دریافت نمایندو نسل یهود را از روی کره زمین جارو کنند و هیچ کس هم در جامعه جهانی نتواند به آنها بگوید بالای چشمتان ابرو ، اگر گفت فورا با نام مبارزات ضد امپریالیستی و ضد صهیونیستی پرچم حسن نصرالله و امام خامنه ای بردوش در خیابانها استکهلم و تهران و لبنان ظاهر خواهند گشت و مزدوران با جیره و مواجب و بی جیره و مواجبشان سریعا با برگزاری مجالس عزاداری در تکیه های اینترنتی به خونخواهی  براداران مکتبی برمیخیزند.

چون رژیم صفحه فلسفی ، سیاسی  نظامی خود را این چنین می چیند جهان را بر علیه خود به جنگ تشویق و ترغیب میکند.جامعه جهانی جدای از خواست بنده و شما برای احراز امنیت خود وارد عمل میشود و دست به عمل خواهد زد. جامعه جهانی وقتی به این نتیجه رسید که امنیتش در خطر است نه منتظر انقلاب بنده و شما میشود و نه منتظر خواهد ماند تا مردم ایران قیام کنند و رژیم را سرنگون نمایند. آیا کسی در میان اپوزیسیون هست که از خود سئوال کند چرا جامعه جهانی به این چنین تحریمی در سازمان ملل دست زد و چرا 7 ناوگان عظیم هواپیما بر ایالات متحده راهی آبهای خلیج فارس شده اند؟

در این مسیر دو آلترناتیو موجود است.

اول اینکه این رژیم دارای آلترناتیوی سکولار و مترقی و مردمی باشد که فاصله خود را با این تحجر مذهبی در طی سالیان و قرون به منصه ظهور رسانده باشد و دمکراسی را در درون و بیرون خود تجربه کرده و به نمایش گذاشته باشد و  خطر لغزیدن مجدد به فلسفه های مذهبی از این دست مجددا دامن جامعه را نگیرددوم اینکه همچنین آلترناتیوی به هر دلیلی یا وجود نداشته باشد و یا به آنچنان رشدی نرسیده باشد که بتوان از آن در صحنه سیاسی دیپلماتیک سود برد.

اگر صورت مسئله این باشد که در بالا  ذکرش رفت قسم و آیه های نیروهای موجود در صحنه سیاسی که ما این میکنیم و آن میکنیم و شش تا را هشت تا میکنیم و هشت تا را ده تا خواهیم کرد به کار جامعه جهانی که امنیت خویش را بصورت جدی در معرض خطر میبیند نخواهد آمد و حمله نظامی جامعه جهانی چه نیروهای موجود در چنین صحنه ای بخواهند و چه نخواهند در تقدیر چنین رژیمی  هست.

آنچه که میماند اینستکه در همین مدت زمان کوتاه یعنی از امروز تا روز محتمل حمله نظامی جامعه جهانی برای قلع و قمع فاشیزم مذهبی و برافکندن نظام ترور و دیکتاتوری، این اپوزیسیون باید همانطور که توانست فاصله از مبارزه مسلحانه را تا بزمین گذاشتن سلاح هایش و دخیل بستن به شعار "رفرندام رفرندام این است شعار مردم"  و بعد هم "تغیر خند دار دمکراتیک "در عرض چند ماه  بپیماید. بایستی در بازگشت  فاصله "تغیر محال دمکراتیک" تا رفرندام و تا مبارزه قهری  و اعتقاد به دمکراسی در درون و بیرون با نیروهای غیر وابسته و دمکرات را هر چه زودتر به منصه ظهور رسانیده به معرض دید جامعه جهانی بگذارد.