خارجی و بدست مردم و با انقلابی مردمی و بدست خودمان سرنگون گردد و چه و چه و چه تهدیدات روزانه رژیم بر علیه کشور های منطقه و جامعه جهانی و بزیر علامت سئوال رفتن امنیت کشور های مختلف بسیار عینی تر و قوی تر از هر مقوله دیگری امروز عمل میکند و فعل و انفعالات سیاسی _ نظامی جامعه جهانی در امروز بوضوح نشان میدهد که هیچ کشور ی منتظر ما نخواهد ماند که پس از 28 سال بتوانیم جنبشی را در زیر این سرکوب و دیکتاتوری سازماندهی کنیم که آن جنبش به نوبه خودش رژیم را سرنگون سازد و امنیت جامعه جهانی را برای آنان به ارمغان بیاورد، و ما هم خوشحال باشیم که با شعار تغیر خنده دار دمکراتیک حتما امنیت را به جامعه جهانی و صلح و آرامش را به ایران و منطقه باز خواهیم گرداند.
در حالی که صلح و ثبات و دمکراسی در درون گروهای اپوزیسیون غیر وابسته که تعدادشان از انگشتان دست نیز تجاوز نمی کند و در میان خودمان مثل پرنده تشنه ای دارد روزانه له له میزند و پس از 28 سال هنوز در فاز های نخست احوالپرسی سیاسی با یکدیگر هم قرار نداریم.عینیات و واقعیات اگر چه از منافع و آرزو های ما برای زندگی بهتر سخن ها دارند همین عینات از امنیت بزیر علامت سئوال رفته جامعه جهانی که بوسیله میسونر ها و تروریستهای اسلامی از شاخ آفریقا تا عراق و افغانستان و لبنان و فلسطین و ایران را به خاک و خون کشیده اند قصه ها و داستانهای فراوان دارند.
پیروزی هائی را که امروز حماقت های رژیم و یا ضرورت های سیاست های بین المللی برای ما به ارمغان میآورد نظیر برافروختن شعله دادگاه ها و تحت تعقیب قرا دادن رژیم و غیرو حتی اگر کار کرد بعضا فعل و انفعالات ما باشد نباید ما را غره کند، امروز ضرورت همبستگی ملی از آب خوردن واجب تر است و این عملی و قابل اجرا نیست مگر اینکه فضای دمکراتیک و دمکراسی در همه زمینه ها بچشم بخورد و نیرو ها به واقعیات عینی برگردند
ضرورت ها ی امروزی چیست؟
ضرورت آمادگی برای مبارزه قهری برای بدست گیری قدرت سیاسی زیرا هیچ زمینه ای برای تغیر دمکراتیک که جناحی و گروهی از درون رژیم دلش بحال ما بسوزد و امروز پای میز دمکراتیک مذاکره بنشیند و ما تغیری دمکراتیک را شاهدش باشیم به هیچ ذهن سالمی خطور هم نمی کند. و اگر هم بکند هیچ دمکراتی پذیرای آن نخواهد بود.آمادگی برای تشکیل کمیته های سرخ در سراسر کشور زیرا به محض از هم پاشی رژیم با احتمال حمله نیروی نظامی جامعه جهانی ، پرده اختناق پاره شده و مردم به صحنه خواهند آمد و تروریست های رژیم در هیچ شهر و دهی آرام نخواهند نشست و دست به ترور و کشتار خواهند زد برای پیش گیری و حفظ جان مردم و دست آورد های پیروزی های آینده سازماندهی نیروهای مردمی در کمیته های منطقه ای و اتحادیه ها و سندیکاهای کارگری و کارمندی امری حیاتی محسوب میگردد.
دولت موقت آینده باید در برگیرنده کلیه سازمانها و نهاد های دمکراتیک و مبارزی باشد که در عرض 28 سال حکومت ترور اسلامی به طرق مختلف با این رژیم جنگیده اند در غیر اینصورت نه از ثبات و نه از صلح و دمکراسی در ایران آینده خبری نخواهد بود زیرا هیچکدام از نیروهای حاضر در صحنه سیاسی امروز ایران حاضر نخواهند بود در خارج از گود به تماشا بنشینند و این بسا دور از انتظار است که سازمانها و احزاب مبارز پس از 28 سال مبارزه سازمانی و یا حزبی تن به چنین تحریکات ضد دمکراتیک سیاسی بدهد که نتیجه اش جز بی ثباتی داخلی چیز دیگری نیست.
بدین منظور کوچکترین همبستگی و اتحاد دمکراتیک مقطعی امروز از ریختن خونهای آینده قدر مسلم جلو خواهد گرفت.
برای رسیدن به دمکراسی و سرنگونی این رژیم و سپس گام برداشتن برای مقاصد عالی تر راهی جز اتحاد مقطعی برای تک تک نیرو ها بر جای نمانده است.
بخاطر بیاورید زمانی را که همه یکدیگر را برای نوشتن منشوری تشویق و ترغیب میکردند بخاطر بیاورید، منشور هائی که همه به نوعی لای دری را برای ورود شیخ به صحنه باز میگذاشتند و یا برای ورود آخوند به صحنه، رفرندام و تغیر دمکراتیک را شعار مردم قالب میکردند.
زبان این شاعر بریده باد
اپوزیسیون ایران از راست تا چپ و میانه باید به این باندیشید که به فرض محال اگر حمله جامعه جهانی بر خلاف میل بنده و شما جامه عمل بپوشد کلاه خود را با خود قاضی کنید که در آن زمان چه باید کرد و جواب آنرا در منشور هائی که مرقوم میفرمائید بعرض ملت فلک زده ایران قبل از وقوع حادثه برسانید.
تنظیم : خلیلی رئیسی فرد
جنجال بر سر برنامه هسته ای ايران در سال ۲۰۰۶، به مرحله تازه ای رسيد. سال ۲۰۰۶، با پايان تعليق «داوطلبانه» فعاليت های هسته ای ايران آغاز و با تصوب قطعنامه شورای امنيت سازمان ملل متحد عليه ايران، پايان يافت.
در اين سال تيم مذاکره کننده هسته ای کنونی، تيم پيشين را به «سازش کاری» و «انفعال» متهم کرد. جناح موسوم به اصول گرا، «جسارت» کنونی غرب را نتيجه، «کوتاه آمدن» های تيم مذاکره کننده پيشين قلمداد کرد.
اما هيات مذاکره کننده و دولت کنونی نيز از انتقادهای رييس هيات مذاکره کننده هسته ای سابق در امان نماند. حسن روحانی گفت عملکرد دولت کنونی، برنامه هسته ای ايران را با خطر تحريم های شورای امنيت روبرو کرده است.
حسن روحانی سرپرست سابق هیات مذاکره کننده هسته ای ایران گفت همه تلاش تیم سابق بر دور نگه داشتن ایران از شورای امنیت سازمان ملل متحد استوار بود
به گفته آقای روحانی تلاش تيم مذاکره کننده هسته ای پيشين، بر دور نگه داشتن هر چه بيشتر ايران از شورای امنيت استوار بود.
اما بی اعتنايی ايران به درخواست های کشورهای ۱+۵ و آزانس بين المللی انرژی اتمی مبنی بر تعليق همه فعاليت های هسته ای مربوط به غنی سازی اورانيوم، ايران را با تصويب قطعنامه تحريم رو به رو ساخت.
خلاصه ای از مهمترين تحولات در ارتباط با برنامه هسته ای
در ۱۰ ژانويه سال ۲۰۰۶، ايران به رغم هشدارهای بين المللی، تحقيقات هسته ای را که به مدت چند سال به حال تعلیق در آورده بود را از سر گرفت.
در همين ماه علی لاريجانی به منظور گفت وگو در باره پيشنهاد مسکو برای انجام غنی سازی اورانيوم ايران در خاک روسيه، به اين کشور سفر کرد.
شورای حکام آژانس بين المللی انرژی اتمی در ۴ فوريه به اتفاق آرا توصيه کرد که ايران در ارتباط با فعاليت های هسته ای، به شورای امنيت سازمان ملل متحد گزارش شود.
محمد البرادعی مدير کل آژانس بين المللی انرژی اتمی در ۸ مارس گفت گزارش خود را که در آن ايران به مخفی کردن برخی اطلاعات و امتناع از تعليق فعاليت های مربوط به غنی سازی اورانيوم شده، به شورای امنيت سازمان ملل متحد خواهد فرستاد.
در ۲۸ مارس مسکو از ايران خواست در برابر پيشنهاد اين کشور برای غنی سازی اورانيوم ايران در خاک روسيه، واکنش نشان دهد.