| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
|
بایگانی |
|
|
خود در زمینه‌ی تشکیل حکومت جدید چشم پوشی کرد. در ۲۷ آوریل شورشیان مائوئیست در نپال توقف تمام عملیات مسلحانه‌ی خود را به مدت سه ماه اعلام کردند. پراچاندا رهبر مائوئیست‌های نپال اعلام کرد: ارتش آزادی بخش ملی ما با حفظ آمادگی دفاعی خود دست به هیچ حمله‌ی نظامی نخواهد زد. در سوم ماه مه دولت جدید نپال موافقت خود را با آتش بس پیشنهادی شورشیان کمونیست نپال اعلام کردو تاکید داشت تمامی اتهامات وارده در زمینه‌ی فعالیت تروریستی افراد این گروه را لغو می‌کند. این اقدام دولت نپال با هدف پایان دادن به شورش‌های مسلحانه‌ی این کشور که به مدت ۱۰ سال است طول کشیده، انجام گرفت. معاون نخست وزیر نپال از گروه‌های شورشی این کشور خواست که به گفت‌وگوهای صلح مشترک در این کشور بپیوندند. وی تاکید کرد: حکومت نپال به پلیس بین‌المللی ابلاغ کرده است که تمامی دستور‌های صادره در زمینه‌ی دستگیری رهبران مائوئیست نپال را لغو شده تلقی کند. بسیاری، اقدامات گیانندرا را در فوریه‌ی ۲۰۰۵ به یک انقلاب علیه قانون این کشور توصیف کردند به طوری که وی تمامی پست‌های حکومتی در این کشور را مستقیما به دست گرفت و در اولین اقدام دولت نخست وزیر نپال در سال ۲۰۰۴، به بهانه‌ی ناکارآمدیش در مقابله و رویارویی با شورشیان کمونیست در این کشور کنار گذاشت و برقراری وضعیت اضطراری در تمام کشور را اعلام کرد. * تیمور شرقی، این کشور نیز در سال ۲۰۰۶ شاهد تحولات و کشمکش‌های سیاسی بود که این کشمکش‌ها با اعتصاب ۶۰۰ تن از افراد ارتش این کشور که ۱۴۰۰ تن می‌باشند در ماه مارس ۲۰۰۶ آغاز شد. این ۶۰۰ تن نظامی در اعتراض به وضعیت خود در ارتش تحصنی را آغاز کردند و در راس مطالبات آنها از دولت موضوع ارتقای درجه و بهبود وضع اقتصادی و معیشتی آنها قرارگرفته بود. در آغاز ماه آوریل دولت تیمور شرقی در اقدامی این ۶۰۰ تن نظامی را از سمت و پست‌های خود در ارتش خلع کرد و همین امر منجر به آن شد که جریان اعتصاب و تحصن این افراد به درگیری با نیروهای امنیتی تبدیل شود که به دنبال این درگیری‌ها بیش از ده تن کشته و صدها تن دیگر از مردم شرکت کننده در این اعتراض‌ها زخمی شدند. هم چنین دهها منزل مسکونی در این درگیری‌ها ویران شد و هزاران تن از ساکنان "دیلی" پایتخت تیمور شرقی از ترس جان خود این شهر را ترک کردند. با گسترش درگیری‌ها در این کشور سازمان ملل دستور خروج تمامی کارمندان خود از تیمور شرقی را صادر کرد و آمریکا و استرالیا نیز تمام دیپلمات‌های خود را ازاین کشور خارج ساخته و به شهروندان خود ترک این منطقه را توصیه کرد. در ٣۱ ماه مه زنانا گوسمائو، رییس جمهور تیمور شرقی اعلام کرد، نیروهای امنیتی تمامی مسوولین این درگیری‌ها و خشونت‌ها را تعقیب و دستگیر خواهند کرد. وی هم چنین به عهده گرفتن مستقیم تمامی مسوولیت‌های امنیتی این کشور را اعلام کرد. از سوی دیگر ماری آلکاتیری نخست وزیر پیشین این کشور با انتقاد از این اقدام گوسمائو اعلام کرد: من هم چنان مسوول امنیتی مستقیم در کشورهستم. نخست وزیر تیمور شرقی هم چنین تصریح کرد، کشورش شاهد تلاش‌های انقلابی از برخی طرف‌ها از جمله رییس جمهور تیمور شرقی است. ماری آلکاتیری، گوسمائو را به برنامه‌ریزی برای انجام یک انقلاب مسلحانه متهم کرد. در آغاز ماه ژوئن ۲۰۰۶ رییس جمهور تیمور شرقی، آلکاتیری را از حکومت کنار گذاشت و خوزه راموس هورتا را به عنوان نخست وزیر تیمور شرقی تعیین کرد. *هندوستان، این کشور نیز در سال ۲۰۰۶ شاهد تحولاتی از جمله انفجار در ایستگاه قطار بمبئی و کشته شدن بیش از ۱٨۰ تن از مسافران و زخمی شدن بیش از ٨۰۰ تن دیگر بود. این انفجار در ۱۱ ژوئیه ۲۰۰۶ روی داد و دولت هند گروه مسلح لشگر طیبه را که در کشمیر فعالیت می‌کرد و نیز سازمان اطلاعات پاکستان را به دست داشت در این انفجار متهم ساخت. اولین اقدام دهلی متوقف ساختن روند صلح جاری میان پاکستان و هندوستان بود که به مدت دو سال بود که این گفت‌وگوها دوباره از سر گرفته شده بود. * کره‌ی شمالی، بحران هسته‌یی این کشور به دنبال متوقف شدن گفت‌وگوهای شش جانبه گسترش یافت. در ۱٨ ژوین ۲۰۰۶ پیونگ یانگ به آزمایش موشکی از نوع تائه‌پودونگ- ۲ با بردی بین ٣۵۰۰ تا ۴٣۰۰ کیلومتر اقدام کرد. این موشک می‌توانست به راحتی بخش‌هایی از آلاسکا، آسیا و روسیه را هدف قرار دهد. اولین آزمایش موشک تائه‌پودونگ-۱ در اگوست ۱۹۹٨ بود. این موشک از فراز ژاپن گذشت و در اقیانوس آرام سقوط کرد. در ۱۵ ژوئیه ۲۰۰۶ شورای امنیت به اجماع قطعنامه‌ای ۱۶۹۵ را علیه کره‌ی شمالی صادر کرد و آزمایش‌های موشکی جدید این کشور را به اجماع محکوم ساخت. در ٨ اکتبر ۲۰۰۶ پیونگ یانگ اولین آزمایش هسته‌یی خود را اعلام کرد. این آزمایش هسته‌یی در حالی انجام گرفت که شورای امنیت و واشنگتن، کره‌ی شمالی را به اعمال تحریم‌ها و اقدامات جدی تهدید کرده بودند. تمامی جامعه‌ی جهانی و در راس آن کره‌ی جنوبی، آمریکا، ژاپن، روسیه و چین این آزمایش هسته‌یی کره‌ی شمالی را به شدت محکوم کردند و همین امر منجر به آن شد که در ۱۴ اکتبر ۲۰۰۶ شورای امنیت به اجماع قطعنامه‌ی ۱۷۱٨ علیه پیونگ یانگ را صادر کند. در این قطعنامه تحریم‌های مالی و نظامی علیه این کشور صادر شد. * اما تحول دیگری که می‌توان آن را در ارتباط با تحولات آسیا خواند انتخاب یک شخصیت آسیایی برای ریاست سازمان ملل بود. در ۹ اکتبر ۲۰۰۶ شورای امنیت بان کی مون، وزیر امور خارجه‌ی کره‌ی جنوبی را رسما به عنوان دبیرکل سازمان ملل انتخاب کرد. بان کی مون به عنوان هشتمین دبیرکل سازمان ملل از بدو تاسیس آن تا به امروز یعنی در ۶۰ سال عمر این سازمان است. - آفریقا * از اواخر سال ۲۰۰۵ به دلیل درگیری‌های نظامی موجود در خارطوم و انجامنا، روابط دولت‌های سودان و چاد شاهد تیرگی بوده است و هر دو کشور یکدیگر را به حمایت نظامی از گروه‌های مسلح در دارفور و چاد متهم می‌کنند. ادریس دبی، رییس جمهور چاد همتای سودانی خود را یعنی عمر البشیر را به تلاش برای متزلزل کردن امنیت و ثبات در چاد متهم کرد و تاکید داشت که دولت سودان حمایت مالی و نظامی از عناصر شورشی و مسلح چاد می‌کند. دولت سودان نیز در اقدام مشابهی دولت دبی را به حمایت از شورشیان دارفور متهم ساخت. این اختلافات با میانجی‌گری لیبی در فوریه‌ی ۲۰۰۶ و با به امضا در آمدن توافقنامه‌ی مشترک جهت مراقبت دقیق‌تر از مرزهای مشترک دو کشور متوقف شد. در ۱٣ آوریل ۲۰۰۶ شورشیان چاد درگیری‌های مسلحانه‌ی گسترده‌ای را با نیروهای حکومت مرکزی این کشور آغاز کردند که این درگیری‌ها با عقب نشینی شورشیان چاد پایان یافت. در ۱۴ آوریل ۲۰۰۶ رییس جمهور چاد قطع تمامی روابط دیپلماتیک با سودان را اعلام کرد و شکایت نامه‌ای رسمی را علیه خارطوم به شورای امنیت و اتحادیه‌ی آفریقا تقدیم کرد. محتوای این شکایت نامه بر دخالت خارطوم در امور داخلی چاد و حمایت این دولت از شورشیان چاد متمرکز بود. این بحران تا به امروز هم چنان ادامه دارد. * اما کشور کنگو نیز در سال ۲۰۰۶ شاهد تحولات سیاسی بود که در راس این تحولات برگزاری اولین انتخابات ریاست جمهوری این کشور پس از جدایی از بلژیک و مستقل شدن بود. در دور اول این انتخابات هیچ یک از نامزدهای شرکت کننده به حد نصاب کامل نرسیدند اما در دور دوم آن جوزف کابیلا با کسب ۵/۵٨ درصد از آرا بر ژان پییر بمبا رهبر شورشیان سابق کنگو پیروز شد. این انتخابات شاهد درگیری‌های گسترده‌ای میان طرفداران کابیلا و شبه نظامیان وابسته به ژان پییر بمبا بود که بر اثر آن بیش از ۲٣ تن کشته شدند.کابیلای ٣۵ ساله که پس از ترور پدرش لوران دزریه کابیلا، رییس جمهور سابق کنگو به حکومت رسیده است به عنوان اولین رییس جمهور منتخب این کشور در یک انتخابات دموکراتیک است. ناظران سازمان ملل انتخابات کنگو را به عنوان مهمترین تحول سیاسی و تاریخی پس از انتخاب نلسون ماندلا در جنوب آفریقا دانستند و معتقدند این اولین انتخابات آزاد در این کشور پس از سال ۱۹۶۰ است. * در سومالی نیز نیروهای دولت موقت سومالی به همراه نیروهای اتیوپی توانستند نیروهای اتحادیه‌ی دادگاه‌های اسلامی را از موگادیشو |