ارتباط با ما

درباره آزادگی

مسئله ملی  و فدرالیسم

بایگانی

حقوق بشر

دانشجو

هم‌چنین دولت بوش برای برون رفت از بحران عراق کمیته‌ای دو حزبی را به ریاست جیمز بیکر و لی‌همیلتون تعیین کرد تا گزارشی را درباره‌ی اوضاع عراق تعیین کنند که این کمیته با تهیه گزارشی، ۷۹ راه‌کار را برای خروج از بحران عراق ارائه داد که از جمله مهمترین مفاد آن گفت‌وگو با همسایگان عراق از جمله ایران و سوریه بوده است.

حسین عابدینی بیرق

مجمع عمومی سازمان ملل متحد روز سه شنبه "نگرانی جدی" خود را نسبت به آنچه نقض گسترده حقوق بشر در ايران خوانده ابراز کرده و از جمهوری اسلامی خواسته است از اين پس اين حقوق را کاملا محترم بشمارد.

انتقاد شديد مجمع عمومی از حکومت ايران در همان روزی صورت می گيرد که رهبر ايران نظام جمهوری اسلامی را به عنوان يک "مردم سالاری دينی که از سالم ترين دمکراسی های جهان سالمتر است" ستوده است.

مجمع عمومی سازمان ملل که 192 عضو دارد با 72 رای مثبت، 50 رای منفی و 55 رای ممتنع، ايران را به خاطر کارنامه اش در زمينه حقوق بشر سرزنش کرد.

اين قطعنامه ايران را به خاطر "آزار، ارعاب و سرکوب" مدافعان حقوق بشر، ناراضيان سياسی، ناراضيان مذهبی، روزنامه نگاران، روحانيون، دانشگاهيان، اعضای اتحاديه ها و سازمان های کارگری به باد انتقاد گرفت.

اين قطعنامه نسبت به "ادامه استفاده از شکنجه و رفتار بی رحمانه، غيرانسانی يا تحقيرآميز يا مجازات هايی چون شلاق و قطع عضو" ابراز نگرانی کرد.

مجمع عمومی به علاوه گله مندی خود را نسبت به "ادامه خشونت و تبعيض عليه زنان و دختران چه در قانون و چه در عمل" و همچنين "افزايش تبعيض و ساير موارد نقض حقوق بشر" عليه اعضای اقليت های قومی و مذهبی، از جمله اعراب، آذری ها، بلوچ ها، کردها، مسيحيان، يهوديان، مسلمانان سنی و بهاييان ابراز داشت.

اين قطعنامه دولت ايران را ترغيب کرد به اين شيوه ها پايان دهد.

مجمع عمومی سازمان ملل با لحنی شديد نظام قضايی جمهوری اسلامی را نيز که به گفته آن "منظما" از عمل به استانداردهای بين المللی "بازمانده" به انتقاد گرفت.

حکومت جمهوری اسلامی اغلب به خاطر نقض حقوق بشر از سوی سازمان ملل و گروه های حقوق بشر مورد سرزنش قرار می گيرد.

مقام های جمهوری اسلامی نيز در مقابل، تصويب اين قطعنامه ها را به انگيزه های سياسی برخی کشورها نسبت می دهند و آنها را رد می کنند.

طی دوران حکومت جمهوری اسلامی، مجمع عمومی سازمان ملل بجز يکی دو سال، تقريباً همه ساله قطعنامه ای در مورد وضعيت حقوق بشر در ايران صادر کرده است.

بنابه گزارش ها ايران در جلسه روز سه شنبه مجمع عمومی، با حمايت پاکستان و زيمباوه، سعی کرد مجمع را به پشتيبانی از طرح ديگری برای مسکوت گذاشتن اين قطعنامه راضی کند اما آن طرح با 81 رای مقابل 75 رای شکست خورد.

کانادا و فنلاند به خاطر ارائه طرح "عدم اقدام" در مورد قطعنامه حقوق بشر از ايران انتقاد کردند.

سعید سیادتی

رژیم جمهوری اسلامی در کلک و فریب برای مشروع جلوه دادن حکومت مفتخور و دیکتاتور و فاشیسم مذهبی شاید در دنیا نظیر نداشته باشد.

امسال این جماعت که می دانستند حتی بسیاری از حقوق بگیران و حتی پایه های حکومتشان هم در انتخابات مجلس دایناسورهای خبرگان شرکت نمی کنند حیله دیگری سوار کردند و انتخابات خبرگان را با انتخابات شوراهای شهر و روستا و انتخابات میان دوره ای مجلس در برخی از شهرها همراه کردند. اگر که اینکار را نمی کردند کوس رسوایی آبروی نداشته شان در سراسر دنیا طنین انداز می شد.  انتخابات شوراها هم اگر که به تنهایی برگزار می شد بازهم مثل دوره قبل با تحریم گسترده مردم شهرها بخصوص تهران روبرو می شد. این انتخابات در جو سرکوب و بگیر و ببند فعالین جنبش های مختلف برگزار شد. تنها مردم شهرهای متوسط و کوچک و روستاها امید داشتند که با شرکت در انتخابات شوراها شاید نماینده ای را راهی آن کنند و وضع اسفبار شان اندکی بهبود یابد.

صندوق های انتخاباتی داخل سالنی که مرم رای هایشان را به صندوق ها می ریختند بگونه ای بود که مردم مجبور بودند اول رای خود را به صندوق مجلس خبرگان بریزند و سپس رای را داخل صندوق شوراها بریزند و با توجه به جو اختناق مردم مجبور می شدند که رای مخدوش یا سفید خود را به داخل صندوق رای بیاندازند.

علیرغم این ترفندها اکثریت مردم شهرهای بزرگ بازهم این انتخابات را تحریم کردند.انتخابات شوراها را کمی آزادتر برگزار کردند و تعداد کمتری را نسبت به دوره های پیش رد صلاحیت کردند تا مردم رغبت داشته باشند که در آن شرکت کنند. بطور عمومی مردم شهرهای کوچک و روستاها بر این باورند که با شرکت در انتخابات شوراها می توانند بخشی از حقوق پایمال شده خودشان را بدست بیاورند و بخاطر این شرکت می کنند.

در مجموع فضای انتخاباتی کاندیداهای شوراها فعالتر بود.

در ارتباط با انتخابات خبرگان ارکان های مختلف روحانیت و دولتی لیست های مختلفی را ارائه کرده بودند که حاکی از وحدت نسبی مجدد جناح های مختلف حاکمیت داشت. در این انتخابات غربی ها نیز با توجه به تغییر لحنشان نسبت به حکومت به شرکت بیشتر اصلاح طلبان و انتخاب شدنشان توجه کردند و مضافا ترم جدیدی را به نام محافظه کاران میانه رو که اشاره به دارودسته رفسنجانی می باشد را از آستینشان بیرون آوردند.برخی گروه ها برای تبلیغ انتخابات شورای شهر در تهران پرچم بزرگی را در میدان توحید آویخته بودند که برویش نوشته شده بود جنبش محرومان تهران و زیرش هم آدرس یک سایت اینترنتی را داده بودند به نام www.narazi.com شاید مربوط به دور و بریهای احمدی نژاد باشد که دارد ادای حکومت های پوپولیست آمریکای لاتین را در می آورد. در کل استراتژی انتخاباتی احمدی نژاد بنظر توجه به شهرهای محروم بود بهمین خاطر سفرهایش را به برخی شهرهای کردستان و کرمانشاه را در همین دوره انجام داد. عمده مسئله مربوط به توسعه و پیشرفت استان های محروم به الطاف دولت و اختصاص بودجه به آن مناطق مربوط شده و برخی از مردم مناطق محروم بی جهت فکر می کنند که با انتخاب آدم های باصطلاح خوشنام و فشار به شکل نامه پراکنی و غیره می توانند اندکی وضعیت منطقه شان را بهبود بخشند.

یک نمونه از تبلیغات انتخاباتی در حاشیه شهر سنندج

یک نفر به نام محمد که خود را برای انتخابات شورا نامزد کرده و در مسجدی سخنرانی کرده بود. متن سخنرانی اش را به شکل تراکت درآورده و به همراه یک کارت تبلیغاتی و یک شکلات به خانه مردم انداخته در متن سخنرانیش چنین آمده بود: