اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
بایگانی |
بکار شد و سرانجام در سال 81 با تصویب طرح در شورای عالی شهرسازی و اعمال برخی تغییرات در آن، ردیفی از بودجه کشور به این امر اختصاص داده شد.تنها در راستای اجرای این طرح بیش از 17 هزار متر مربع از ساختمانهای مسجد به کلی تخریب شدند که خود رقم قابل توجهی است. در این میان برخی از ساختمانهای تخریب شده، تازه ساخته شده بودند و نکته عجیبتر اینکه انجام عملیات تخریب بدون توجه به نکات ایمنی منجر به کشته شدن دو نفر از کارگران حین اجرای طرح گردید. هر چند روند تخریب هنوز به انتهای خود نرسیده و این روزها نیز شاهد برچیده شدن سازه فلزی صحن مسجد می باشیم و لیکن بازای این حجم از خرابیهای صورت گرفته، تنها در حدود 8 هزار متر مربع ساختمان احداث شده است که در برابر رقم بیش از یک میلیون متر مربع مستحدثات پیش بینی شده برای اجرای این طرح ، هیچ به حساب می اید.ضمن اینکه تنها در حدود 40 میلیارد ریال از منابع مالی این طرح تاکنون تامین اعتبار و هزینه شده است و شگفت انگیزتر اینکه توسعه بناهای اطراف مسجد که در اختیار سایر نهادهای فرهنگی قرار دارد، مورد حمایت بیشتری قرار گرفته است که در این میان پروژه حرم تا حرم، بدلیل سود سرشار اقتصادی آن از سهم ویژه ای برخوردار است. بنابراین به عنوان یک ناظر منصف، این حق را برای تولیت مسجد بایدقایل شد که علاوه بر نصب صندوقهای متعدد جمع اوری پول و نذورات در جای جای این مکان، محراب مسجد را نیز به این امر حیاتی اختصاص داده و از ان برای جذب بیشتر کمکهای مردمی حتی به قیمت برخورد برخی از مراجع تقلید با شخص وی استفاده نماید، ضمن اینکه نباید از اقدام عجیب ایشان در راه اندازی دفاتر استانی مسجد جمکران که تحت عنوان گسترش فرهنگ مهدویت و همچنین ساماندهی کاروانهای اعزامی به مسجد جمکران صورت پذیرفته است؛ سریع گذشت، زیرا در حقیقت یکی از اهداف اصلی این اقدام در راستای متنوع کردن منابع تامین مالی بوده است. البته ذکر این نکته ضروری می باشد که نفس این اقدام بیشتر در جهت خنثی سازی برخی تلاشهای صورت گرفته در زمینه شبیه سازی مسجد جمکران در سایر نقاط کشور بوده که تا حدودی موثر می باشد. نکته مهم دیگر که شاید برای اولین بار در اینجا مطرح می گردد، چگونگی پر نشدن چاههای عریضه با این حجم از زائران است. مسجد جمکران بطور تقریبی در شبهای چهارشنبه در حدود 200 هزار زایر دارد که البته در برخی از ایام سال مانند نیمه شعبان، شبهای قدر، روزهای تاسوعا و عاشورا و ایام نوروز به این رقم چندین برابر افزوده می شود که در نهایت بطور سالانه 20 میلیون زایر را دربر می گیرد. اگر بر فرض مثال تنها 25 درصد از زایران نامه های خود را درون این چاه بریزند، رقمی در حدود 5 میلیون نامه می شود که در حدود 10 هزار بسته کاغذ A4 پانصد تایی را شامل می شود که بعید است چاه عریضه مسجد تحمل نگهداری چنین حجمی از کاغذ را داشته باشد و این در حالی است که طبق مشاهدات صورت گرفته، تنها کاغذنامه در این چاه ریخته نمی شود و علاوه بر پول و چکهای نقدی انواع زیورالات و طلاجات نیز در این چاه ریخته می شود. بدون در نظر گرفتن ارزش هدایای ریخته شده در چاه و تنها با انجام یک محاسبه ساده، در آمد مسجد تنها از فروش کاغذ عریضه 200 تومانی رقمی در حدود یک میلیارد تومان را در طول سال شامل می شود که البته رقم قابل توجهی بوده و جای شگفتی دارد. بدون لحاظ درست یا نادرست بودن این گونه مسایل از منظر شرعی، با کمال تاسف باید گفت در حقیقت چاهی در این مکان وجود ندارد و آنچه که بنام چاه عریضه از ان نام برده می شود، یک محفظه تمام فلزی است که راه دسترسی به آن از طریق سرداب مسجد می باشد. دلیل پر نشدن این چاه نیز بدین خاطر است که بصورت نوبه ای و بیشتر در اوایل هفته که مسجد تقریبا خلوت می باشد، این چاه از همان طریقی که ذکر شد، خالی می گردد و با تفکیک نامه ها از هدایای قیمتی و همچنین نذورات نقدی، نامه ها را درون کیسه ها ریخته و در نهرهای اطراف مسجد خصوصا در حوالی زمینهای کشاورزی رها می کنند و البته در برخی موارد نیز انها را خاک می کنند. به مناسبت 8 مارس روز جهانی زن شرایط اقتصادی و اجتماعی زنان، نقش سرکوبگر اسلام و برخورد سازمان-ها و گروه-های چپ مرجان افتخاری.کنار گذاشتن مذهب از تمام بنیاد-های جامعه مدنی اولین و مهمترین گام در زمینه از بین بردن شکاف-های اقتصادی، اجتماعی، سیاسی و فرهنگی است. بدون در نظر گرفتن این موضوع که مذهب امری خصوصی و شخصی است و بدون جدا سازی کامل این هیولای تحقیر و تحمیق از دستگاه دولت هر پیشنهادی و یا هر راه حل دیگری راه به نا کجا آباد است. تردیدی نیست که شرایط و وضعیت زنان در سراسر دنیا باعث نگرانی سازمان-ها و گروه-هائی است که در زمینه حقوق زنان فعالند. فشار-های اقتصادی، بیکاری، خشونت، تجاوز، کشتار،فحشا، الکلیسم و اعتیاد زنگ-های خطر را در سراسر دنیا به صدا در آورده اند. طبیعتا در کشور-های جهان سوم و یا در حال توسعه، زنان در شرایط دشوارتری زندگی میکنند. در اکثر کشور-های آفریقائی بدلیل قرن-ها استعمار و غارت ثروت ملی، جنگ-های داخلی، بیخانه مانی، آوارگی، فقر و گرسنگی که پدیده-هائی دائمی هستند، کودکان و زنان بیشتر در معرض خطر قرار دارند. بطور کلی، خطر مرگ هزاران انسان، بویژه زنان کودکان در چاد و درافور نمونه عینی شرایط فاجعه آمیزی است که به مردم این مناطق تحمیل شده است.در کشور-های عربی، افغانستان و ایران زنان نه تنها قربانی سیستم، مناسبات و روابط |