هایی می روند که هیچ گونه سنخیتی با تحصیلات آنها ندارد؛ و چون امنیت شغلی ندارند و باید برای حفظ خود تلاش کنند، نه تنها هنگام سفرهای استانی دکتر احمدی نژاد به استقبال او می روند، بلکه کودکان خود را نیز به شرکت در راهپیمایی ها تشویق می کنند و برای یافتن این شغل غیر مناسب نیز تا عسلویه می روند!!؟
ملت آذربایجان نمی داند که حق یافتن شغلی آبرومند را در محل زندگی خود دارد، هم چنان که ملت چی آذربایجانی نمی داند که بازجویی زیر تهدید و فشار، جزء مصادیق رفتارهای ظالمانه و ضد انسانی است. و در حالیکه از حق خود خبر نداریم، چگونه می توانیم از آن دفاع کنیم.
یقین دارم که خانواده ها نمی دانند هنگام ازدواج دختران خود باید رضایت کامل طرفین را در نظر بگیرند و دختران نمی دانند که حق دارند زیر بار ازدواج های اجباری و فرمایشی نروند؛ هم چنان که فعالین فرهنگی نمی دانند که هیچ کس حق توقیف، حبس یا تبعید خودسرانه آنها را ندارد (ماده 9 اعلامیه حقوق بشر). و اگر می خواهیم حقوق فرهنگی خود را بدست آوریم، نباید با یک تماس تلفنی خود را برای رفتن به مکان های غیر رسمی حاضر کنیم. اگر کم کم حس مقاومت و سرپیچی از احضارهای خودسرانه در وجود تک تک فعالین بارور شود، آنگاه می توانیم به دستگیری های خودسرانه دوستانمان اعتراض کنیم.
اجرای آن حداقل حقوق ما که در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران به رسمیت شناخته شده است، مستلزم آن است که یکایک افراد به حقوق خود و دیگران آگاهی یابند و بدین ترتیب بتوانند حفظ و رعایت آنها را خواستار شوند.
بنابراین، شناساندن عمیق و گسترده حقوق انسانی و ملی ما (مصوب و مصرح در قوانین بین المللی) و تشریح راه های مناسب حمایت از آنها، یکی از پیش شرط های ضروری برای جلوگیری از زیر پا گذاشته شدن این حقوق و به تبع آن، انسانیت ماست.
دولت بی کفایت ایران و مدیریت جهانی
صدیقه جعفری
افتضاح تازه ای که به دنبال بارش یک برف سنگین در تهران و شهرستانهای ایران رقم زده شدو در پیامدد ان چند روز لغو پرواز های داخلی و خارجی در کلیه فرودگاه های کشورو بلاتکلیفی وسرگردانی مسافران در جاد ه ها وفرودگاه ها را داشتیم همه وهمه در کشوری رخ میدهد که ریس آن حدودا 2ماه پیش ادعا بر ساختن جهان و مدیریت انرا داشت.بر مبنای آمار تا کننون بیش از 30 نفر از هموطنان بر اثر سرماخوردگی وتصادف ناشی از لغزندگی جاده ها کشته وهزاران مسافر نیز یا سرگردان و بلاتکلیف ویا بدون سر پناه در مدارس و مساجد اسکان گرفته اند .
در پی چننین حادثه قا بل انتظار و پیش بینی و پیشگیری است که هموطنان ما یکی بعد از دیگری جانشان را از دست میدهند .آیا این بدان معنا و مفهوم نیست که دولت حاکم بر ایران دولتی است ناکارآمد؟
دولتی که حتی کوچکترین و پیش افتاده ترین مشکلات را هم نمیتواند حل کند؟
برفی که میتوانست برای تمامی شهروندان لبخند وشادی را به همراه داشته باشد متاسفانه در اثر بی کفایتی دولت و مسئولین و به سبب ضعف شدید در مدیریت حاکمان بی حکمت و همچننین نادانی مدیران آن موجب فلج شدن زندگی عادی مردم گردیده و کل کشور را دچار بحران ساخته است.
بحرانی که با قطع گاز و مشگلات ناشی از عبور مروروسا ئط نقلیه شهری وبین شهری و بطور کلی تعطیلی یک کشور و فرودگاه های آن را شامل میگردد.
زمانی به عمق فاجعه اگاهی مییابیم که در روزنامه ها و سایت های اینترنتی میخوانیم و یا از طریق رسانه های خبری میشنویم که در پایتخت کشور یعنی تهران بر اثر بارش برف مردم برای عبور از پل عابر پیاده باید یک ساعت در صف بایستند و بر اثر فشار ناشی از سرما سر رعایت نوبت در صف با یکدگر دعوا ومشاجره کنند و گاه گلاویز شوند و در نهایت خشم وعصبانیت و. ناراحتی وبا هزاران ترس ووحشت از پل عبور کنند.وباز اوج رسوائی زمانی نمایان میگردد که رئیس دولت به هنگام حضور در مجلس ضمن ابراز خرسندی از نزول برکات بی اطلاعی خویش از تعداد جان باختگان را به مردم و خانواده های سوگوار اعلام میکند.متاسفانه با بروز برف وسرما در ایران گاز بسیاری از مناطق کشور قطع گردیده و شرکت گاز از مردم این مناطق میخواهد که به جای گاز از نفت استفاده نمایتد اما سوال این است که این مردم نفت را باید از کجا تهیه کنند؟
آیا این نفت را از پیش تهییه وآماده ارائه به شهروندان سرمازده ساخته اند؟
آیا مراکزی را جهت توزیع نفت در نظر گرفته اند؟
آیا همه اهالی ساکن در اینگونه مناطق که اغلب از فشر کم درامد و محروم جامعه هستند میتوانند بفاصله چند ساعت وسائل گاز سوز وانرژی زای خود مثل بخاری و اجاق و ابگرم کن گازی را به نفتی تبدیل نمایند؟
ویا با توجه به تورم شدیدی که در مملکتمان وجود دارا آیا هممیهنان گرفنار بسهولت و آسانی میتوانند بخاری و وسائل گرم کننده جدیدی را برای خود و خانواده تهیه نمایند؟
چرت مسئولین امر چنین رویدادی را پیش بینی نکرده اند؟
و چرا با توجه به امکاناتی که در اختیار دارند و دلارهای نفتی بشکه ای 100 دلار مسئولین در ساعت های اولیه و یا قبل از بروز حادثه امکانات لازمه را فراهم نساخته اند؟
براستی مردمی که نه گاز و نه هیچ نوع سوخت دیگر و انرژی زائی در اختیار ندارند در سرمای 10 تا 27 درجه زیر صفر چه کاری میتوانند انجام دهند؟
درشرایطی سردمداران رژیم ادعای مدیریت جهانی رادارند که بدیهی ترین اصول مدیریتی درکشورآگاهی نداشته ویا انرا نادیده میگیرند .
مدیران نالایق مدعی مدیریت جهانی در شرایطی دم از رهبری جهانی میزنند که در اثر بارش برف وقطع گاز شهروندان ایرانی دراقسانقاط کشور با کمبود مواد اولیه زندگی مثل نان یعنی همان قوت لایموت روبرو گردیده اند چرا که گاز لازم برای پخت نان وجود ندارد و در نتیجه قیمت انواع نان بطور سرسام اوری سیر صعودی را طی کرده ونیز تعطیلی بسیاری از نانوائی ها را به دنبال داشته است.
فلج شدن سیستم حمل و نقل کشور یکی دیگر از مشکلات بزرگ مردم است چون لغزندگی خیابان ها موجب کاهش شدید تردد تاکسی ها و مسافر کش ها گردیده.
مدارس و دانشگاه ها تعطیل و در این فصل از سال تحصیلی سبب غیبت دانشجویان در امتحانات گایان ترم شده است.
واقعیت کلام را در اید جمله کوتاه خلاصه میکنم که مدعیان مدیریت جهانی فرمان صادر میکنند که:
مردم در خانه بمانید تا در شهر مشکلی نباشد