فردای آن روز صفحه اول سلام، بر روي برد دانشگاه تهران نصب گردید و بعد از پيچيدن خبر در میان دانشجویان، باعث بيرون ريختن آنها از خوابگاه گردید و تا 23 تير ماه ادامه یافت که نهایتا سازش اصلاح طلبان ( که به نوعی خود را با این موج خروشان همراه کرده بودند و توانسته بودند تا رهبری بخشهائی از این حرکت وسیع در دست بگیرند) ضربه سخت و جبران ناپذیری را به دانشجويان وارد آورد .اين موج عظيم (حركت اعتراضي دانشجويان)، ترس و وحشت عجيبي را در دل تروريست هاي آخوندي انداخت بطوریکه خامنه اي، خاتمي و رفسنجاني يكباره وارد صحنه شدند .
نیروهای لباس شخصی حکومت در نيمه هاي شب با حمله به خوابگاه دانشجويان و با سر دادن لبيك و نداي يا زهرا و پرتاب كردن دانشجويان از طبفه سوم خوابگاه به محوطه، شام خونين ديگري در تاريخ جنايات رژیم جمهوری اسلامی رقم زدند .
بي شرم تر از قاتلين، دستگاه قضائي رژيم بود كه با راي نهايي دادگاه حكم برائت عاملین قتل ابراهيم نژاد را صادر نمود و گفت: ابراهيم نژاد مقتول و خودش قاتل خودش بوده است .
در این اثنا پرده از چهره سردمدار اصلاحات کنار رفت و مردم و دانشجویان دریافتند که :
از کوزه همان تراود که در اوست .
البته بايد اذعان داشت كه رژيم در دهه های گذشته برنامه هاي بسياری را براي بازي دادن مردم از داخل و به بیراهه بردن سياست بين الملل طرح ریزی و اجرا کرده بود، اما ورود خاتمی و جبهه باصطلاح اصلاحات امید دیگری را در مردم و حتی قشر دانشگاهی بوجود آورده بود. دقيقا همان احساسي كه به مردم در ايران القاء شده بود، در خارج از كشور و بوسيله پوشش خبري رسانه ها و فیگورهای بین المللی چهره های اصلاحات، به اذهان عمومی جهانیان القا گردید، تا جائیکه برخی دول غربی و اروپائی ایران را کشوری آزاد و دموکرات در آن دوره قلمداد می کردند .
بحثی كه خاتمي شروع كرد و دنيا پذيرای آن شد چيزی جز «گفتگوي تمدنها» نبود . اين واژه قبلا نیز مطرح شده بود . اما سئوال اینجاست که چرا دنيا آنها را نمي شنيد.
همین بحث توسط آقاي ساموئل هانتينگون در سال 1993 و با عنوان "برخورد تمدنها" مطرح گردیده بود.
امروز كه برگهای استبداد زده تاریخ 16 آذر 1332 تا 18 تير 1378 را ورق مي زنيم دانشجويان امروزمان را پشت ميله هاي آهنين 209 و 325 اوين مي بينيم .
شهادت ها و مبارزات آزاديخواهي حتي در چهار ديواري اوين در زير مشت و لگد و شلاق هاي بي امان مزدوران هنوز ادامه دارد .
امروز كه نويسندگان، انديشمندان، دانشجويان، اساتيد و وكلاي قضايي در آسمان اوين نور افشاني مي كنند، براي شخص من جاي خجالت و شرم دارد كه در راه دفاع از آنان سكوت اختيار كنم وشاهد فشار بر ایشان، زنان، پیروان اديان و همچنين اعدام كودكان بوده و چیزی نگویم
حكومت اين بار به سياست به سكوت كشاندن دانشجويان و فعالين دانشجويي روي آورده و نيرويش را در عرصه هايي چون ايجاد انشقاق در درون تشكل هاي دانشجوئي و ايجاد محدوديت و اخلال در فعاليت هاي سياسي، صنفي و فرهنگي ایشان متمرکز نموده است.
دژخیمان با تقويت و حمايت همه جانبه مالي از جريانات دانشجويي نزديك به حکومت مانند بسيج دانشجويي، افزايش انتصابي در درون دانشگاه ها، عزل و نصب های بي رويه مسئولين و لغو امتياز نشريات دانشجوئی به همراه دستگيري ها، و صد ها مورد دیگر قصد ايجاد پراكندگي و بي اعتمادي را در بدنه ي جنبش دانشجو دارند .
پاك كردن صورت مسئله در خصوص جنبش دانشجويي ایران بارها و بار ها از سوی حاکمیت مطرح و تكرار شده است اما هیچگاه میسر نبوده و نخواهد بود .
جنبش دانشجويي هيچ گاه از متن اصلي جامعه جدا نبوده و دانشگاه و دانشجو همواره خاستگاه اصلی جامعه و صدای رسای فریادهای بی صدای همه اقشار جامعه می باشد.
اینها مشخصات چه کشوری است ؟
ز- سروری
20میلیون فقیر
6میلیون بیکار
4میلیون معتاد
300هزار زن تن فروش
14میلیون بیمار روانی
600 هزار کودک کارگر
یک ونیم میلیون محروم از تحصیل
8 میلیون بیسواد
180هزار نابغه فراری با 300میلیلردو 400میلیون تومان خسارت ناشی از فرار مغزها
450 هزار تصادف در سال
40 هزار بیمار ایدزی
سن بزهکاری زیر10 سال
سطح سن فحشا 14 سال
سطح سن اعتیاد 13 سال
شما می دانید که این سرزمین کجاست و نامش چیست ؟
و حال عالیجنابان می گویند این امارها دروغی است که برای تضعیف نظام مقتدر اسلامی منتشر می شود و هیچ پایه و اساسی ندارد همانطور که رهبر معظم می گوید امروز این مملکت در وضعیت بی نظیری و در اوج قله پیشرفت است و نشاطی که در جوانان دیده می شود وصف ناشدنی است.
و یاد گفته حضرت امام می افتیم که می گوید همه چیز اقتصاد نیست و اما جواب ایشان به کسانی که مدام از نابودی اقتصاد و از دست رفتن سرمایه ها سخن پراکنی می کردند با نهیب اعلام نمودند (مگر انقلاب ما برای خربزه بود اقتصاد مال خر است ) . و یا به قول رئیس جمهور مکتبی یک لقمه نان است که همه با هم می خوریم اینکه بلوا ندارد و می گویند این امارها مشتی دروغ است و اما این سوال پیش می اید ایا فقرایی که برای نجات از فقر به دروغ های تبلیغاتی ریاست جمهوری پناه می برند دروغ است ؟
ایا زنانی که برای جمع اوریشان زنها و مردان بسیجی چماق به دست گرفتن تا بیشتر از این فحشا جامعه را فرانگیرد دروغ است؟
ایا مواد مخدری که مثل نقل و نبات در هر معبری در دست جوانان ناامید از زندگی ریخته است دروغ است؟
ایا بیکاری جوانان وگرایش انها به پوچ گرایی دروغ می باشد ؟
و ای کاش به جای تزریق اعتقادات مذهبی و دینی وپنهان کردن واقعیت و یا اینکه فقط به فکر منفعت بالا دستی ها ونعلین ها باشیم کمی بیشتر فکر کنیم این امارها بیانگر واقعیت های جامعه است . جامعه ای که اگر کور نباشیم حتما با تمام واقعیت هایش لمس می کنیم و می بینم .
چه رنجی می کشد انکس که انسان است و از احساس سر شار است
چه رنجی می کشد انکس که می بیند
چه رنجی می کشد
انکس که از یاد نبرد
انچه اسان همه بردند زیاد