درباره آزادگی

شماره جدید

این زمینه به سیره بزرگان دین قائل به اتحاد و همبستگی مذاهب اسلامی بویژه شیعه و سنی بوده اعتصام به حبل الهی و وحدت کلمه میان همه گروه های مسلمان را رمز پیروزی دانسته و در این راه تلاش نموده است.

گذشته فعالیت انجمن نشان داد که حتی یک مورد اختلاف و اختلاف افکنی میان شیعه و سنی و ایجاد جنجال و بلوا در استان هائی همچون کردستان، آذربایجان غربی، گلستان و سیتان و بلوچستان، گزارش نگردید بلکه بالعکس علمای بعضی از این مناطق کاملاً همراهی می نمودند . بعنوان نمونه روحانی بزرگ اهل سنت در منطقه سیستان و بلوچستان مولوی عبدالعزیز ( پدر مولوی عبدالحمید فعلی) هنگام ورود مرحوم آية الله حلبی به زاهدان به استقبال ایشان در فرودگاه رفته و پای منابرایشان در مسجد شیعیان شرکت کرده و در مجالس خصوصی حاضر شده و عرض ارادت می نموده است . سخنان استاد در لزوم اتحاد و همبستگی میان شیعه وسنی ملاک عمل جوانان در برنامه های بلیغی شان قرار گرفته و هماره دوستان این شعر استاد را در این مواقع قرائت می نمودند که :

ما پنج برادریم و از یک پشتیم

در صحنه حادثات پنج انگشتیم

چون فرد شویم در نظرها علمیم

چون جمع شویم بر دهانها مشتیم

9- امور شخصیه دینی :انجمن به انگیزه دینی درعصرغیبت امام عصر(عج) افرادرابه تبعیت ازخط فقاهت و تقلید از مراجع عظام تقلید دعوت می نمود اما انتخاب مرجع را به خود افراد واگذار می نمود و آنرا امری شخصی می دانست چنانکه در گزینش شغل نیز برای افراد دخالتی نداشت و کلاً امور شخصیه افراد را به خودشان وا می نهاد که طبق وظیفه شرعی خود عمل نمایند. اما از آنجا که هویت خود را فرهنگی می دانست تأکید داشت که افراد باید از تقوای فردی، شغلی و اجتماعی شایسته برخوردار باشند که بتوانند مسئولیت خود را به انجام رسانند. طبیعی بود اگر کسی خلاف این ضابطه ها ، مشی می نمود از سوی مجموعه به شدت با او برخورد می شد و در صورت تکرار ، کنار گذاشته می شد. در مورد وظایف سیاسی افراد به عنوان شهروند، هیچ برنامه تشکیلاتی اعمال نمی شد و هر کس به وظایف شرعی خویش که از ناحیه مرجع تقلیدش ارائه می گردید ارجاع می شد و در مورد شغل هم روال همین گونه بود لیکن کسانیکه عضو تحزب های سیاسی بودند در مدار مدیریتی قرار نمی گرفتند تا شائبه طرفیت سیاسی و حزبی عمل کردن و خدشه دار شدن انسجام در مجموعه از بین برود. بنابراین ضمن احترام به مسائل شخصیه افراد و آزادی آنها در گزینش مرجع تقلید ، شغل و ... ضوابط دینی و تقوائی برای انجام مأموریت خدمتگزاری و تبلیغ دینی پاس داشته می شد.

10-همراهی با انقلاب: هنگامی که حرکت های انقلابی در سال 57 اوج می گرفت، نیمه شعبان فرا رسید. انجمن که هماره در این ایام ، جشن های پر شکوه میلاد امام عصر ارواحنا فداه را برنامه ریزی و اجرا می نمود ، در این سال علیرغم همه گونه آمادگی ، به لحاظ تصمیم قاطبه روحانیت بویژه امام خمینی، جشن را منتفی نموده و در تهران جشنی را که قرار بود در خیابان طالقانی ، تقاطع ولیعصر برگزار شود تعطیل نمود ( که این بر موضوع بسیار کسان از جمله مهدی کروبی در مصاحبه با روزنامه شرق مورخه 17/10/84 ص 18 اذعان نمودند) لیکن مکرراً از سوی کسانی به ناروا متهم گردید که انجمن آن سال را جشن گرفته است و به مسأله تحریم جشن وقعی ننهاده است....

بهر حال پس از پیروزی انقلاب ، آية الله حلبی یک نوبت به دیدار امام خمینی رفته ضمن تبریک پیروزی ، اعلام همه گونه آمادگی برای انجام مأموریت های فرهنگی را می نماید... و مکرراً در مواضع متعدد از جمله شرکت در رفراندوم جمهوری اسلامی ، شرکت در انتخابات مجلس خبرگان ، شرکت در صحنه های نبرد تحمیلی عراق و تدوین پیش نویس قانون اساسی و... اطلاعیه داده و به وظیفه شرعی خویش عمل می نماید. افراد انجمن نیز که اکنون از انجام مأموریت خویش به لحاظ اینکه حاکمیت متولی آن شده بود فارغ شده بودند در صحنه های مختلف خدمتگزاری به انقلاب کشور مشغول انجام وظیفه شدند و بی هیچ محظوری خدمت به کشور را سر لوحه برنامه خویش قرار دادند. با شروع جنگ تحمیلی نیز طبق وظیفه بعضاً آموزش های نظامی دیده و به جبهه ها گسیل شده و ده ها نفر از آنان در این کارزار و یا در حمله های ناجوانمردانه و شرارت ها و بمب گذاری های منافقین به مقام رفیع شهادت نائل آمدند از جمله آنها شهیدان نامداری همچون ( تیمسار موسی نامجو، دکتر چمران، سردار کلاهدوز، شهید صیاد شیرازی، دکتر پاک نژاد، سردار باقری (غلامحسین افشردی) ، دکتر قاسم صادقی، دکتر پاک نژاد، ابراهیمی مجد، نورانی، انصاری، سرافراز، طهماسبی، بادپا را می توان نام بردو دهها شهید بزرگوار دیگردر سایر شهر های ایران.کسانی هم که در پشت جبهه بودند به دعوت بزرگان و مسئولان کشور به کار گرفته شده و هر یک در گوشه ای خالصانه به خدمت مشغول گردیدند بدون آنکه نشانی از تحزب و گروه داشته باشند یا اهداف گروهی را دنبال کنند که به گفته خود مسئولان از خالص ترین و کار آمد ترین نیروها برای کشور محسوب می شدند...

11- تعطیلی : به نوشته رسول جعفریان " پس از انقلاب ... تبلیغات وسیعی بر ضد آنان آغاز شد. این اعتراضات که غالباً در پوشش دفاع از انقلاب صورت می گرفت به مرور به حذف شمار زیادی از چهره های مذهبی با سابقه منجر شد... اما مخالفت با آن ( حجتیه ) در سال 60 اوج گرفت و برخی از جریان های افراطی درون انقلاب بویژه نیرو های سازمان مجاهدین انقلاب با هر نیتی که بود درست در همان وقتی که امکان بهره گیری بیشتر از نیرو های مذهبی می رفت ، یک جبهه داخلی بر ضد نیروهای انجمن گشوده و دشواری هائی را پدید آوردند. برخی از این نیروهای چپ افراطی که آن زمان در محور این فعالیت قرار داشتند و بعدها به فرو غلتیدن به دامن تفریط از آن اقدامات اظهار پشیمانی کردند با کتاب در شناخت قاعدین از عماد الدین باقی در سال 1362 ضربه سختی بر انجمن وارد کردند..."

افراد دیگری همچون سید مهدی هاشمی، حمید زاده،گرامی( که بعدها خود با انقلاب و امام مسأله پیدا کردند و بعضی اعدام و دیگری خلع لباس و آن دیگر منزوی شدند) در این میدان بسیار ترک تازی نمودند و متأسفانه کشور را از بهره گیری از این نیروها محروم نمودند.

آية الله جنتی نیز تحت تأثیر آن جو و شرایط در نماز جمعه قم اظهاراتی در مورد انجمن نمود ( که بعدها به فرموده رهبر انقلاب پشیمان شده و قول داد در نماز جمعه بعدی جبران کند ) که منجر به این شد تا انجمن در اطلاعیه ای فعالیت های خود را در زمینه بهائیت تعطیل نماید. زیرا عملکرد جز آنرا در آن شرایط موجب سوء استفاده دستگا ههای تبلیغاتی بیگانه و غرض ورزی دشمنان اسلام و خدشه دار شدن مقام رهبری و وحدت و یکپارچگی امت می شمرد. لذا علیرغم میل باطنی به انجام مأموریت مألوف و معهود ، چاره ای جز تعطیل آن خدمت برایش باقی نماند به این امید که نظام خود متکفل مسأله بهائیت بشود...

12- تداوم خدمت: نیاز فزاینده جوانان به رسیدگی های فکری و اعتقادی، هجمه های فرهنگی گوناگون دشمن به باورهای اصیل اسلامی ، ضرورت دفاع از مبانی امامت و ولایت و اعلای نام و یادو راه امام عصر ارواحنا فداه و لزوم ترویج میراث علمی اهل البیت در قالب نشر معارف کتاب و سنت ( به دور از افزوده ها و خلط و امتزاج های مکاتب بشری ) ، تداوم تعلیم و تربیت بر محور آموزه های تشیع را برای تربیت یافتگان انجمن وخانواده های آنان ضروری می ساخت. این بود که علیرغم همه فشارها و مشکلات، آن خدمت یه شیوه آموخته شده و عمل شده در سالیان گذشته ادامه یافت که موجب حفظ جوانان در شرایط پر خطر شبیخون های فرهنگی دشمن گردید و آثار مبارکی را پدید آورد و برتری اسلام را در میادین مختلف معرفتی آشکار نمود و بسیاری از حرکت های انحراف ساز را منکوب و رسوا کرد.همچنین در قالب بزرگداشت ایام ویژه همچون غدیر ، نیمه شعبان و محرم حسینی و ... برنامه فرهنگی گسترده توسط همان جوانان ارائه گردید که امید است این خدمات مرضی محضر مولا و سرور زمان حضرت مهدی ( عج) قرار گرفته و تا ظهور پیروز حضرتش تداوم داشته باشد.

قبلی

برگشت

بعدی