| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | بایگانی |
|
شماره جدید |
|
ندهید. شاید این نمادی ازعمق فاصله موجود بین ایران و واشنگتن است ودر حقیقت شما این حرکت را به جز با دشمنان بزرگتان انجام ندهید. احمدی‌نژاد: طبیعتا ما انتظار نداریم اختلافاتی که طی نیم قرن وجود داشته تنها طی چند روز حل شود. ما نه لجوج و سرسخت هستیم و نه براحتی فریب می خوریم. ما واقع گرا هستیم. مطلب مهم اراده برای ایجاد پیشرفت است. اگر شما فظا را تغییر دهی راه حل ها نیز پیدا می شوند. اشپیگل: آیا شما همانند آمریکایی ها بین نیروهای طالبان تندرو که با آنها مقابله می شود و نیروهای طالبان میانه رو که امکان مذاکره با آنها وجود دارد تفاوتی قائل هستید؟ احمدی‌نژاد: من هیچ نظر قطعی در این باره ارائه نمی کنم. من نمی دانم این مطالبی که گفتید چه مفهومی دارد. فراموش نکن مردم افغانستان دارای روابط نزدیک تاریخی با ایران هستند. بیش از ۳ میلیون شهروند افغانی در ایران زندگی می کنند و از آنجایی که ما با مردم آلمان نیز دوست هستیم تکرار میکنم : وجود یک نیروی نظامی قوی تر نیز راه حل نخواهد بود. اشپیگل: آیا شما درباره سربازان آلمانی حاضر در افغانستان نگران هستید؟ احمدی‌نژاد: ما نیز آلمان ها را دوست داریم. ما نگران آنها هستیم. اشپیگل: و شما همچنان پیامدها را نادیده می‌گیرید؟ احمدی‌نژاد: نه، اگر موضوعی با شیوه ای منطقی برای ما توضیح داه شود ما آن را می پذیریم. ما با آمریکایی ها در عراق گفتگو کردیم. هر چند که قواعد کلی مذاکره با آمریکا را منع می کند ولی با یک استدلال منطقی ما آن را انجام دادیم. اشپیگل: در صورتیکه نیروهای آمریکایی از عراق خارج شوند اوضاع امنیتی در این کشور به طور اسفباری بد خواهد شد. آیا شما خلأ قدرت در کشور همسایه تان را پر خواهید کرد؟ آیا شما از تاسیس حکومت دینی با عنوان جمهوری اسلامی عراق حمایت میکنید؟ احمدی‌نژاد: ما معتقدیم مردم عراق توانایی تامین امنیت خود را دارند. مردم عراق دارای تمدنی هستند که به بیش از هزار سال پیش باز می‌گردد. ما از تمام تصمیم های عراقی ها و هر دولتی که در این کشور انتخاب میشود حمایت می کنیم. عراقی یکپارچه و متحد برای همه مفید خواهد بود و ما از آن استقبال میکنیم. اشپیگل: سرویس های امنیتی آمریکایی به این نتیجه رسیده اند تهران به طور کامل نقش متفاوتی در عراق بازی می کنند. سیا معتقد است تهران از طریق شبه نظامیان شیعی به مقابله با ایران می پردازد. احمدی‌نژاد: ما هیچ توجهی به گزارش سرویس های امنیتی آمریکا نمی کنیم. آمریکایی ها عراق را اشغال کردند و مسئول تامین امنیت این کشور هستند. آنها در گذشته به اشتباهاتشان دقت نکردند و ما را مسئول ناآرامی ها می دانند. آنها می بایست اشتباهاتشان را اصلاح کنند. هنگامی که آمریکایی ها به اشتباهاتشان پی ببرند و به مردم عراق احترام بگذارند اوضاع برای آمریکایی ها بهبود خواهد یافت. مثل همیشه، سیاست‌های ما کاملا روشن است. اشپیگل: آقای رئیس جمهور، این واقعیت ندارد. شما با یکی از دولت های مهم جهان در یکی از چالش های بین‌المللی مخالفت می کنید. ایران به شدت مظنون است که تحت برنامه صلح آمیز هسته ای به دنبال ساخت بمب اتمی است. اخیرا، اوباما طی دیدار خود از اروپا از این خطر واقعی ابراز نگرانی کرد. تا کنون در شورای امنیت سازمان ملل چهار قطعنامه علیه ایران برای تعلیق برنامه های هسته ای این کشور به تصویب رسیده است. چرا شما با این خواسته موافقت نمی کنید؟ ما به شدت نگران هستیم و عمیقا بد گمان هستیم. احمدی‌نژاد: منظور شما از طرح این جمله چیست؟ اشپیگل: آقای رئیس جمهور، منظور ما اینست که جهان منتظر نشانه هایی از سوی شماست، ما منتظر نشانه هستیم. چرا شما حداقل به طور موقت غنی سازی اورانیوم را متوقف نمی کنید. دراین صورت زمینه برای آغاز مذاکرات جدی فراهم می شود. احمدی‌نژاد: تاریخ اینگونه بحث ها گذشته است. زمان آن به پایان رسیده است. تمامی ۱۱۸ عضو جنبش عدم تعهد و همچنین ۵۷ کشور عضو سازمان کنفرانس اسلامی از این حق ما دفاع کردند. اگر یک میانگین بین دو گروه بگیرید میبینیم که ۱۲۵ کشور طرف ما هستند. اگر تعدادی از کشورهاعلیه ما باشند نمی توان ادعا کرد که کلیه کشورها علیه ما هستند. اشپیگل: ما درباره اروپا و آمریکا صحبت میکنیم که یک سیاستمدار نیر خواستار ملاقات با شما نیست. سیاستمداران بلندپایه ایتالیایی در سال گذشته میلادی از دیدار با شما در کنفرانس مربوط به سازمان ملل در “رم ” خودداری کردند. احمدی‌نژاد: البته ما هم این را می‌دانیم. اما ما می‌گوییم که اروپا تمام جهان نیست. چرا شما به این امرباور دارید؟ به علاوه، من حتی خواستار دیدار با سیاستمداران ایتالیایی نبودم. اشپیگل: حتی اگر شما باور آن را رد کنید، شورای امنیت سازمان ملل متحد که مهم‌ترین نهاد بین‌المللی است اغلب به اتفاق آراء مخالف شماست. نه فقط قدرت‌های غربی بلکه چین و روسیه نیز اخیرا تحریم‌ها علیه ایران را به تصویب رساندند. احمدی‌نژاد اجازه دهید مطالبی را برای شماهم از لحاظ قانونی و هم از لحاظ سیاسی روشن کنم. دستکم ۱۰ عضو شورای امنیت سازمان ملل… اشپیگل: … که علاوه بر اعضای دائم که آمریکا، روسیه، انگلیس، فرانسه و چین هستند شامل ۱۰ عضو انتخابی است که به صورت چرخشی تغییر می‌کنند… احمدی‌نژاد: …به ما اعلام کرده‌اند که آنها فقط تحت فشار آمریکا و انگلیس علیه ما رای دادند. بسیاری از این اعضا این موضوع را بسیار گفته‌اند. این رای تحت فشار چه ارزشی دارد؟ ما این امر ار از لحاظ قانونی بی اساس می‌دانیم. از لحاظ سیاسی بر این باوریم که این روش اداره جهان نیست. تمام مردم باید مورد احترام قرار گیرند و حقوق برابر در قبال آنها باید اعمال شود. اشپیگل: ایران احساس می‌کند از چه حقی محروم شده است؟ احمدی‌نژاد: اگر یک فناوری مفید باشد همه باید آن را داشته باشند. اما اگر اینطور نباشد، نباید هیچ کس آن را داشته باشد. آیا می شود که آمریکا ۵ هزار و ۴۰۰ کلاهک هسته ای داشته باشد و آلمان هیچ نداشته باشد؟ وحتی به ما اجازه داده نمی شود تا از انرژی صلح آمیز هسته ای بهره مند شویم. منطق ما کاملا روشن است: حقوقی یکسان برای همه. ساختار شورای امنیت و حق وتوی پنج عضو دایم آن نتیجه جنگ جهانی دوم بوده که ۶۰ سال پیش به پایان رسیده است. آیا باید قدرت های پیروز برای همیشه بر بشریت حکمرانی کنند و آنها باید دولت جهانی را تشکیل دهند؟ ساختار شورای امنیت سازمان ملل باید تغییر کند. اشپیگل: شما به هند، آلمان و آفریقای جنوبی اشاره می کنید؟ آیا ایران نیز باید یکی از اعضای دائمی شورای امنیت سازمان ملل شود؟ احمدی‌نژاد: اگر چیزها در جهان عادلانه صورت می گرفت ایران نیز می‌بایست یکی از اعضای شورای امنیت باشد. ما این اندیشه که تعدادی از کشورها خود را آقای جهان بدانند را نمی پذیریم. آنها می بایست چشمهایشان را باز کنند و شرایط واقعی را درک کنند. اشپیگل: آن شرایط واقعی که شما می گویید شامل امتناع شما از تعلیق فعالیت های هسته ای با وجو فشارهای بین المللی نیز می شود. آیا این بدان معناست که آژانس بین‌المللی انرژی اتمی و مدیر کل آن “محمد البرادعی ” خواهند توانست خود را از مشکلات برگزاری مذاکره با ایران نجات دهند؟ آیا غنی سازی اورانیوم تحت هیچ شرایطی تعلیق نخواهد شد؟ احمدی‌نژاد: من اعتقاد دارم آنها در وین به این نتیجه رسیدند. چرا ما عضوی از سازمان انرژی هسته ای شدیم؟ این بدان معناست که ما می توانیم انرژی هسته ای را برای مقاصد صلح آمیز استفاده کنیم. ما چه کمکی از سوی سازمان انرژی هسته ای دریافت کرده ایم؟ آیا این آژانس هیچگونه دانش یا راهکاری را به ما داده است؟ نه. اما طبق |