| اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | بایگانی |
|
شماره جدید |
|
7- بررسی مهندسی آراء و تعیین سهمیه و درصد رأی برای نامزدها توسط وزارت کشور. 8- بررسی گروه سایه مدیریت انتخابات. 9- بررسی چگونگی و علل مانع تراشی برای حضور نمایندگان نامزدها در هیأت‌های اجرائی و هنگام پلمپ صندوقها و هنگام شمارش آراء در شعب اخذ رأی و هنگام تجمیع آراء و تأثیر آن. 10- بررسی علت اعلام سریع نتایج قبل از پایان اخذ رأی از طریق سیستم رایانه‌ای و بدون طی مراحل قانونی و برخلاف نامه رسمی شورای نگهبان مبنی بر دستی بودن شمارش. 11- بررسی علت اعلام و برگزاری مانور اقتدار توسط نیروی انتظامی و . . . قبل از انتخابات برخلاف ادوار قبل. 12- بررسی تبلیغات جانبدارانه صدا و سیما به سود آقای احمدی‌نژاد مثل تریبون آزاد و . . . برخلاف ادوار قبل. 13- بررسی تأثیر افتراهای مجرمانه آقای احمدی‌نژاد در صدا و سیما و مراکز تبلیغاتی نسبت به مقامات از جمله خدشه‌دار کردن رقیب و جلب آراء از طریق فضاسازی ضدانقلابی علیه کل سابقه نظام. 14- بررسی مدیریت تعرفه – تعداد واقعی چاپ شده – علت عدم توزیع مناسب و کم آمدن تعرفه در تعدادی از استان‌های مهم. 15- بررسی مدیریت زمان و علت شتاب غیرمعمول و نامتعارف وزارت کشور برای پایان دادن به اخذ رأی. و موارد دیگری از این دست. طبیعی است منحصر کردن وظایف فوق به بازشماری 10 درصد از صندوق‌های رأی، آن هم بوسیله گروهی غیر بی‌طرف به کلی فاقد کارآمدی لازم برای حقیقت‌یابی میباشد و برای دامن زدن و گسترش بی‌اعتمادی روزافزون، مناسب‌تر است تا اعتمادسازی و بازگرداندن آرامش به جامعه. سوال این است که آیا ایجاد آرامش پادگانی در شهرهای بزرگ و مانور شبانه‌روزی لباس شخصی‌های مسلح ناشناس در هر کوی و برزن، شایسته حماسه حضور مردم شریف و بزرگوار در 22 خرداد 88 است که با آرزوی دوباره سبز شدن آرمانهای انقلاب و خط امام در صحنه حاضر شدند و نمایش تولد مجدد ارزشهای اصیل انقلاب را با حضور مهندس میرحسین موسوی آنهم در قلب نسل جدید به تماشا نشستند؟کمیته صیانت از آراء اعلام می‌کند محدودیتهای ایجاد شده هر چند به مکانیزم پیش‌بینی شده صیانت از آراء لطمه زده است، اما نمی‌تواند طرح مطالبات مربوط به حقوق پایمال شده ملت ایران را مانع شود. کمیته صیانت از آراء مهندس میرحسین موسوی 7/4/1388 منتظر بیانیه های جدید باشید
اطلاعیه کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران (راه کارگر) پیرامون جدایی بخشی از رفقای سازمان در سی امین سالگرد تاسیس " راه کارگر " متاسفیم که به اطلاع عموم برسانیم که بخشی از اعضای سازمان ما تصمیم قطعی خود را برای جدایی و پایان دادن به وحدت سازمانی اعلام کرده و آنرا به مورد اجرا گذاشه اند . این جدایی ناشی از اختلاف نگرش در مناسبات مربوط به فعالیت جمعی سیاسی و چگونگی تنظیم رابطه گرایش های فکری متفاوت درون سازمان است. این اختلاف که خود را در موضوع ضوابط حاکم بر شیوه کار رسانه های سازمان نیز نشان میداد ، عواقب خود را در مناسبات اعضا با یکدیگر نیز بروز داد . تفاوت نگرش پیرامون مسایل فوق در جریان بحثهای مربوط به آنها بویژه در یکساله اخیر فضای درونی سازمان را تنش آلود و زمینه گفتگو را نامناسب کرده بود. در متن چنین وضعیتی در تاریخ 22 فروردین 1388 تعدادی از اعضای سازمان با انتشار یک نامه درونی ، ضمن اعتراض به فضای موجود ، خواهان مبارزه با آن شدند. اکثریت اعضای کمیته مرکزی سازمان نیز به صفت فردی این نامه اعتراضی را امضا کرده بودند. بعد از انتشار این نامه سرگشاده درونی، شمار دیگری از اعضای سازمان ، به مضمون و روش جمع آوری امضا این نامه اعتراض کردند. آنها نشست های جداگانه خود را تحت عنوان مخالفان نامه سرگشاده برگزار کرده و خواستار آن شدند که : موارد اتهام مندرج در نامه و نام متهمین اعلام شود. در این میان یکی از ان رفقا ، که عضو مرکزیت بود ،از ادامه حضور در جلسات کمیته مرکزی خودداری کرد. کمیته مرکزی در پاسخ به اعتراض این رفقا از آنان خواست که در نشست منظم مجمع عمومی و در بحث همگانی مسایل مورد اختلاف بررسی شود . اما متاسفانه رفقای معترض از پذیرش این پیشنهاد خودداری کرده و به تحریم مرکزیت و جلسات عمومی آن ادامه دادند. ما همچنین به این رفقا پیشنهاد کردیم که چنانچه دیگر به صلاحیت کمیته مرکزی باور ندارند با فراخواندن کنگره 14 سازمان و یا یک کنگره فوق العاده پیش از موعد ، ضمن بحث و تصمیم گیری پیرامون اختلافاتمان ، کمیته مرکزی جدیدی را با رای اکثریت اعضای کنگره انتخاب کنیم. پیشنهاد دیگر کمیته مرکزی به رفقای خواهان جدائی ، به تعویق انداختن آن به منظور بحث و تبادل نظر بیشتر برای شفاف شدن موارد اختلاف و حداقل شکل گیری پلاتفرمهای روشن ومشخصی که با مراجعه به آن ، موارد اختلاف برای اعضاء سازمان روشن گردد. اما متاسفانه این پیشنهادات نیز مورد پذیرش رفقا قرار نگرفت . ما حتی پیشنهاد کردیم که برای حفظ وحدت سازمانی به صورت دو فراکسیون تشکیلاتی مستقل ( اما زیر یک سقف ) فعالیت کنیم ، که این خواسته هم از طرف آنان رد شد . کمیته مرکزی همچنین خواستار آن بود که موارد اختلاف را برای یک دوره به بحث علنی بگذاریم تا فعالین جنبش چپ نیز در جریان مباحثات ما قرار گیرند و تنها پس از شفاف سازی اختلافات و در صورت ضرورت و بحث کافی امر جدائی را به مرحله اجرا درآورند . آخرین پیشنهاد ما تعویق این جدایی در شرایط بر آمد اخیر اعتراضات توده ای در ایران و به منظور سازماندهی حمایت موثر و یکپارچه از جنبش داخل بود ، که آن هم رد شد! از اینرو علیرغم نظر اکثریت کمیته مرکزی و دست کم نیمی از اعضای سازمان ، این جدایی بر ما تحمیل شد. ما ضمن مخالفت با این جدایی ، آشکارا اعلام میکنیم که از دید ما هیچ یک از اختلافات موجود در سطحی نیست که مبانی مشترک برنامه ای و اساسنامه ای سازمان ما را خدشه دار کند. ما معتقدیم این حد از اختلاف و تفاوت در نگرش ،که لازمه پویایی و طراوت فکری است،در چهارچوب یک سازمان انقلابی و آزادیخواه کمونیستی می گنجد. ما بر این باوریم که جدایی این بخش از پیکره سازمان ، پراکندگی در صفوف جنبش سوسیالیستی را بیش ار پیش دامن زده و به روحیه وحدت طلبی در طیف بزرگ هواداران آزادی ، سوسیالسم و خودحکومتی کارگران و زحمتکشان آسیب میرساند. ازاینرو ما کماکان خواهان همکاری و مبارزه مشترک هستیم . ما در آینده اسناد و گزارش تفصیلی دیگرموضوعات مورد اختلاف و روند این جدایی را در اختیار عموم قرار خواهیم داد . زنده باد آزادی! زنده باد سوسیالیسم ! کمیته مرکزی سازمان کارگران انقلابی ایران ( راه کارگر ) 7 ژوئیه 2009 - 16 تیر 1388 · لازم به توضیح است که علیزغم آخرین درخواست کمیته مرکزی ، رفقای خواهان جدایی - که مسئولیت فنی سایت را برعهده داشتند - بر خلاف اساسنامه از تحویل سایت رسمی سازمان به ما خودداری کردند ، از اینرو به اجبار سایت اینترنتی جدیدی را ایجاد کرده ایم که آدرس های آن عبارتند از : آدرس ایمیل : site@rahekaregar.com |
||