حوصله ام
آزاده دواچی
مثل امواج رادیو کش می آیم،
حوصله عجیبی دارم،
آن قدر حرف زدم،
که از سقف آویزان شدم
روی تلخی واژه ها شک می برم
می شود ناودانها را،
برای حوصله باران شست
و یا خورشید را
در فضای توری خا نه ها زندانی کرد؟
می شود شب را برای هوس یک کوچه کشت؟
و عابرین را برای خطوط ؟
چه قدر عجیبم من!
و روزهای معما در ذهنم می چرخند،
آیا کسی من را به زندگی یک لبخند،
و نازایی یک پرواز دعوت می کند؟
حرفهایم تمام نشده ،
و روی قلمم راه می روند
و من مدام از سقف آ ویزان می شوم
جملاتی زیبا از بزرگان
گردآورنده : میترا درویشیان
داستان غم انگیز زندگی این نیست که انسانها فنا می شوند، این است که آنان از دوست داشتن باز می مانند.
همیشه هر چیزی را که دوست داریم به دست نمی آوریم پس بیاییم آنچه را که به دست می آوریم دوست بداریم.
بهای عشق چیست بجز عشق ؟ (ماری لولا)
زمان ! به من آموخت که: دست دادن به معنی رفاقت نیست ... بوسیدن قول ماندن نیست ... و عشق ورزیدن ضمانت تنها نشدن نیست ...
زندگی مانند جدولی است که اگر خانه های آن را پر کنید جایزه آن مرگ است...
چهار چیز است که نمیتوان آنها را بازگرداند:
سنگ ... پس از رها کردن!
حرف ... پس از گفتن!
موقعیت... پس از پایان یافتن!
زمان ... پس از گذشتن!
انسان عاشق زیبایی نمی شود. بلكه آنچه عاشقش می شود در نظرش زیباست!
اگر داشته های زندگی خود را شمارش کنید، مجالی برای شمارش نداشته های زندگی خود نخواهید یافت.
بخشی از بزرگترین نعمت های خدا برای انسان، بی جواب گذاشتن برخی دعاهای اوست.
در زندگی بارون نباش که فکر کنند با منت خودتو به شیشه می کوبی ابر باش تا منتظرت باشن که بباری.
بازی روزگار را نمی فهمم! من تو را دوست می دارم... تو دیگری را... دیگری مرا... و همه ما تنهاییم!!!
انسان های بزرگ دو دل دارند: دلی که درد می کشد و پنهان است ، دلی که می خندد و آشکار است.
هیچ وقت نگو وقت نداری. به تو همان مقدار زمان داده شده که به هلن کلر، لئوناردو داوینچی، توماس جفرسون و آلبرت انیشتین.
هیچ صیادی از جویی حقیر که به گودالی می ریزد مروارید ی صید نخواهد کرد. (فروغ فرخزاد)
همه دوست دارند که به بهشت بروند، ولی کسی دوست ندارد که بمیرد - جان لوییس
عشق مانند نواختن پیانو است. ابتدا باید نواختن را بر اساس قواعد یاد بگیری، سپس قواعد را فراموش کنی و با قلبت بنوازی.
هیچ چیز ویرانگرتر از این نیست كه متوجه شویم كسی كه به آن اعتماد داشته ایم عمری فریبمان داده است.
دنیا آنقدر وسیع هست که برای همه مخلوقات جایی باشد پس به جای آنکه جای کسی را بگیریم تلاش کنیم جای واقعی خود را بیابیم.
(چارلی چاپلین)
اگر انسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است محبتشان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود.
عشق در لحظه پدید می آید. دوست داشتن در امتداد زمان. و این اساسی ترین تفاوت میان عشق و دوست داشتن است.
یکی از شاگردان سقراط وی را پرسید: زچه رو هرگزت اندوهگین ندیده ام؟
گفت از آن رو که چیزی را مالک نیستم که عدمش اندوهگینم کند.
راه دوست داشتن هر چیز درک این واقعیت است که امکان دارد از دست برود.
زندگی هدیه خداست به تو، طرز زندگی کردن تو هدیه توست به خدا.
انسانی که در نبرد زندگی می خندد قابل ستایش است.
دنیا دو روز است. آن روز که با تو نیست صبور باش وآن روز که با توست مغرور نباش زیرا هر دو پایان پذیر است.
ذهن انسان احمق مانند مردمك چشم است؟؟؟
هر چقدر بیشتر نور بتابانی ...تنگ تر می شود!!!
خیلی جالبه : از سوسک می ترسیم...از له کردن شخصیت دیگران مثل سوسک نمی ترسیم.
از عنکبوت می ترسیم...از اینکه تمام زندگیمون تار عنکبوت ببندد نمی ترسیم.
از شکستن لیوان می ترسیم... از شکستن دل آدمها نمی ترسیم.
از اینکه بهمون خیانت کنند می ترسیم.. از خیانت به دیگران نمی ترسیم.
انسان چیست ؟ شنبه: به دنیا می آید. یكشنبه: راه می رود. دوشنبه: عاشق می شود. سه شنبه: شكست می خورد. چهارشنبه: ازدواج می كند.
پنج شنبه: به بستر بیماری می افتد. جمعه: می میرد.
گاهی اوقات، برای فرار از تمامی کلیشه ها، آنقدر بر خلاف جهت حرکت می کنیم، که خود کلیشه می شویم.
تبسم بدون اینكه دهنده اش را فقیر كند گیرنده اش را ثروتمند می كند