درباره آزادگی

شماره جدید

صلح، مشخص بود هند در این پروژه حضور نخواهد داشت، و مقامات هندی در مذاکرات خط لوله صلح نیز حضور پیدا نکنند .موهان سینگ، نخست‌وزیر هند با صراحت اعلام کرد که این کشور قرابت زیادی با آمریکا دارد و دور شدن از آمریکا از طریق مخالفت با سیاست‌های آن را به معنای انزوا در سطح بین‌المللی می‌داندو هندیها به این صورت به این قرار داد نپیوستند. قرارداد صادرات گاز ایران به پاکستان برای مدت ۲۵ سال است که تا ۵ سال نیز قابل تمدید بوده و دو کشور نسبت به تامین و خرید گاز در این مدت ضمانت دارند.خبرگزاری جمهوری اسلامی هم گزارش داد، با نافذ شدن این قرارداد میان دو کشور، قرار است ایران از فروردین ماه ۱۳۹۳، (۲۰۱۴ میلادی) روزانه ۲۱ میلیون و ۵۰۰ هزار متر مکعب و سالانه ۷٫۸ میلیارد متر مکعب گاز طبیعی به کشور پاکستان صادر کند. هرچند این قرار داد نهایی شده است ولی بعلل سیاسی ونیز عدم وجود امنیت سیاسی در ایران که حاصل سیاستهای بحران زای نظام ولایت فقیه است، هر آن امکان تجدید نظر در باره این قرارداد از سوی پاکستان می رود. هم اکنون نیز اخباری مبنی بر عدم‌تمایل پاکستان به اجرای این طرح نیز شنیده می‌شود، از طرفی گفته میشود که پاکستان سرمایه مورد نیاز برای اجرای این خط لوله را در داخل مرزهای خود ندارد و باید از بانک جهانی وام بگیرد. ولی با توجه به نفوذ آمریکا در بانک جهانی و مخالفت این کشور با ساخت خط لوله صلح نمی‌توان به این مسئله چندان امیدوار بود چرا که بهانه های سیاسی یعنی ادعای پاکستان در عدم ثبات سیاسی ایران و قتی سازمان ملل نیز در تحریمها شرکت دارد ،عدم تعهدپاکستان را به مفاد قرارداد بیشتر موجه جلوه میدهد.

آخرین خبر در این زمینه حاکی است که :"جریان گاز در خط لوله صادرات گاز ایران به پاکستان تازه از سال ۲۰۱۴ میلادی برقرار می شود."( 25 خرداد 89 پارس دیلی نیوز،مسعود میر کاظمی "وزیر" نفت )

و اما بدون شک یکی از دلایل عمده روی آوری وزارت نفت به تمرکز بر روی صادرات گاز تنها از طریق خط لوله، سلطه سپاه بر روی پروژه خط لوله به اروپا و پاکستان است .

19در تاریخ مرداد 89اکونیوزاعلام کرد :" شرکت ملی گاز ایران پروژه ساخت فاز دوم خط لوله هفتم سراسری (صلح) به طول تقریبی 270 کیلومتر را نیز به قرارگاه خاتم الانبیاء سپاه واگذار کرد!" بگذرم که در خرداد ماه سال 1384 نیز قرارداد ساخت فاز اول خط لوله هفتم (صلح) به طول تقریبی 907 کیومتر با قراردادی یک میلیارد و ۳۰۰ میلیون دلاری به قرارگاه خاتم الانبیاء واگذار شده بود.

این موارد در حالی است که سایت جهان نیوز در اردیبهشت ماه امسال گزارش داد که: "هم اکنون مذاکرات شرکت ملی گاز ایران و قرارگاه خاتم الانبیا برای ساخت قطعه سوم این خط لوله به طول تقریبی 600 کیلومتر از اهواز تا دهگلان کردستان به صورت ترک تشریفات در حال انجام است.ارزش تقریبی ساخت این خط لوله صادراتی گاز حدود یک میلیارد و 300 میلیون دلار برآورد می شود ."

جالب توجه است که با در دست گرفتن پروژه ساخت خطلوله هفتم توسط سپاه، مرتب افزایش هزینه این خط لوله نیز اعلام میشود ! جواد اوجی مدیرعامل شرکت ملی گاز ایران اخیرا در جمع خبرنگاران در خصوص افزایش 500 میلیارد تومانی هزینه ساخت فاز اول خط لوله هفتم سراسری، گفت: با توجه به حجم این پروژه گازی افزایش هزینه موضوعی طبیعی به نظر می رسد!!

علاوه بر اینها این امر که آیا صادرات گاز از طریق خط لوله از نقطه نظر اقتصادی با صرفه است یا نه ، منوط به ثبات و موقعیت و وجهه سیاسی و نفوذ منطقه ای کشور ارائه دهنده محصول نیز دارد.امری که علاوه بر عواملی همچون شرایط آب و هوایی مسیر انتقال، بعد مسافت، طول مدت قرارداد و امنیت منطقه، درتعیین قیمت گازصادراتی اثرات خاص خود را میگذارد. نکته قابل تامل آن است که به دلیل هزینه بر بودن انتقال گاز از طریق خط لوله ، معمولاً قراردادهای گازی برای مدت زمان طولانی و معمولاً بیشتر از 20 سال منعقد می گردد. به دلیل طولانی بودن مدت اینگونه قراردادها، ارزش چنین قراردادهایی بسیار زیاد بوده و برای هر سنت قیمت گاز در این قراردادها چانه زنیهای متعدد بایستی صورت گیردو شناور گذاشتن قیمت نیز از اجزاء لاینفک این قراردادها بایستی باشد .

همانگونه که اشاره شد در کنار بحران غرب بر سر پرونده هسته‌ای ایران و امتیازها و فشارهای آمریکا بر هند برای امتناع از این توافق گازی بروز اختلاف نظر میان هند و ایران بر سر قیمت گاز صادراتی و عدم‌توافق بر سر میزان حق ترانزیتی که هند باید به پاکستان بپردازد که ازعمده عوامل کندی مذاکرات بر سر صادرات نفت ایران به هندو پاکستان بودند ، نظام ولایت فقیه برای راضی‌کردن هند و خنثی‌کردن تلاش‌های آمریکا ، قیمت‌هایی را برای گاز صادراتی این خط لوله پیشنهاد کرد که در قیاس با قیمت‌های بین‌المللی در واقع حراج منابع ملی بود! ملزم شدن ایران در قرار داد به تحویل سالیانه ۷٫۸ میلیارد متر مکعب گاز از مخزن گازی پارس جنوبی تا چهار سال آینده به پاکستان و امر نیاز مبرم ایران به صادرات گاز از طریق این خط لوله بعلت مواجه بودن طرحهای توسعه ای پارس جنوبی و بازنگری ایران در تولید گاز مایع و اطلاع پاکستان از تنگناهای ایران در زمینه تامین اعتبارات و نبود تکنولژی صادرات گاز مایع ایران واثرات منفی تحریمها بر کل اقتصاد ایران ، دست پاکستان را بر روی چانه زنی و خرید زیر قیمت گاز ایران آنهم برای مدت طولانی باز نگه میدارد و سرپیچی ایران از تحویل گاز آنرا مواجه با پرداخت جریمه خواهد کرد.

ناگفته نماند که خوانندگان بیاد دارند که آقای نژاد حسینیان معاون سابق وزارت نفت در26 مردادماه1386 گفته بود: " ایران بیش‌ از ٣٠ درصد به هند و پاکستان تخفیف داده است و اگر حجم صادرات به هند و پاکستان روزانه ۶۰ میلیون متر مکعب باشد، از جیب مردم ایران روزانه ۲۵ میلیون دلار به هندی‌ها و پاکستانی‌ها تخفیف داده می‌شود و اگر ۱۵۰ میلیون متر مکعب در روز صادر کند، میزان تخفیف روزانه بالغ بر ۵۵ میلیون دلار خواهد شد و در دوره ۲۵ ساله قرارداد برای حالت اول ۲۲۵ میلیارد دلار و برای حالت دوم ۴۹۵ میلیارد دلار تخفیف داده می‌شود. همچنین وی در خردادماه 88 13نیز ، قرارداد خط لوله صلح را «کاپیتولاسیون» (دادن امتیازات ویژه) خواند و از" نمایندگان" مجلس خواست :"تا هنگامی ‌كه گروهی از كارشناسان مستقل قرارداد مذكور را مورد تایید قرار نداده‌اند، از اجرایی شدن آن جلوگیری نمایند!"

بنابراین اکنون که تحریمها و مجازاتهای اقتصادی عملی شده است تنگنایی را که نظام ولایت فقیه برای ایران ایجاد کرده است روز بروز گلوگاه نفس ایران را تنگ تر میکند و همانطور که انتظار میرفت باز این نظام هر بحران را با خیانتهای آشکار ادامه میدهد چنانچه در ۲۶ تیر ۸۹، سحام نیوز خبر داده است: چاینا پست زیر عنوان “اثر تحریم ها بر ایران” می نویسد ایران برای آنکه مشتریان را به خرید نفت خود جلب کند، مجبور به دادن تخفیف هائی شده است که نشان از شروع تاثیرگذاری تحریم هائی دارد که اخیرا توسط آمریکا و سازمان ملل متحد وضع شده اند.

بدینصورت آشکار میشود که مشکل اصلی صنعت نفت و گاز کشور وجود یک نظام بی کفایت در راس کشور است که مافیای نظا می- مالی را به جای متخصصین مستقل و آزاده ایران بر این دو صنعت مسلط گردانیده است .

به نقل از سایت رنگین کمان

قبلی

برگشت

بعدی