ارتباط با ما

درباره آزادگی

شماره جدید

مسئله ملی و فدرالیسم

شماره جدید

حقوق بشر

دانشجو

9-6- گروههای هماهنگی بين کشورها‌: غير از كميته دائم همكاريهاي اقتصادي، تعدادي گروههاي هماهنگي براي بررسي مسائل گوناگون با شركت نمايندگان بخشهاي مختلف ازكشورهاي ذيعلاقه درهرمورد تشكيل گرديده كه وظيفه آنها بررسي موضوع به طورتخصصي، تهيه گزارشهاي مربوط وتسليم آنها به كنفرانس‌هايي درسطوح بالاترمي‌باشد.گروههاي هماهنگي تاكنون تشكيل شده است عبارتندازگروه مواد خام،‌ تجارت، همكاريهاي پولي و مالي، صنعت ماهيگيري، حمل و نقل، ارتباطات راه دور، مؤسسات عمومي و بهداشتي و همكاريهاي فني.

10-6- اجلاس های وزرا برای همكاری بين‌المللی در زمينه‌های مختلف‌: اين اجلاس ها با توجه به زمينه‌هاي همكاري ميان كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد تشكيل مي‌گردد و شامل اجلاس وزراي فرهنگ و اطلاعات، اجلاس اتحاديه خبرگزاريهاي كشورهاي غيرمتعهد، اجلاس وزراي فرهنگ و آموزش عالي، اجلاس وزراي ورزش، اجلاس وزراي بهداشت، اجلاس وزراي كار، اجلاس وزراي كشاورزي و اجلاس وزراي جمعيت كشورهاي غيرمتعهد مي‌باشد.

6.11 - كميته هماهنگي مشترك جنبش عدم تعهد و گروه 77 : با توجه به عضويت بسياري از اعضاي گروه 77 در جنبش عدم تعهد، كميته هماهنگي مشترك جنبش عدم تعهد و "گروه 77" ‌4 به منظور هماهنگي و اتخاذ مواضع مشترك از سوي اين دو تشكل در مباحث مهم مطرح در سازمان ملل نظير، پنجاهمين سالگرد اعلاميه هزاره و با تجديد ساختار سازمان ملل تشكيل شده است. در همين زمينه سندي تحت عنوان شرح وظايف گروه 77 تنظيم شده و كميته هماهنگي براساس آن عمل مي‌نمايد. (لايكون، 2012)

12-6- گروه كشورهای عضو عدم تعهد در شورای امنيت‌: نظر به لزوم هماهنگي دائم بين اعضاي جنبش كه عضو شوراي امنيت سازمان ملل مي‌باشند يا دفتر هماهنگي جنبش عدم تعهد، دراجلاس سران كارتاهنا در سال 1995، بر ايجاد ارتباط و مشاوره و هماهنگي دائم ميان آنها تأكيد شد. براساس اين تصميم مقرر گرديد، رئيس دفتر هماهنگي در نيويورك به صورت مرتب در جلسات شوراي امنيت شركت كرده و در خصوص موضوعات حائز اهميت براي اعضاي جنبش در شوراي امنيت مواضع جنبش را اعلام نمايد. وي همچنين بايد در ديدارهاي منظم با كشورهاي عضو عدم تعهد در شوراي امنيت، آنها را در جريان مواضع جنبش قرار دهد. متقابلاً كشورهاي عضو عدم تعهد در شوراي امنيت بايد رئيس دفتر هماهنگي را از موضوعات مطروحه در شوراي امنيت مطلع سازد.

13-6- گروههای كاری، گروههای تماس، نيروی اقدام و كميته‌های جنبش عدم تعهد: همانطور كه گفته شد به منظور كمك به رئيس جنبش‌ عدم تعهد و تسهيل امور، شامل گروههاي كاري، گروه تماس،‌گروه كارشناسي ويژه5 ‌‌‌‌‌و كميته‌هاي مختلف در جنبش عدم تعهد ايجاد شده كه هدف از تشكيل آنها كسب مواضع مشترك ميان اعضاي جنبش مي‌باشد، از جمله گروههاي كاري ويژه، گروه كار جنبش عدم تعهد براي عمليات حفظ صلح (به رياست مراكش)، كميته فلسطين علاوه بر رئيس دوره‌اي جنبش عدم‌تعهد كشورهاي عضو شوراي امنيت كه در جنبش عدم‌تعهد عضويت دارند، نيز براي شركت در جلسه كميته فلسطين دعوت مي‌شوند بدين ترتيب در جلسه كميته فلسطين مجموعا15 كشور به شرح ذيل شركت مي‌كنند: الجزاير، بنگلادش، كلمبيا، هند، اندونزي، فلسطين، سنگال، آفريقاي جنوبي، زامبيا، زيمبابوه، بوركينافاسو، ليبي، پاناما و ويتنام.( عبدالرشيدي، 20:1365)

غير متعهدها و دغدغه‌هاي پيش رو: درسال 1961 ودراولين اجلاس اين جنبش كه دربلگراد،پايتخت يوگسلاوي سابق،برگزارشد، شرايط عضويت كشور‌ها درجنبش غيرمتعهد‌ها تعيين شد. براين اساس كشور‌هاي عضو غير متعهد‌ها از ائتلاف با قدرت‌هاي بزرگ و عضويت در پيمان‌هاي دفاعي كه اين قدرت‌ها نيز عضو آن هستند، منع شده‌اند. در اين اجلاس كه در بلگراد به ميزباني ژنرال تيتو برگزار شد، محور مباحثات 25 كشور اوليه عضو، خطر بروزجنگ ميان ايالات متحده آمريكا و شوروي سابق بود.عدم تعهد دربيانيه پاياني اجلاس اول اعلام كرد: "هدف ما حمايت از كشور‌هاي مستقل و مبارزه با امپرياليسم است. عدم تعهد همچنين خود را متعهد به بازسازي ساختار اقتصاد جهاني دانسته بود."

جنبش غير متعهد داراي اساسنامه مدون و يا يك مقر دائمي نيست. تصميمات اصلي نيز در اجلاس سران كشور‌هاي عضو اين جنبش اتخاذ مي‌شوند.

 اجلاس سران غير متعهد‌ها هر سه سال يكبار برگزار مي‌شود. سمت رياست جنبش عدم تعهد نيز هر دوره به كشور ميزبان اجلاس سران واگذار مي‌شود. بافت نامتعادل سازمان ملل متحد باعث شده است كه جهان به دو گروه اقليت قوي و اكثريت ضعيف تقسيم شود.

اين اقليت قوي كه تعداد اعضايش از انگشتان يك دست تجاوز نمي كند، آشكارا برجهان حكمراني مي كند و به گواه تاريخ، همه مصايب و مشكلات جهان را همين اقليت رقم زده و در اين راه به هيچ قانون و معياري پايبند نبوده است. اين اقليت قوي ، پنج كشوري هستند كه به اعضاي دائم شوراي امنيت مشهور شده اند و خاطرات ناگواري ازجمله استعمار و استثمار و جنگ از اكثر اين كشورها در ذهن ملت هاي جهان نقش بسته است. برخي كشورها دوري ازا ين قافله قدرت را برنتابيده و به هر ترتيب خود را به اين پنج كشور چسبانده و تركيبات جديدي وارد ادبيات روابط بين الملل كرده اند كه «1+5»، «G8» و... ازجمله آنهاست. دراين سو، اما ، جمع بزرگي از كشورهاي مستقل كه به هيچ قدرتي تعهدي نداشته و از اين جمع و تفريق ها براي چپاول ملت ها جدا مانده اند، در ائتلاف 120 عضوي گردهم آمدند تا با تشكيل سازماني بين المللي خارج از چارچوب سازمان ملل متحد6 ناكار آمدي وضع موجود را به تصوير بكشند.

اين سازمان عظيم كه خود را جنبش عدم تعهد معرفي مي كند، اين تعريف را از خود به دست مي دهد:

«عدم تعهد نمادي است از جست و جوي بشر براي صلح و امنيت ملت ها و تلاش براي ايجاد يك نظام سياسي، اجتماعي و اقتصادي جديد در جهان.

عدم تعهد نيرويي حياتي است براي نبرد عليه امپرياليسم در همه صور و مظاهر آن و همه اشكال سلطه خارجي، عدم تعهد تاكيدي است برحقوق ملت ها براي دنبال كردن استراتژي هاي مستقل خود درجهت عمران و توسعه، مشاركت درحل وفصل مسائل بين المللي.» (مرفت، 2004) وزيران خارجه كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد درتهران گردهم خواهند آمد تا اراده خود را براي همكاري مشترك در دستيابي به آرمان هاي بلند ملت هاي جهان مانند صلح، امنيت، توسعه و پيشرفت به نمايش بگذارند. موضوعاتي كه درسند پيش نويس تهران مي توانند مورد توجه ويژه قرار گيرند ، مباحث مهمي چون جلوگيري از توهين به اديان، مقابله با تحريم ها و اقدامات زورمدارانه، مقابله با سلطه فرهنگي غرب، اصلاحات سازمان ملل متحد، حمايت از نامزدي كشورهاي عضو عدم تعهد براي حضور در نهادهاي بين المللي