مخالف و موافق در كنار همديگر فعاليت مي كنند!. جناب آقاي يونسي توجه داشته باشيد كه با چند حزب دولتي و دست ساز نمي توان جامعه كثير السليقه سياسي ايران را فريفت. در مواردي اين احزاب را رو در روي هم مي بينيم و در مواردي ديگر در كنار هم. علت آن هم نه در كثرت احزاب كه در يكي بودن منبع آنهاست. در اين خصوص كافيست به قوانين موجود در راه تحزب نگاهي بياندازيد. آيا با اين قوانين مي توان اميدوار بود كه افراد غير خودي هم دست به تشكل بزنند؟. اين تك حزبي نمودن جامعه نتايج معكوسي داشته و خواهد داشت كه در آينده اي نزديك شاهد آن خواهيم بود.
مي فرماييد: « تنش هاي سياسي كاهش يافته است ولي متاسفانه تحركات صنفي, قومي و قشري رشد مي كند و به همين دليل است كه آمريكاييان و غرب به جاي تاثير در تحولات سياسي به تحركات اجتماعي و قومي روي آورده اند و بين تحركات كارگري, معلمان و پرستاران تلاش زيادي مي شود تا با اراده خارج از كشور پيوند به وجود آيد كه خطرناك است!»
اولا بهتر است بگوييد كه اين خطر چه منافعي را تهديد مي كند؟
آيا اين منافع عمومي است كه در معرض تهديد قرار گرفته است يا منافع عده اي و گروهي خاص؟.
دوم اينكه جمعيت تحت ستم ايران را به طور كلي كارگران, معلمان و پرستاران تشكيل مي دهند. بديهي است كه اين طبقات داراي مطالباتي هستند و اكنون پس از 25 سال هنوز به اين مطالبات دست نيافته اند. ربط دادن اين موضوع به آمريكاييان و غربيان در حكم پاك كردن صورت مسئله است. شما بهتر بود به ريشه هاي نارضايتي ها اجتماعي مي پرداختيد و علت اين نارضايتي ها را نه در توهم توطئه كه در ناكارآمدي سيستم حاكمه مي ديديد. آيا شما زماني كه معده اي پر از غذاي دلخواه داريد به سراغ يخچال مي رويد؟
طبيعي است كه اقشار مختلف جامعه به واسطه مطالبات انباشته شده خويش در پي راه مفري و يا راه درماني و يا راهي براي به دست آوردن مطالبات خود باشند لذا به جاي ربط دادن اين مطالبات به خارج و سركوب آن بهتر است به از بين بردن زمينه هاي آن مبادرت ورزيد و اين امر محقق نخواهد شد جز با بسط عدالت اجتماعي و اقتصادي و سياسي.
مي فرماييد كه: « آنان(دولتهاي خارجي همچون آمريكا و فرانسه) به دنبال دولتهاي قومي در جهان اسلام هستند تا اختلافات مسلمانان را زياد كنند و بنابراين ما در آينده شاهد پان هاي مختلف همچون پان تركيسم, پان عربيسم و پان كرديسم هستيم و از سوي ديگر آنان سعي مي كنند مشكلات محلي و ساده را بين المللي و جهاني كنند و ما بايد سخنراني يك نفر در يك محل را سريعا مخفي كنيم تا بهانه به دست دشمن ندهيم»!
اولا اينكه اگر شما پان تركيسم را ساخته دست خارجي ها بدانيد سخت در اشتباهيد و اين نشانگر تزريقي بودن تفكرات شماست. هرگاه نظامي از اعاده مطالبات قانوني مردم باز مانده باشد چاره اي ندارد جز اتصال اين مطالبات به محرك هاي خارجي تا به ظن خود مردم را نسبت به اعاده حقوق خود بهراساند.
آقاي يونسي جريان پان تركيسم در آينده شروع نخواهد شد. بيش از يك سده قبل از انقلاب دو دهه اي جمهوري اسلامي شروع شده و سرانجام به نتيجه خواهد رسيد. شما نيز همانند سران رژيم سابق بر اين باوريد كه اين جريان ماحصل دخالت بيگانگان است اما غافليد كه اين مطالبات انباشته شده مربوط به مردم اين سرزمين است نه مردم آمريكا و يا جاهاي ديگر.
دوم اينكه شخص بنده در سال گذشته اين تئوري را مطرح كردم كه چون صداي ما به گوش حكومت و سيستم حاكم نمي رسد و يا اگر هم مي رسد ترتيب اثر نمي دهد لذا بايد براي به دست آوردن مطالبات قانوني خودمان, صداي حقانيت خود را به گوش مجامع بين المللي برسانيم. فكر مي كنم به عنوان يك انسان كه در جامعه جهاني زندگي را به سر مي آوريم حق داريم تا از مجامع بين المللي كه دولت ايران نيز آنها را به رسميت مي شناسد تقاضاي كمك و يا توجه نماييم. بسيار خوشحال خواهم شد اگر جناب عالي و همكاران شريف شما مدارك وابسته بودن بنده را به آمريكاييان و فرانسوي ها و يا هر كشور خارجي ديگري نشان دهند و ثابت كنيد كه من با اين مجامع سر و سري دارم.
سوم اينكه باز هم شما به جاي حل مسئله تلاش داريد تا صورت مسئله را پاك كنيد. از بين رفتن فرهنگ و هويت يك ملت مشكل محلي كوچكي نيست. زبان, فرهنگ و مدنيت بيش از سي ميليون آذربايجاني به خاطر سياستهاي غلط شما رو به اضمحلال است و انتظار داريد تا فعالان و آگاهان سياسي اين مردم هيچ عكس العملي نشان ندهند! يقين داشته باشيد كه بجز خود فروختگان و وابستگان سياسي , ساير فعالان در اين خصوص اعلام موضع خواهند نمود.
چهارمين مورد اينكه اگر شما حركات ملي فعالان سياسي و فرهنگي آذربايجان را كه در جهت اعاده مطالبات مدني, قانوني, طبيعي و انساني خويش قدم بر مي دارند, وابسته به آمريكا بدانيد بنده نيز به جرات خواهم گفت كه جريانهاي پان اسلاميسم از سرويسهاي اطلاعاتي انگليس نشات مي گيرند و جريان پان آريايست از سرويسهاي اطلاعاتي آلمان و قس علي هذه. پس اميدوارم با درك واقعيات جامعه و نياز ساير اقوام ايراني دست از توهم توطئه برداريد و بيش از اين در جهت تضييق حقوق شهروندان مصر نباشيد.
همانگونه كه در ابتداي اين مطلب متذكر شدم شما سخنگوي اين دستگاه عريض و طويل به حساب مي آييد و منعكس كننده استراتژي نظام در قبال مسئله ملي هستيد. اي بسا كه اين طرز تفكر مختص شما نيست و شايد هم اصلا در اين خصوص صاحب نظر نيستيد. چرا كه اگر قرار بود هر وزيري بتواند قدرت تغيير استراتژيك در دستگاه متبوعه خود را داشته باشد در اين صورت در عرض هر چهار سالي كه يك دولت بر سر كار مي آمد شاهد تغييرات مستمر و استراتژيك در هر يك از وزارتخانه ها مي بوديم كه اين امر موجب اضمحلال نظام بود و بس.
آقاي يونسي از توهم توطئه به در آييد و واقعيات جامعه را آنگونه كه هست بنگريد. چنين به نظر مي رسد كه اين نظام زمينه هاي تغيير خود را آماده مي كند و در آينده اي شايد نه چندان دور شاهد تغيير ساختار نظام به دست افراد نظام خواهيم بود. پس با دركي درست از تغييرات اجتماعي قدم برداريد و اجازه ندهيد كه توهمات و دشمن تراشيهاي ذهني موجب ايجاد رو در رويي با مردم گردد.
