علاوه بر چالش جهانی، رژیم با نارضایتی های عمومی از یک سو و بحرانهای درونی از دیگر سوء روبروست.

اگر چه تلاش میکنند این نارضایتی ها و اعتراضات را به صورت موقت سرکوب کنند، اما در مجموع جنبش دموکراسی خواهی رو به جلو است. یعنی حاصل جمع تاکتیک مردم و مبارزان که همانا یک گام به عقب و دوگام به جلو است، شرایطی را به وجود آورده است که مردم پیش از هرزمان دیگر برای پیروزی اظهار امیدواری می کنند. ضمن اینکه با گزینش تاکتیک های جدید مبارزاتی، قدرت سرکوب رژیم را بی اثر می کنند. برای نمونه می توان از گسترش اعتصابها و نافرمانی مدنی یاد کرد. شرایط به گونه ای پیش میرود که حتی رانندگان اتوبوس های شهری به خود جرات می دهند دست به اعتصاب بزنند. این در حالی است که انقلابهای رنگارنگ شبیه به آنچه در گرجستان، اوکراین، قرقیزستان و لبنان در پیش چشم ملت ایران قرار دارد و آنها را متقاعد می سازد که موج دموکراسی خواهی علیه حکومتهای مطلقه و استبدادی رو به افزایش است و می توان از راه یک انقلاب دموکراتیک به خواسته های خود رسید. ضمن اینکه روند (دموکراتیزاسیون) در دو کشور همسایه یعنی عراق و افغانستان چیزهای زیادی به مردم ایران القا میکند.

به راستی تداوم حکومت اقتدارگرا شبیه به آنچه ملاهای حاکم بر ایران اعمال می کنند. در شرایط فعلی بسیار سخت و پر هزینه است.                                                                                    

اگر (اپوزسیون) بتواند مردم  را متقاعد کند که انتخابات ریاست جمهوری رژیم را با تحریم عمومی و بیش از 60 درصدی روبرو کنند، کار رژیم ساخته است. زیرا ضمن اینکه رژیم با بحران مشروعیت (در شرایط بحران هسته ای روبروست) جدی ترروبرو خواهد شد، انگیزه ی سرکوب را بیش از پیش ار دست خواهد داد. به ویژه که سالگرد 18 تیر سران رژیم را با دلهره و جنگ روانی روبرو خواهد ساخت.

3-        شاید به دلیل همین شرایط است که رهبر جمهوری اسلامی، سال 84 را سال (همبستگی ملی و مشارکت عمومی) اعلام میکند. او بخوبی می داند که رسیدن به (همبستگی ملی) نیازمند طی کردن یک فرایند علمی و عملی است. آزادی بیان و عقیده، آزادی احزاب، آزادی مطبوعات، آزادی زندانیان سیاسی و آزادی برای رقابت برای مشارکت در قدرت از پیش فرضهای این همبستگی است. با وجود اینکه خودش می داند هیچکدام از این شرایط برقرار نیست، به ناچار سخن از (همبستگی ملی) به میان می آورد. به این دلیل که بخوبی از خطرات و بحرانهای در پیش روی رژیم آگاه است.

4-        جناح اصلاح طلب حکومتی به همین اندازه که شورای نگهبان، کاندیدای او یعنی (معین) را رد صلاحیت نکند راضی خواهد بود. برای اینکه محمد رضا خاتمی، رهبر حزب مشارکت اعلام کرده است اگر کاندیدای آنها رد صلاحیت شود، اعلام خواهند کرد که انتخابات آزاد نیست. از دیدگاه اصلاح طلبان حکومتی، آزادی انتخابات یعنی تائید معین؟! جناحی که روزی شعار (ایران برای همه ایرانیان) را سر می داد و داعیه ی اصلاحات را داشت اینک به درجه ای از سقوط سیاسی رسیده است که حاضر است همین شعار رهبر جمهوری اسلامی مبنی بر (همبستگی ملی) را سپری برای گرفتن تائیدیه برای کاندیدای خود قرار دهد. به راستی که سقوط و حقارت تا کجا ؟!در صورتیکه رهبر جمهوری اسلامی به خوبی می داند که همبستگی ملی، در صورتی محقق خواهد شد که (اپوزسیون) و عموم مردم چنین امری را بپذیرند و این در حالی است که مخالفین حاضر نمیشوند زیر علم ولایت فقیه جمع شوند. تنها گروهی کوچک به رهبر لبیک خواهند گفت و اکثریت مخالف، به رژیم بی اعتماد است و این نکته ای پوشیده نیست.

بنابراین طرح شعار (همبستگی ملی) صرفا برای این است که بخشی از تود ه های مردم به صحنه های انتخابات کشانده شوند و البته این شگرد رژیم است که به نحوی از نا آگاهی گروهی از عوام سوء استفاده کند. شعار (همبستگی ملی) همچون شعار (شرکت حداکثری در یک انتخابات) فرمایشی، غیر آزاد و استصوابی به دلیل عدم پایبندی طراحان آن به لوازم منطقی و عملی این شعارها، در حد حرف باقی خواهد ماند.شرکت حداکثری در انتخابات یا (همبستگی ملی) حتی اگر به معنای بسیج توده ها به صورت پوپولیستی، حول محور فرد یا مسئله ای خاص باشد نیز، عملی نخواهد بود.

برای اینکه مردم به آن درجه از آگاهی رسیده اند که تحت تاثیر شعارهای تبلیغی که به منظور استفاده ی ابزاری از رای آنها مطرح میشود قرار نگیرند.مردم به ویژه (اپوزیسیون) به خوبی میدانند که حتی اگر انتخابات به صورت آزاد برگزار شده و مثلا کاندیدای اپوزسیون شرکت داشته باشد و انتخابات زیر نظر مجامع بی طرف داخلی و بین المللی برگزار شود، در دستگاه ولایت فقیه، رئیس جمهور یک تدارکات چی بیش نخواهد بود. اگر اصلاح طلبان بر این باور هستند که خاتمی یک رئیس جمهور تدارکات چی نبوده است، دلیل بیاورند و اگر پذیرفته اند که خاتمی یک رئیس جمهور تدارکات چی بوده است، شرکت مجدد آنها در انتخابات ریاست جمهوری صرفا به منظور به دست آوردن قدرت برای تامین منافع خود و یا داغ کردن تنور انتخابات به نفع رژیم است. من البته بر این باور هستم که اصلاح طلبان حکومتی بیش از هر چیز از یک حکومت دموکراتیک و سکولار واهمه دارند به همین دلیل در تلاش هستند تا با شرکت در انتخابات از سقوط آنی جمهوری اسلامی جلوگیری کنند. 14/ فروردین ماه/ 1384 خورشیدی

ایران/ تهران/ زندان اوین/ بند 350 کارگری

زندانی مهندس حشمت الله طبرزادی

مدیر مسئول هفته نامه ی توقیف شده ی پیام دانشجو

 امنیت واژه فراموش شده