قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و همچنین قوانین موضوعه جاری بر پایه چه تصوری از زن فراهم آمده است؟
آیا زن و مرد در قوانین ایران، دو موجود مستقل و برخوردار از هویت انسانی مشترک در نظر گرفته شده اند ؟
ﻗﺎﻧﻮﻥ اﺳﺎﺳﻲ ﺗﻨﻆﻴﻢ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻥ و ﻣﺮﺩ ﺭا ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﻱ ﺣﻘﻮﻕ اﺳﻼﻣﻲ و ﻣﻮاﺯﻳﻦ اﺳﻼﻣﻲ ﺗﺎﻳﻴﺪ ﻛﺮﺩﻩ. اﻳﻦ ﻣﻌﻴﺎﺭ ﭼﻪ ﻧﺎﺑﺮاﺑﺮﻱ ﻫﺎﻳﻲ ﺭا اﻳﺠﺎﺩ ﻣﻴﻜﻨﺪ؟
با همکاری : کمیته اموزش و پژوهش و گروه صدا و تصویر
ﻣﻴﻬﻤﺎﻧﺎﻥ اﻳﻦ ﺑﺮﻧﺎﻣﻪ : خانم ﺭﺿﻮاﻥ ﻣﻘﺪﻡ ﭘﮋﻭﻫﺸﮕﺮ و ﻓﻌﺎﻝ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻧﺎﻥ – خانم ﻟﻴﺪا اﺷﺠﻌﻲ اﺳﺎﻟﻤﻲ ﻓﻌﺎﻝ ﺣﻘﻮﻕ ﺑﺸﺮ و ﻋﻀﻮ ﻛﻤﻴﺘﻪ ﺩﻓﺎﻉ اﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﺯﻧﺎﻥ – اقای اﻣﻴﺮ ﻗﻴﺎﻡ ﻟﻮ ﺳﺨﻨﮕﻮﻱ ﻧﻬﻀﺖ ﺩﻣﻮﻛﺮاﺳﻲ ﺗﻮﺣﻴﺪﻱ ﺩﺭ اﺭﻭﭘﺎ
با اجرای : مریم مرادی
تدوین : صدف غلامی سیاوزان
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»