با همکاری : نمایندگی ترکیه – کمیته اموزش و پژوهش و گروه صدا و تصویر
گوینده متن : مرضیه بردبار
تدوین : مهدی گلسفیدی
بچه كه بودم هر وقت تو پيكان بابام مي نشستم ،سرمو از پنجره به بيرون مي بردم تا موهام رو به باد بسپارم بلكه سرم كمي هوا بخوره
ولي كم كم فهميدم كه موهام رو نبايد به باد بسپارم، چون ممكنه خودم رو بر باد بده. بايد هر لحظه مواظب اين باشم كه از روسري م بيرون نياد تا مبادا بادي بوزه و زلف رها در باد، بده بر باد كسي رو
من حق اين رو دارم كه شاد باشم و هر جوري مي خوام و دوست دارم لباس بپوشم و زندگي كنم
اين جزء حقوق انساني منه. توماده 24 اعلاميه جهاني حقوق بشر اين حق به من داده شده: هر كسي حق استراحت و فراغت و شادماني كردن داره. در منشور حقوق شهروندي مون در ماده 3 بند 8 من رو به عنوان شهروند ،زندگي شاد همراه با اميد به آينده هاي بهتر از بدو تولد و در همه محيطهاي اجتماعي برخوردار مي دونه.
حالا چرا من بايد بابت شاد بودنم كتك بخورم، بازداشت و جريمه يا زنداني بشم؟
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
