به گواه تاریخ کشتار ۶۷ یکی از گسترده ترین اعدامهای زندانیان در تاریخ معاصر ایران است چه ضرورتی دولت آن زمان را که هنوز بعضی از آن‌ها در حکومت هستند، برانگیخت که دست به این اعدام ها در زندان بزنند ؟ آیا راهی جز کشتن وجود نداشت؟ آیا این حجم از خشونت در ذات ایدئولوژی وجود دارد ؟ و مبنای عقیدتی دارد؟ چقدر این نحوه‌ی اعتقاد مذهبی که هم‌اکنون هم در حکومت وجود دارد , در این فاجعه نقش داشته است؟ و حکومت اسلامی ایران با تکیه بر چه موازین اخلاقی توانسته ظرف کمتر از دوماه هزاران نفر از زندانیان سیاسی را در به دار بکشد و در طی این سالها در برابرش سکوت کند ؟ میهمانان برنامه : رضا ازموده – بانو صابری – با اجرای مریم پور حسینی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
