شصت و نهمین شماره از ماهنامه‌ی خط صلح منتشر شد
پرونده ویژه این شماره از خط صلح با عنوان “مردگان زنده به گور” به وضعیت بی خانمان‌ها در کشور می‌پردازد.
از این رو، گفتگویی پیرامون چیستی بی خانمانی و پدیده‌ی گورخوابی با سعید مدنی، جامعه شناس و پژوهشگر ارشد مسائل اجتماعی صورت گرفته است.
آقای مدنی از روند رو به افزایش بی خانمانی و هم‌چنین تقلیل جمعیت بی خانمان‌ها، به معتادان یا اسکیزوفرنی‌ها به عنوان یک خطای تحلیلی و نظری بزرگ سخن گفته است.
در گفتگویی دیگر با خسرو صادقی بروجنی، پژوهشگر در حوزه‌های جامعه شناسی و اقتصاد سیاسی به مسئله “بهسازی نژادی و عقیم‌سازی زنان یا مردان بی خانمان” پرداخته شده است.
لیلی ارشد، مددکار اجتماعی و رئیس مرکز گذری کاهش آسیب اعتیاد زنان (خانه خورشید) در تهران نیز در گفتگو با خط صلح از وضعیت گرمخانه‌ها و اینکه چرا افراد بی خانمان تمایل چندانی به حضور در آن‌جا ندارند، می‌گوید.
در این شماره همکاران خط صلح به جنوب شرقی تهران(منطقه‌ی ۱۵) رفته اند و ساعتی را با چند بی خانمان در خاوران گذراندند. آن‌ها از بیکاری و وضعیت بد گرمخانه‌های تهران می‌گویند.
همکار دیگر این شماره فاطمه اختصاری، شاعر، فعال حقوق زنان و کارشناس ارشد مامایی است که در یادداشت خود به دنبال پاسخ سئوال “کدام روش پیشگیری برای زنان بی خانمان مناسب‌تر است” می پردازد.
شصت و نهمین شماره از خط صلح همراه است با مطالب و یادداشت‌هایی از حسین رئیسی، عثمان مزین، شاهین صادق زاده میلانی، الهه امانی، اندیشه جعفری، محمد آقازاده، محمد حبیبی و تعدادی دیگر از کنشگران جامعه‌ی مدنی و مدافعان حقوق بشر.
جدول محتوا و لینک های مستقیم مطالب ماهنامه شماره ۶۹:
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»
