کتابهای جدید منتشر شده در کتابخانه کانون کانون دفاع از حقوق بشر در ایران
الکسی ماکسیموویچ پشکوف داستان نویس، نمایش نامه نویس و مقاله نویس انقلابی روس است که بعدها با نام ماکسیم گورکی شهرتی دنیاگیر کسب کرد. او از بنیان گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود.
در هر جماعت یکی هست که خود را در محل و موقع مناسب خویش احساس نمیکند، و این لزوماً به این معنا نیست که او بهتر یا بدتر از دیگران است. لازم نیست که شخص فکر درخشان و یا شعور ناقص داشته باشد تا موجب تمسخر دیگران گردد؛ جماعت در اینکه یکی را برگزیند و وسیله تمسخر و مزاح خویش سازد صرفاً از خواهش و میلی که به تفریح و سرگرمی دارد، پیروی میکند.
در پریشانی و تنهایی باز به کتاب پناه برد. اکنون نیز مانند دوران کودکی به کتابهایی علاقهمند بود که زندگی را به شیوهای متفاوتتر از آنچه میدید وصف میکرد. داستانهای واقعی را، یعنی داستانهایی که با زندگی روزمرۀ مردم معمولی سروکار داشت خسته کننده و نادرست مییافت. بدیهی است که این داستانها گاهی اوقات او را سرگرم میداشتند اما بیشتر اوقات احساس میکرد که اینها را نویسندگان عیار و روباه صفتی نوشتهاند که میخواستهاند زندگی شاق و زشتی را که او این همه با آن آشنا بود، رنگ و روغن بزنند و بزک کنند. باری، با این زندگی خوب آشنا بود و دایرۀ این آشنایی روز به روز وسعت مییافت.هر روز که از کوچهها و خیابانهای شهر میگذشت موارد تازهای را مییافت که به خشم و دلزدگیاش مایه میداد.
شغلی یافته ام.
نزد کفش فروشی که در خیابان اصلی شهر مغازه دارد پادویی می کنم. اربابم، آدم کوچولویی است. قیافه اش لاغر، تیره و بی حال به نظر می رسید. دندان هایش زرد و کرم خورده و چشم هایش اشک آلود و کثیف است.
تصور می کنم که درست نمی بیند و برای این که مطمئن شوم شکلک درمی آورم. با صدای گرفته و خشنی می گوید: آهای، ادا درنیار.عجب، چشم هایش می بیند؟این موضوع عصبانیم می کند.نمی توانم باور کنم.پکر می شوم.
شاید هم او فقط حدس زده باشد و من برای اطمینان بیشتری عملم را تکرار می کنم:او با صدایی پست تر از اول زمزمه می کند:یک دفعه بهت گفتم که ادا در نیار.
الکسی ماکسیموویچ پشکوف داستان نویس، نمایش نامه نویس و مقاله نویس انقلابی روس که بعدها با نام ماکسیم گورکی شهرتی دنیاگیر کسب کرد، درسال 1868 در نیژنی نووگرود که بعدها گورکی نامیده شد متولد شد.او در میان مردم میزیست و در میان مردم کار میکرد، اشتیاق او به کتاب او را به سمت شناختی سازنده پیش برد، او در مسیر تحولات فکری آن زمان کشورش قرار گرفت و به مطالعه ادبیات سیاسی پرداخت و در سال 1892 به نویسنده ای سرشناس مبدل شد. او از بنیان گذاران سبک رئالیسم سوسیالیستی بود.جنبه فکری داستان های این کتاب بر جنبه روایتی آن میچربد. مسائل ضروری اجتماعی و فلسفی مورد بحث قرار میگیرد. افکار گوناگونی تجلی کرده و مورد تحلیل واقع میشود. راجع به کتاب میتوان گفت که این کتاب یک دانشنامه اجتماعی کوچک تزاری است و کلیه آثار ماکسیم گورکی یک فرهنگ کامل اجتماعی دوران پادشاهی روسیه است.قلم کنجکاو گورکی در این کتاب چنان در اعماق مخفی و رویتناپذیر محیط تزاریسم نفوذ یافته و آنرا برملا میسازد که مایه حیرت است. چون خود او در میان این فساد و در میان طبقه پایین بزرگ شده بود، تمام گوشه و کنار این محیط را میشناخت.در این کتاب اشخاصی با اخلاق های گوناگون و مسائلی با روش مختلف موردبحث واقع میشوند که انسان گمان میکند این چیزها را میبیند. فساد محیط دل پاک گورکی را آلوده نساخت. او تا پایان عمر خویش افتخار داشت که اصرار اطرافیانش در آلوده ساختن وی موثر واقع نگردید…
کتاب در سال ۱۸۵۲ منتشر شد و تاثیر زیادی بر روی موضوع آمریکاییهای آفریقاییتبار و بردهداری در آمریکا گذاشت. این کتاب پرفروشترین کتاب داستان در قرن نوزدهم و دومین کتاب پرفروش بعد از انجیل (با کمک قانون لغو برده داری) بود و در چاپ اول ۳۰۰ هزار عدد از آن فقط در آمریکا فروش رفت.کلبه عمو تام درابتدا به صورت پاورقی در یکی از روزنامهها چاپ شد و وقتی به صورت کتاب چاپ شد نه تنها درامریکا بلکه درتمام کشورهای جهان نیز میلیونها نسخه از ان به فروش رفت وتا سالها نمایشهای بر اساس ان بر صحنه تئاترهای جهان اجرا شد دیری نگذشت که در امریکا خانم استو از یک سو به شخصیتی بسیار محبوب واز سوی دیکر به چهری بسیار منفور مبدل شد حتی در گرما گرم جنگ داخلی امریکا ابراهام لینکلن رییس جمهور وقت امریکا در ملاقاتی به او گفت «پس شما همان خانم کوچکی هستید که باعث جنگی بزرگ (جنگ داخلی امریکا) شد». گو اینکه در واقع ان طور که بعدها معلوم شد جنگ بین شمال صنعتی که محتاج کارگر بود تا کشاورز و جنوبیهای کشاورز که محتاج بردگان بودند بیشتر دلایل اقتصادی داشت تا احساسی و رمانتیک. اما به دلیل اینکه جنگ داخلی ۱۰ سال بعد از انتشار کتاب آغاز شد عدهای انتشار این رمان را جنجالی ترین حادثه در تاریخ رمان نویسی میدانند. تولستوی پس از خواندن کتاب در ستایش آن گفت:این رمان یکی از بزرگترین فراوردههای ذهن بشر است.
کتاب « کافکا در کرانه» نوشته هاروکی موراکامی ( -۱۹۴۹)، نویسنده مشهور ژاپنی است. این کتاب در فهرست ده کتاب برتر سال ۲۰۰۵ ، نشریه نیویورکر قرار گرفت
فلسفه ی مارکس همانند فلسفه ی وجود گرایان اعتراضی است به از خود بیگانگی انسان اعتراضی علیه فقدان فرد و علیه تبدیل شدن انسان به شیء . فلسفه مارکس اعتراضی است علیه غیر انسان کردن انسان و تبدیل کردن انسان به ماشین که این خود به تکامل صنایع در غرب پیوسته است فلسفه ی مارکس تمام جواب هایی که به وجود انسان داده میشود را عمیقا به نقد می کشد
کتاب «اعتراف من» تولستوی در حوزه فلسفه و تفکر فلسفی است. این کتاب نخستینبار در سال 86 منتشر شد و به گفته مترجم، کتاب از سوی ارشاد خریداری شد و در بازار توزیع نشد، ولی اخیرا با ویراستی دیگر از سوی نشر یادشده چاپ و عرضه شده است.
مجموعه از این اوستا اثر شاعر نامی و نام آوازه کشورمان مهدی اخوان ثالث می باشد. این دفتر شامل ۲۴ شعر می باشد. مهدی اخوان ثالث که در شعرهایش تخلص به م.امید دارد در شعر کلاسیک ایران بسیار توانا بود. اخوان ثالث دبه نوازندگی نیز آشنا بود.
دوستداشتن:
دوست داشتن در حال بارگذاری...
مرتبط
منوچهر شفایی
منوچهر شفایی بنیانگزار و عضو دائمی هیئت رئیسه کانون دفاع از حقوق بشر در ایران که در سال 2000 در شهر برمن آلمان ثبت شده است www.bashariyat.org
موسس و مدیر مسئول ماهنامه و سایت آزادگی از شال 2000
بنیانگزار شبکه مدافعین حقوق بشر در ایران از سال 2002
ورزشکار و شمشیربازی علاوه بر قهرمانی کشور از سالهای 1346 تا 1353 و مقام سومی آسیا 1973 مقام اولی تیمی و سومی انفرادی المپیک آسیائی 1974 و مقام سومی 1991 بازی های آسیایی
متولد تهران بزرگ شده خرمشهر و خوزستان لیسانس جامعه شناسی از دانشگاه تهران
اینک مقیم و شهروند آلمان
• «من اعتقاد دارم به مجرد اینکه انسان بدنیا می آید حق حیات دارد، بدیهی است که این حقوق ذاتی و اولیه هر انسان است؛ چون می بیند و می شنوند، حق دیدن و شنیدن واقعیت ها را دارد؛ صحبت می کند پس حق نظر دادن و گفتگو دارد؛ فکر می کند، پس حق اندیشیدن و انتخاب رای دارد؛ چون راه می رود حق حرکت دارد، رشد می کند، حق تجلی دارد؛ حق فریاد، گریه و اعتراض دارد و ... اما متاسفانه صاحبان قدرت برای حفظ منافع خود این حقوق را از انسان ها گرفته و با قوانینی که مطابق میل خودشان است آن ها را محدود می کنند.»