اطلاعیه و پیامها | لینک ها | مقالات | شماره جدید |
بایگانی |
یک لیستِ واحد ناکام ماند و در انتخاباتِ همزمانِ خبرگان رهبري و شوراها در 24 آذرماه سال جاري، ائتلافِ آقايان مصباحيزدي – احمدينژاد با فهرستِ جداگانهای تحت عنوان «رایحۀ خوش خدمت» و «حامیان دولت مهر اسلامی» رأساً در انتخابات شركت كردند و حاضر به ائتلاف با مؤتلفانِ سابقِ خود نشدند! آقای احمدینژاد و حامیانش که گمان میکردند حمایتِ قاطبۀ مردم را دارند، حاضر نشدند حتی با حامیان و همفکرانِ سابقِ خود در شورای شهر تهران (آبادگران) مانند چمران و بیادی گفتگو و توافق کنند؛ زیرا رئیسجمهور دیگر نمیخواست وامدارِ کسی باشد. برخی رسانههای خارجی اعلام کردند احمدینژاد به پدرخواندۀ خود (چمران) هم احترام نگذاشت! اینسان آقای احمدینژاد تخمِ تفرقه و دودستگی را در صفِ اصولگرایان پاشید و مغرورانه اعلام کرد که سایرِ نحلههای اصولگرایی باید با من ائتلاف و اتحاد نمایند نه من و همفکرانم با دیگر اصولگرایان!!
در این زمان بود که همۀ جریانهای سیاسی و حتی خودِ اصولگریان و سبزپوشانِ سپاه نیز دریافتند که قدرتطلبی و تمامیّتخواهیِ مفرطِ آقای احمدینژاد و حامیانش بسی خطرناک است. در سه انتخاباتِ مهم و همزمانِ اخیر، ائتلافِ آقایان احمدینژاد و مصباحیزدی تحتِ عنوانِ «رایحۀ خوش خدمت» با تمامِ توان به میدان آمدند و با استفاده از امکاناتِ عظیمِ دولتی و با تکیه بر وجهۀ خیالی آقای احمدینژاد تلاش کردند تا با گرفتنِ شورای شهر و شهرداری تهران، همان الگوی مدیریتِ احمدینژاد را در شهرداری تهران پیاده کنند و پایگاهِ از دست دادۀ خویش در تهران را باز یابند. ائتلافِ مذکور در انتخاباتِ شوراها با معرفيِ فهرستي پانزده نفره كه خانم پروين احمدينژاد در رأسِ آن قرار داشت، در اين انتظار به سر ميبرد كه هر 15 كُرسيِ شوراي شهر تهران را فتح نماید و علاوه بر اصلاحطلبان، ديگر رقباي خود را از شوراي شهر و نيز آقاي قاليباف را از شهرداري تهران حذف كند؛ اما 4 محاسبه و پندارِ نادرست، تمامِ معادلاتِ احمدینژاد و مصباحیزدی را از هم پاشید و آنها را به کامِ شکست کشاند: 1. در این انتخابات بر خلافِ انتخاباتِ ریاستجمهوری، سپاه و بسیج نه تنها دیگر حامیِ رئیسجمهور نبودند بلکه سخت مخالفِ احمدینژاد و سرسختانه از رقیبِ او قالیباف حمایت کردند. میخواهم توجه مخاطبِ محترم را به این نکتۀ بس مهم و ظریف معطوف کنم که روگرداندنِ کادرِ سیاسیِ سپاه از احمدینژاد تا آنجا ژرف بود که نیروی بسیج کاملاً آگاهانه حضورِ اصلاحطلبان در عرصۀ انتخابات را نادیده گرفت! نمیپندارم که سپاه صرفاً به علتِ احساسِ خطر از سوی احمدینژاد از اصلاحطلبان غفلت کرده است بلکه بر این باورم که نُخبگانِ سیاسیِ سپاه با مشاهدۀ برخی رفتارها و عملکردها، حتی شورای شهری تمام اصلاحطلب را بر شورای شهرِ احمدینژادی ترجیح میدادند! با توجه به نقشهای ژرفِ کادرِ سیاسیِ سپاه در میدانِ سیاست، اکنون در فضای روشنتری میتوان به تحلیلِ عللِ شکستِ سختِ رئیسجمهور و پیروزیِ نسبیِ اصلاحطلبان پرداخت. 2. احمدینژاد میپنداشت با طرحِ شعارهای پوپولیستی میتواند باز هم تودههای مردم را جلب کند اما خیلی زود دریافت که بازارِ عوامفریبی و شعارهای آرمانی و احساسی رونقِ خود را از دست داده است. 3. الف) آقای رئیسجمهور تصور میکرد که با تکیه بر وجهه و محبوبیّتِ خیالی خود میتواند آرای مردم را به سمتِ فهرستِ «رایحۀ خوشِ خدمت» جذب کند اما این پنداری باطل بود؛ زیرا طیفِ وسیعی از اقشارِ مردمِ ایران بسیار زودهنگام (با گذشتِ کمتر از یک سال و نیم از عمر دولتِ نهم)، متوجۀ خطای خود در انتخاباتِ ریاست جمهوری شده بودند ولی آقای احمدینژاد به دلیلِ آنکه تحتِ تأثیر هالۀ نور قرار دارد، بسی سادهلوحانه از ریزشِ بالای حمایتهای مردمیِ خود غافل شده بود. ب) اساساً معرفیِ پروین احمدینژاد - زنی غیرسیاسی و ناآگاه به امور شهرداری - صرفاً به این دلیل که خواهر رئیسجمهور است، اقدامی نابخردانه و نوعی توهین به شعورِ مردم تهران تلقی شد. ج) آقای مصباحیزدی به دلیلِ داشتنِ عقاید و اندیشههای جزمگرا و افراطی، نه تنها در افکار عمومیِ روشنفکران و نخبگانِ ایران بلکه حتی در میانِ طیفهای مختلفِ نیروهای ارزشی و بدنۀ نیروهای انقلابی هم مقبولیّت، مشروعیّت و محبوبیّت ندارد. 4. تشکیلِ یک ائتلافِ بسیار بزرگ بر ضدِاحمدینژاد! هیچکس نمی توانست پیشبینی کند که در مقابلِ پدیدۀ نادری به نام احمدینژاد، یک وفاقِ ملی و یک ائتلافِ بزرگ میانِ جریانهای سیاسی ایجاد شود اما به دلیلِ خطرِ تمامیّتخواهیِ بیحد و حصرِ احمدینژاد و حامیانِ تندرواش و نیز به دلیلِ عملکردِ ضعیف و اقداماتِ بسیار نسنجیده، نابخردانه و غیر کارشناسیِ دولت در امور اجراییِ کشور، امروز همۀ جریانهای سیاسی اعم از محافظهکاران، اصلاحطلبان و حتی خودِ اصولگرایان و نخبگانِ سیاسیِ سپاه بر یک موضوع وحدتِ نظر دارند و آن اینکه احمدینژاد باید اصلاح، کنترل یا حذف شود!! و شِگفتا که جدّیترین منتقدان و مخالفانِ احمدینژاد از دوستان و مریدانِ بسیار نزدیکِ خودِ او هستند که سخت در حالِ انشعاب و انشقاقاند.حضورِ مستقیم و غیرمستقیمِ احمدینژاد و طرفدارانش در انتخابات به مصلحتِ قوۀ مجریّه نبود و شکستِ فاحش و زودهنگامِ رئیسجمهور همه را شگفتزده کرد. آمارهای رسمیای که در خصوصِ ترکیبِ راهیافتگان به شوراهای استانهای کشور اعلام شد، میزانِ شکستِ فاحشِ رایحۀ خوشِ خدمت یا حامیانِ دولتِ مهر اسلامی را مشخص کرد. بر اساسِ تحلیلِ آماریِ منتخبان برای عضویت در شوراهای 300 شهرِ کشور، تنها سه درصد از لیستِ «رایحۀ خوش خدمت» و بیست و هشت درصد از لیستِ اصولگرایان به شوراها راه یافتهاند. سهمِ اصلاحطلبان سی و نه و نیم درصد و سهمِ نیروهای مستقل بیست و هشت درصد بوده است. در تهران، از اصولگرایانِ طرفدارِ قالیباف ۸ نفر، از اصلاحطلبان ۴ نفر، از فهرستِ «رایحۀ خوش خدمت» 2 نفر و از نیروهای مستقل یک نفر به سومین شورای اسلامی شهر تهران راه یافتند. از مجموعِ 15 نامزدِ فهرستِ «رايحۀ خوش خدمت» (حاميانِ آقاي احمدينژاد) در انتخاباتِ شوراها، تنها دو نفر (خواهر رئيسجمهور و برادر استاندار تهران) انتخاب شدند. از سوي ديگر، سه عضو كابينۀ آقاي سیدمحمد خاتمي (آقايان نجفي و مسجدجامعي و خانم ابتكار) به شوراها راه يافتند اما سه عضو كابينۀ آقاي احمدينژاد (آقايان زريبافان و بذرپاش و خانم سلطانخواه) حتي به عضويتِ عليالبدلِ شوراي شهر تهران هم برگزيده نشدند! اصلاحطلبان چون در بیرونِ حاکمیّت بودند و هیچیک از ابزارها و اهرمهای دولتی را در دست نداشتند، با پیروزیِ نسبیِ خود طنینِ آشنایی به شکستِ حامیانِ دولت دادند؛ زیرا آقای رئیسجمهور و حامیانش برای پیروزیِ فهرستِ «رایحۀ خوش خدمت» کاملاً آشکارا و بیپروا از تمامِ امکاناتِ دولتی بهرهبرداری کردند و در این راستا تخلفات و اقداماتِ غیراخلاقیِ بسیاری هم صورت گرفت.به عنوان مثال، آقای احمدینژاد که میخواست از سیستمِ مؤثرِ آموزش و پرورش در انتخابات بهرهبرداریِ سیاسی کند، از آقای درونه مسئولِ آموزش و پرورش استانِ تهران خواست که از فهرستِ «رایحۀ خوش خدمت» حمایت کند اما آقای درونه که معتقد بود آموزش و پرورش جای فعالیتهای سیاسی نیست، تن به این خواستِ سیاسی نداد و اینسان بسیار راحت و بیسر و صدا از کار برکنار شد تا بیاموزد که دیگر بر خلافِ نظر یک رییسجمهورِ تمامیّتخواه اظهارنظر نکند! مسئول آموزش و پرورشِ منطقۀ 12 تهران نیز به همین دلیل ولی به روشی بسیار دلانگیزتر، بدونِ هیچ اطلاع قبلی و کاملاً غیرمنتظره عزل شد؛ بدینترتیب که برای نماز از دفترش خارج شد و هنگامی که بازگشت، در کمال شگفتی مشاهده کرد که شخصِ دیگری به جای او منصوب و |