البته رژيم ايران وسيله هاى مختلفى در اختيار دار د كه بدانوسيله مى تواند هر كس را كه نپسندد اسقاط و نفى كند!
و اتقادهاى فراوانى حتى در ميان محافظين نظام بوجود آمده مانند نائب محافظ ايرانى احمد توكلى كه از اين نوع رد صلاحيت در انتخابات انتقاد كرد و اعلام داشت كه اثرهاى وخيمى بدنبال خواهد داشت.
و از قبل نيز انتقادات شديدى به سياستهاى احمدى نژاد وارد شد كه باعث بركنارى علي راريجانى شد.
و خبر جديد و مهمتر اينكه رهبران و مراجع تقليد شيعه در داخل رژيم ايران ،از اثرات سلبى اين نوع تحكم در انتخابات و منع مخالفين از دخول در آن ، برحذر داشتند.
همانطور كه خبرنگار ايلاف در تهران يوسف عزيزى روز 11 فبراير كنونى تقريرى آورد كه در آن يكى از مراجع تقليد در شهر قم آية الله اسدالله زنجانى نامه اى به رهبران حركت اصلاحى ( رئيس جمهور سابق محمد خاتمى ، و رئيس مجلس خبرگان هاشمي رفسنجاني و مهدي كروبي ) نوشت و از عواقب وخيم اين نوع خفگی سياسى برحذر داشت و زنجانى تأكيد كرد كه اگر اين وضع ادامه يابد، بجاى جمهورى اسلامى نظريه ى جانشينى و خلافت استيلاء مى يابد!
وبه عنوان يك نتيجه سياسي از اين نوع تصفيه ى سياسي اصلاحيان و جبهه ى مخالف در انتخابات آينده ى ايران ، علي شكورى عضو مجلس مركزي در جبهه ى مشاركه ى ايراني مى گويد :" انتخابات آينده ، نشانه ى يك انتخابات رقابتى ندارد و اين بسبب تصفيه ى افراد مورد علاقه ى مردم است و اينست كه اين انتخاب و رقابت انتخاباتى كاملاً مصنوعى ست و حقيقى نيست !
پس آيا اين الگوی سلطه گرايانه ى كاملاً مرفوضى كه حتى ايرانيان خودشان آنرا قبول ندارند ،چيزى ست كه تعدادى از ماها آرزومند صادر كردنش به ديارمان دارند!؟
رابعا: برداشتن كامل آزادى بيان
يكى از صفات رژيم هاى كاملاً استبدادى برداشتن كامل آزادى بيان در ميان خلق است ، حال چه به بهانه ى گرايش قوميت باشد مانند رژيم بعثي سوريه ى كنونى و عراق سابق ،يا بمانندرژيم آيات الله در ايران اسلامي باشد ، بهمين خاطر ايران در ميان كشورهاى جهان در رتبه ى 166در آزادى روزنامه نگارى در آمده است!و اين رتبه بندى توسط سازمان گزارشگران بدون مرز در اكتوبر سال 2007 م تهيه شده است. و اينكه ايران در رتبه ى 166 در ميان 169 دولت در ميدان آزادى بيان ، قرار يافته معنايى جز اين ندارد كه بدتر از ايران وجود ندارد بجز 3 رژيم در تمامى جهان!بدين معنا كه اين نظام كاملاً آزادى بيان را تعطيل ساخته و هيچ شهروند يا نويسنده و يا خبرنگار نمى تواند خارج از ميل و رضاى نظام و سياستهايش سخن بگويد مگر اينكه اعدام يا زندان سرانجامش باشد ! بدليل دريافت گزارشهاى سازمان ( مراسلون بلا حدود ) در سال 2007 و دو ماه اول سال 2008 م .
و ناصر سراجى نائب مدعى جمهورى در اكتوبر 2007 م اعتراف كرد كه اصدار 42 مطبوعات تعطيل شد و 24 عدد مطبوعات از سال 2005 متوقف شده است.
در ديسامبر سال 2007 م پليس ايران بر بنياد روزنامه ى تحليل روز در شيرازحمله كرده و تعدادى از روزنامه نگاران موجود را زخمى كردند تا حدى كه تعدادى از آنان به بيمارستان نقل شدند و پليس اجازه نوشتن شكايت بر عليه ى حمله كنندگان را هم به آنان نداد و سبب اعتداء و حمله ، عكس بردارى صحنه ى حمله ى پليس بر تظاهر كنندگان در خيابان نزديک روزنامه نگاری بود.
دستگيرى
يك دانشجو در
دانشكده ى صحافه ى فرانسوى ايرانى ، مهرنوش سلوكى كه در 17 نوامبر 2007 م
دستگير شده و محاكمه شده و هنوز ممنوع الخروج است ، و قبل از اين واقعه نيز بر
ترور 6 شخص برجسته ى علمى پوشش نهاده شد ، و با وجود اعتراف قاضيان ايرانى به
متهم بودن 15 نفر از وزارت استخبارات ايران در اين قتلها ، باز احدى از آن
متهمان عقاب نشدند.و هر كس مى خواهد بيشتر به عمليات قتل و دستگيرى در ايران پى
برد به سايت
گزارشگران بدون مرز مراجعه نمايد
www.rsf.org
و سايت شبكه ى جهانى تبادل معلومات درباره آزادى بيان:
www.hrinfo.net
و البته بنده مسئول هيچگونه حالت تهوع يا فشارخون كسانى نيستم كه اين دو سايت
را بازجويى مى كنند براى اينكه آنچه خواهد خواند حتى در فيلمهاى وحشتناك نيز
قابل تصور نيست هرچند اگر کارگردان ماهر و توانا باشند!!
بهمين دليل پارلمان اروپا در 25 اكتوبر 2007 قرارى اعتراض آميز بر عليه انتهاكات حقوق انسان در ايران صادر كرد ، و اقرار كرد كه "( وضع كنونى در ايران رو به بدتر روانه شده است مخصوصا در دو سال اخير و از تاريخ رسيدن محمود احمدى نژاد به كرسى رياست .)، و نام افراد زندانى و دستگير شدگان آورده شد كه از ميانشان:
عماد الدين باقي، آكو كردنسب، سعيد مارتين بور، عدنان حسن پور، عبد الواحد بوتيمار، محمد حسن فلاحية، و مدير مجله ى هفتگى پيام مردمى كردستان محمد صديق كبودند كه با عارضه ى صحى در كبد و جهاز هضمى دچار بوده و مصادر فراوانى تأكيد كرده اند كه به او اجازه ى توالت رفتن هم داده نمى شود مگر با درخواست كتبى به اداره زندان ، و تحت فشار و تهديدهاى فراوانى بسر مى برد تا تمامى معلومات صادره از سازمان حقوق انسان در كردستان كه خود يكى از بنيانگزارانش بوده را تكذيب كند.
و بعداز مروركمتر از يك ماه بر قرار پارلمان اروپاى سابق ، جمعيه ى عامه ى امم المتحده اعلان كرد كه اعضايش بسيار نگران مصادره شدن آزادى بيان در ايران هستند .و سازمان گزارشگران بدون مرز از بزرگترين زندان جهان كه ايران است نام بردند و نگران ادامه ى مصادره ى آزادى بيان در ايران هستند ، و اين در نفى دروغها و مغالطاتى بود كه احمدى نزاد در سخنرانى اش در جلسه ى 62 در برابر سازمان ملل متحده در سپتامبر 2007 بيان داشت .و می توان جواب سازمان را در اينجا خواند:
:http://www.rsf.org/article.php3?id_article=23782
و اينست كه كه كسى نمى تواند تخيل اين حقيقت را بكند كه در حاليكه جهان از قرن
21 عبور مى كند ، در ايران تمامى وسائل سمعى و ديدنى بدست دولت است و بر شهروند
ايرانى ديدن تلوزيونهاى خارجى ممنوع است و از سال 1979 اين خلق جز آنچه نظام مى
نويسد و بر او مى خواند ، نمى بيند .... و گرنه سبب ترس اين رژيم از مراقبين
بيطرف چيست كه نمى گذارد وارد خاكش شود من جمله اعضاى گزارشگران بدون مرز
....اين همان نظام و حكومتى ست كه بعضى از ما عربها قصد صادر كردنش به
ديارهايمان دارند !!
پس خيلى روشن می گويم : من از طرف خودم سلطه گری و ظلم اين حکومت را رفض مى كنم و و شعارهاى صادر كردن اين نظام و انقلابش به اقطار عربي را رفض مى كنم ، زيرا هنوز در اقطارمان باقى مانده ى آزادى وجود دارد كه مى توانيم آنرا وسعت و پيشرفت بدان دهيم . و از طرفدارانرژيم ايران و مريدانش مى خواهم به اين معلومات و حقايق بجاى فحش و ناسزا و اتهامات ، پاسخ دهند و قول مى دهم هر معلوماتى را كه در اثبات خلاف نوشته هايم آورند را خود نشر نمايم و شايد مرا به عنوان يكى از طرفدارنشان بدست آورند تا برايشان دست زنم .