|
|
کنگره یک سلسله قراردادها و قوانین به تصویب رسید که از لحاظ حقوق بشری و حقوق
بین الملل فوق العاده حائز اهمیت بود.از ژوئن تا ژوئیه 1878 نیز کشورهای
انگلیس، اطریش، عثمانی و روسیه کنگره ای در برلین تشکیل دادند و یک قرارداد شش
ماده ای تصویب کردند که بعدا موسوم به کنگره برلین گردید. این کنگره و مصوباتش
از لحاظ حقوقی و بین المللی بسیار پر اهمیت تلقی می شود.
کنفرانس های صلح لاهه
در تاریخ 18 ماه مه 1899 به ابتکار نیکلای دوم، امپراطور روسیه نخستین کنفرانس
صلح لاهه که بیست وشش کشور از جمله ایران درآن نماینده داشتند تشکیل شد.در این
کنفرانس سه موضوع اصلی ذیل مورد توجه قرار گرفت:
1.تنظیم قواعه جنگ
2. جلوگیری از جنگ
بوسیله اقدامات اصلاحی میانجیگری و داوری.
3 تقلیل مخارجی که
صلح مسلح به ملل تحمیل می کرد، از راه جلوگیری از افزایش بودجه های نظامی و سعی
درتقلیل تسلیحات.
بعلت ناتمام ماندن کار کنفرانس مذکور مجددا بنا به پیشنهاد روسیه در 15 ژوئن
1907 کنفرانس دوم صلح لاهه با شرکت 45 دولت تشکیل و علاوه برتکمیل کارهای
کنفرانس اول مسائل بین المللی دیگر مطرح گردید.در این کنفرانس سیزده عهدنامه
جدید راجع به قواعد بیطرفی و جنگ دریایی به امضاء رسید که بی سابقه بود. این
کنفرانس در 18 اکتبر 1907 به کارخود پایان داد.
عهدنامه ورسای و جامعه ملل
پس از جنگ جهانی اول که در سال 1914 شروع و در سال 1918 پایان یافت و باعث کشته
و مجروح شدن وآوارگی میلیونها انسان درجهان گردید، نمایندگان و کارشناسان سی و
دوملت پیروز در 18 ژانویه سال 1919 در ورسای دور هم آمدند و برای پیشبرد صلح و
جلوگیری از جنگ عهدنامه ای مشتمل بر 400 ماده و ضمایمی را به تصویب رساندند .
در این عهدنامه پیشنهاد شد : « برای محترم شمردن و نگهداری تمامیت ارضی و
انتقال سیاسی همه ملل عضو در مقابل تجاوز خارجی، پناهگاهی به نام جامعه ملل
بوجود آید که در مواقع ضرورت، مشکلات بین المللی را از راه مذاکره و تبادل نظر
به طور مسالمت آمیز حل نماید»
تشکیل جامعه ملل را می توان نخستین کوشش واقعی برای ایجاد و حس همکاری و توفیق
بین المللی میان دولتها دانست .
جامعه ملل در سال 1920 یعنی پس از جنگ جهانی اول شروع به کار کرد و مدت بیست
سال فعالیت خود به اقدامات مفیدی دست زد که از آن جمله بوجود آوردن «سازمان
بهداشت جهانی» ، «سازمان بین المللی کار» و «دیوان دادگستری لاهه» که اکنون به
نام های «سازمان جهانی بهداشت» ، «سازمان بین المللی کار» و«دیوان بین االمللی
دادگستری»جزء تشکیلات سازمان ملل متحد است اشاره نمود.
جامعه ملل در ژنو مستقر شده بود و دارای هفتصد و هفت کارمند بود اما این سازمان
نیز با تمام توان خود نتوانست در مقابل شعله های سوزان جنگ جهانی دوم مقاومت
کند و پس از دو دهه کار از فعالیت باز ماند .
سازمان ملل متحد ، کمیسیون و
اعلامیه جهانی حقوق بشر
جنگ جهانی دوم که از سال 1939 شروع و در سال 1945 خاتمه پیدا کرد، در مجموع
باعث کشته و مجروح شدن 75 میلیون انسان در سراسر جهان گردید .روزولت رئیس جمهور
آمریکا و چرچیل نخست وزیر انگلیس برای پیشگیری از جنگ و بهبود آتیه جهان ،
منشوری را در هشت ماده تنظیم نمودند که به نام منشور آتلانتیک معروف گردید .پس
از تنظیم منشور آتلانتیک که در ماه اوت 1941 صورت گرفت، ملاقات دیگری میان سران
دول بزرگ دنیا یعنی آمریکا، انگلیس، شوروی، فرانسه، و چین در مسکو صورت گرفت
(1943) ومتعاقب آن ملاقاتهای دیگری در«دومبارتن ارکس-1944» و «یالتا-1945»
انجام گرفت .در این ملاقات ها برای تاسیس یک سازمان بین المللی توافق شد و
بالاخره در آوریل 1945 نمایندگان پنجاه کشور دنیا در سانفرانسیسکو گرد هم آمدند
و تا ماه ژوئن 1945 که کنفرانس پایان یافت، پایه سازمانی را که ضامن صلح و
امنیت جهانی باشد را بنیان نهادند .پس از بحث و تبادل نظر منشور ملل متحد تدوین
شد و سازمانی که برای عملی ساختن محتویات این منشور تاسیس گردید "سازمان ملل
متحد" نامیده شد و در تاریخ 24 اکتبر 1945 رسما در شهر نیویورک شروع به کار
نمود. امروز بیش از 145 کشور جهان عضو این سازمان هستند منشور ملل متحد ماحصل
یک کار تخصصی است .
منشور مذبور در 19 فصل و 111 ماده تبیین شد که برای تهیه این منشور بخشهای
مختلف آن به کمیته های تخصصی ارجاع داده شد و پس از رای گیری در مجمع عمومی
تصویب شد .
در مقدمه این منشور
آمده است :
«ما مردم ملل متحد با تصمیم به محفوظ، داشتن نسلهای آینده از بلای جنگ که دوبار
در مدت یک عمر، افراد بشر را دچار مصائب غیر قابل بیان نموده و با اعلام مجدد
ایمان خود به حقوق اساسی بشر و به حیثیت و ارزش شخصیت انسانی و به تساوی حقوق
بین مرد و زن و همچنین بین ملتها اعم از کوچک و بزرگ و به ایجاد موجبات لازم و
پیشرفت و ترقی اجتماعی، و برقرار ساختن اوضاع زندگی بهتری با آزادی بیشتر و
برای نیل به این مقاصد با اعمال گذشت و زندگانی درحال صلح با یکدیگر با یک روش
حسن جوار و به متحد ساختن قوای خود، برای نگهداری صلح و امنیت بین الملل و به
قول اصول برقرار ساختن طرقی که بکار نبردن نیروی سلاح را جز درراه منافع عمومی
تضمین نماید و با توسل به سازمانهای بین الملل برای پیشرفت ترقی اقتصادی و
اجتماعی تمام ملل عزم نمودیم که برای تحقق این مقاصد تشریک مساعی نماییم.و
نتیجتاٌ دولت های متبوع ما بوسیله نمایندگان خود که در شهرسانفراسیکو گرد آمده
و دارای اختیارات تامی بودند که صحت آنها تشخیص داده شده این منشورملل متحد را
برگزیده و به موجب این مقررات ، یک سازمان بین المللی را که موسوم به ملل متحد
خواهد بود، برقرار می سازند »رویه ملل متحد عبارت است از نگهداری صلح و امنیت
بین المللی و برای این منظور :اتخاذ اقدامات جمعی موثربرای جلوگیری از تهدیدات
علیه صلح و از بین بردن هر نوع اقدام تهاجمی و کوشش برای تصفیه و حل اختلافات
بین المللی از راههای مسالمت آمیز و بر طبق اصول عدالت و حقوق انسانی حمایت می
کند .
1. توسعه روابط دوستانه میان ملتها را بر اساس احترام به اصل تساوی حقوق ملل و
آزادی آنان در تعیین سرنوشت خود .
2. هر نوع اقدام و کوشش برای تحقق بخشیدن به حقوق انسانی همه مردم جهان،بدون
تمایز بین نژاد و جنس وزبان و یا مذهب و عملی ساختن هر نوع همکاری بین المللی
ممکن در رشته های مختلف اقتصادی ،اجتماعی،فرهنگی و ...
3. بودن یک مرکز که در آنجا کوشش و فعالیتها ملل،برای حل این منظورهای مشترک
یکنواخت گردد یعنی :تاسیس مرکزی برای سازمان ملل .این سازمان از نظر ساختاری و
تشکیلاتی دارای شش قسمت اصلی است که آنها را ارگانهای ششگانه سازمان ملل می
نامند و عبارتند از :
1. مجمع عمومی: تمام کشورهای عضو سازمان ملل در آن نماینده دارند و سالی یک
مرتبه بطور رسمی تشکیل جلسه می دهند ولی اجلاسیه هایی مخصوص مجمع ممکن است به
تقاضای شورای امنیت با اکثریت اعضای ملل متحد و یا یکی از اعضا و توافق اکثریت
اعضا تشکیل شود .
2. شورای امنیت : این شورا مرکب است از پانزده عضو که پنج عضو آن، دائمی هستند
و عبارتند از روسیه ، آمریکا، انگلیس، چین و فرانسه و ده عضو آن غیره دائمی که
از طرف مجمع عمومی به مدت دو سال انتخاب میشوند. مسئولیت اصلی صلح و امنیت بین
المللی به عهده این شورا است .
3. شورای اقتصادی و اجتماعی : این شورا مرکب از کمسیونهای متعدد است و وظیفه
اصلی شورا این است که در سراسر دنیا کشورهای مختلف را در اصلاح و ترقی شرائط
کار و زندگی کمک
|
|