درباره آزادگی

شماره جدید

سبب، نوع منحصر به فردي از ساختار اداري در اين جنبش شكل گرفت. براين اساس، ساختار اداري جنبش عدم تعهد مانند ساير سازمان هاي معمول، چندان داراي سلسله مراتب منطقي و حساب شده نيست و همه كشورهاي عضو فارغ از اندازه و اهميت خود از اين فرصت برخوردارند تا در تصميم سازي و سياست گذاري هاي جهاني نقش ايفا كنند.

دراين چارچوب، اجلاس سران، مناسبتي است كه در بالاترين سطح تشكيل جلسه مي دهد و كشور ميزبان رياست جنبش و مسئوليت هاي مربوطه را از كشور ميزبان قبلي براي مدت سه سال تا اجلاس بعدي برعهده مي گيرد. به اين ترتيب ساختار اداري جنبش نيز در مدت رياست كشور ميزبان به اين كشور سپرده مي شود كه اين وظيفه نيز معمولاً برعهده وزارت خارجه آن كشور قرار مي گيرد. علاوه بر اين، از آنجا كه سران كشورهاي عضو جنبش عدم تعهد به طور منظم در اجلاس سالانه مجمع عمومي سازمان ملل متحد با يكديگر ديدار مي كنند و بيشتر كارهاي خود را در آنجا انجام مي دهند نماينده دائم كشور رئيس جنبش به عنوان وزير امور عدم تعهد عمل مي كند. به منظور تسهيل مسئوليت هاي رياست جنبش، تعدادي ساختار با هدف ارتقاي هماهنگي ميان كشورهاي عضو به وجود آمده است كه شامل گروه هاي كاري، گروه هاي تماس، كميته هاي ويژه و ساير كميته هاي عدم تعهد است. جنبش عدم تعهد در قالب اجلاس هاي مختلف فعاليت هاي خود را هماهنگ مي كند و انجام مي دهد و فاقد دبيرخانه دائمي است. اين جلسات عبارتند از:

1-3 اجلاس سران

مهمترين ركن جنبش، اجلاس سران است كه هر سه سال يكبار در پايتخت يكي از كشورهاي عضو برگزار مي شود. رئيس كشوري كه اجلاس در آن برگزار مي شود، به مدت 3 سال رياست جنبش را برعهده خواهد داشت. رياست جنبش مقامي مشابه دبيركل در سازمان هاي بين المللي است.

2- 3 اجلاس وزراي امور خارجه

اجلاس وزراي امور خارجه نيز هر 3 سال يكبار و در فاصله دو اجلاس و در پايتخت يكي از كشورهاي عضو برگزار مي گردد.

3- 3 اجلاس‌ تخصصي

اجلاس وزراي جمعيت، كشاورزي، بهداري، ورزش، اطلاعات (فرهنگ و ارشاد) واتحاديه خبرگزاريهاي كشورهاي غيرمتعهد از جمله اجلاس تخصصي غيرمتعهدهاست.

4-3- كميته متدولوژي

شكل گيري نظام نوين جهاني و تحولات سريع در حوزه علم و فناوري موجب گرديد كه جنبش عدم تعهد براي رويارويي و همسويي با اين پديده ها و تحولات و پاي بندي به اصول و اهداف خودو تدوين متدولوژي نوين جنبش در اجلاس نيكوزيا (1988)، كميته متدولوژي جنبش عدم تعهد را تاسيس نمايد. اين كميته مسئول بررسي و اتخاذ روش هاي مناسب و نوين ارتقاء نقش جنبش در تحولات بين المللي است. پس از مروري بر ساختار چهار وجهي جنبش عدم تعهد، در قسمت بعد به مطالعه نقش جمهوري اسلامي ايران و جنبش عدم تعهد پرداخته شده است. جمهوري اسلامي ايران و جنبش عدم تعهد:

ايران به دليل پيوستن رژيم پهلوي به پيمان نظامي بغداد نتوانست در نخستين اجلاس سران كشورهاي غيرمتعهد (بلگراد 1961) حضور يابد و از آن تاريخ به بعد نيز مسئله عضويت ايران در اين جنبش مطرح نشد.

در سال 1357، پس از پيروزي انقلاب اسلامي و در ششمين نشست سران جنبش عدم تعهد در هاوانا، ايران به عضويت اين سازمان درآمد. جمهوري اسلامي ايران براساس آموزه هاي اصلي معمار كبير انقلاب اسلامي حضرت امام خميني(ره)، يعني دكترين نه شرقي نه غربي كه به انديشه عدم تعهد نزديك است، ترجيح مي دهد اين جنبش با حفظ استقلال عملي و پويايي موضع گيري، به بازنگري در متن معادلات جهاني مبادرت ورزد. اين، فصل مشترك مواضع و سخنراني هاي مسئولان ايران در نشست هاي متعدد سران و وزيران خارجه كشورمان از سال 1357 تاكنون بوده است. شايد بتوان گفت جنبش عدم تعهد يكي از مفيدترين سازمان هاي بين المللي است كه ايران پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت آن درآمده است. پس از تثبيت اوضاع سياسي كشور از سال 1360، ايران بر حضور خود در اين جنبش افزود و اين جنبش نيز متقابلا اقدامات مثبتي به سود ايران انجام داد كه از آن جمله مي توان به تلاش براي پايان دادن به جنگ ايران و عراق، محكوم كردن حمله آمريكا به هواپيماي مسافربري ايران در تير 1367، حمايت از اجراي قطعنامه 598 و ساير موضع گيري هايي كه با سياست هاي جمهوري اسلامي ايران انطباق داشته اند، اشاره كرد. موضوع چون فلسطين، مخالفت با مذهب ستيزي و نژاد پرستي، تقاضا براي گشودن بازار كشورهاي شمال به روي صادرات كشورهاي جنوب از جمله اين اقدامات بوده است.مهم ترين اقدام حمايتي جنبش غيرمتعهدها در قبال كشورمان تلاش براي محكوم نشدن ايران در آژانس بين المللي انرژي اتمي بوده است. در نشست هاي شوراي حكام آژانس كه به منظور بررسي فعاليت هاي هسته اي ايران برگزار شده است غيرمتعهدها با موضع گيري خود از اين شورا خواسته اند به دور از فشارهاي سياسي به بررسي دقيق وضع تسليحاتي همه كشورهاي عضو بپردازد.اين جنبش همچنين در پايان چهاردهمين نشست سران در هاوانا در بيانيه جداگانه اي ضمن حمايت از فعاليت هاي صلح آميز هسته اي ايران، پيوستن رژيم صهيونيستي را به معاهده منع گسترش سلاح هاي هسته اي (ان پي تي)2 خواستار شد.در نگاه كلي مي توان گفت با پيوستن ايران به اين جنبش، انديشه حمايت از تبديل جنبش به يك سازوكار تأثيرگذار در معادلات جهاني تقويت شده است؛ به ويژه آنكه جمهوري اسلامي ايران به همراه كوبا، مالزي و آفريقاي جنوبي در رديف چهار كشور پيشرو در زمينه بيداري غيرمتعهدها قرار دارد كه از زمان پيوستن به اين سازمان همواره به ضرورت عملي شدن خواسته هاي جنبش اهتمام و بر آن تأكيد كرده است. اهم مواضع جمهوري اسلامي ايران كه در سخنراني هاي مقامات رسمي كشور در اجلاس هاي سران اين جنبش تبلور يافته است عبارتند از: درخواست براي ارتقاي نقش جهاني جنبش در عرصه بين المللي با هدف تحقق تساوي حقوق در عرصه بين المللي، نياز به تجديدنظر در اصول جنبش به منظور تكميل فلسفه وجودي جنبش عدم تعهد با توجه به مقتضيات و تحولات جهان معاصر، حركت جنبش به سوي جنبه ايجابي و نقش آفريني و رهبري در جهان معاصر، لزوم تقويت هويت جنبش براساس صلح، معنويت و محبت و تحقق آرمان هاي بشري براي غلبه بر ناامني و تبعيض و بي ثباتي، تلاش براي تصحيح روندهاي يكجانبه گرايانه و تبعيض آلود موجود، تقويت جنبش غيرمتعهدها از طريق تعاملات فرهنگي و سياسي اعضاي جنبش، فعال تر كردن اركان جنبش، توجه به ظرفيت هاي بالاي سياسي و توسعه صلح و آرامش، بازنگري كلي در اهداف و ساختار شوراي امنيت سازمان ملل و تحقق عضويت دائم داراي امتياز وتو در شوراي امنيت بر مبناي گفتمان عدالتخواهي.

قبلی

برگشت

بعدی