در حاشیه برابری حق زن و مرد
مریم تیرگری
آزادی زن ، نشان دهنده آزادی آن جامعه است ، زنان ایرانی در جامعه ایی زندگی می کنند که به جرم زن بودن خود به جرم خویشتن بودن خود ، به صد تهمت دچار هستند .
ایران ما با یک ارتجاع اسلامی و سرکوبگر قرون وسطائی علیه زنان روبروست ، حجاب اجباری و جداسازی مردان و زنان در همه ابعاد جامعه وجود دارد و تبدیل زنان به شهروندان بی حقوق و درجه دوم که قانون رسمی کشور است .
تحقیر و زن ستیزی خصلت اصلی نظام بلاهاست .
سرکوب کردن و بی حقوقی تنها سهم زنان ایرانی از زندگی است . زنانی که حتی حق حضانت و سرپرستی اطفال خود را ندارند ، حق انتخاب در ازدواج و طلاق را ندارند .
در ادارات باید متحمل سخت ترین قوانین باشند ، حق برخورداری مساوی با مردان از امکانات در آموزش ، اشتغال ، امور فرهمنگی و ورزشی را ندارند .
اگر چه تلاشهایی برای تغییر این وضعیت بوده است اما تمام این تلاشها با سرکوبی وحشیگرانه روبرو شده است آیا بکاربردن سنن قرون وسطائی از قبیل شلاق زدن ، شکنجه دادن ، سنگسار کردن ، نشانگر عمق خشونتی نیست که این نظام علیه زنان ایران اعمال می کند ؟
من زنم ، مهر سکوت است برلبم . من زنم تازیانه های جهل و تعصب است بر قلبم ، جسم من در قفس اسیر است و فکر من رنگ آزادی ندیده است .
اگثریت زنان ایرانی در کجای دنیا که باشند زمانی که راجع به تساوی حق زن و مرد میشنوند .
به این بند با شک و تردید می نگرند .
و به آن باورکامل ندارند .
چرا که زمان حکومت ملاها فکرها رنگ آزادی را ندیده است ؟
زن ایرانی از هر قوم و قبیله و نژادی که باشد ، زن ایرانی است . در خانه کانون مهر و محبت و ستون و پایه و در جامعه تا آنجا که بتواند نقش آفرین و در عرصه زندگی پابه پا ی مرد کوشا اما در عمل حق خود را همیشه کمتر می بیند و برای یقیین به برابری حق زن و مرد کمی مشکل دارد .
چرا که عدم تساوی و تفاوت را عملا می بیند .
از جامعه کوچک خانواده خود گرفته تا اجتماع بزرگی به پهناوری کشور و این به علت خفقان و جهل و تعصب حاکم بر جامعه است ، جامعه ای که سالیان سال فکرها را سنگسار کرده است .
اگر چه بنا بر گفته ها اسلام زنان را زنده بگور کردن نجات داده است اما این رژیم مخوف و زن ستیزی حاکم بر ایران روح زنان را زنده بگور می کند .
حیاتی دوباره لازم است ، باید به خودمان این اطمینان را بدهم و از خود شروع نمائیم که به عنوان یک شر .
حق زندگی و آزادی داریم و باید این حق را مطالبه نمائیم .
تاکی کشتن روح ؟
تاکی سنگسار فکر؟
تا کی سکوت ؟
تا کی در قفس اسیر ؟
اینبار با باور تساوی حق مرد و زن و با افکندن این قانون طلائی برگردن باید جان تازه بگیریم ...
باید برخیزیم . دستها را در دست هم بگذاریم و قدم برداریم اگر چه شاید هدف دور باشد و رسیدن به آن پر از خطر اما باید برای گرفتن حق برخیزیم ....
به مناسبت برپائی جشنهای سالروزتولد بابک خرمدین در قلعه بابک( قلعه جمهور)
با توجه به اقدامات غیر دموکراتیک جمهوری اسلامی به هنگام برپائی جشنهای سالروزتولد بابک خرمدین در سالهای گذشته، امسال سازمان دفاع ازحقوق بشر در آذربايجان جنوبی( ایران) و انجمن دوستی دانمارک – آذربایجان دریک اقدامی گسترده نظر جامعه جهانی را به این رویداد عظیم تاریخی جلب میکند.
سازمان دفاع ازحقوق بشر در آذربايجان جنوبی( ایران) به همراه انجمن دوستی دانمارک – آذربایجان با ارسال نامه و فکس به مجالس و مقامات کشورهای غربی ، سازمانهای دفاع ازآزادی بیان و برابری شهروندی و مطبوعات غربی وخاورمیانه ، خواهان توجه آنان به اقدامات احتمالی جمهوری اسلامی درهنگام برپائی جشنهای سالروز تولد بابک خرمدین شد.
سازمان دفاع ازحقوق بشر در آذربايجان جنوبی( ایران) به همراه انجمن دوستی دانمارک – آذربایجان با محکوم کردن اقدامات سالهای گذشته جمهوری اسلامی، برپائی این جشنهای و ابراز احساسات مقدس خود جوش مردمی را در یک جؤ دوستانه حق طبعیی ترکهای ایران دانسته و از تمامی سازمانها ونیروهای آزادی خواه برای برخورد با اقدامات احتمالی جمهوری اسلامی یاری می طلبد.
لازم به یاد آوری است که در سالهای گذشته مقامات جمهوری اسلامی تمام سعی خود را برای جلوگیری ازبرپائی این اقدام خودجوش و زیبای مردمی بکار بردند اما به همت خادمین فرهنگی ترکهای ایران و حمایت تمامی قشرهای مردمی، مقامات جمهوری اسلامی موفق به این امر نشدند. با اینکه هر ساله در این رابطه چه قبل و چه به هنگام برپای این جشنها مامورین امنیتی جمهوری اسلامی تعدادی از خادمین فرهنگی ترکهای ایران را به اتهامات واهی ونادرست دستگیر وروانی زندانها کرده بودند.
S.A.H.R.
سخنگوی سازمان دفاع از حقوق بشر درآذربایجان جنوبی(ایران)
شاهین استاجلو
E-mail Aylar2@hotmail.com
رئیس انجمن دوستی دانمارک – آذربایجان
C.
Per Jakobsen
carl_perjakobsen@ofir.dk