درباره آزادگی

شماره جدید

دمکرات، اکنون که در اپوزیسیون اند، حتا همکاری را، با این شرط و شروط می پذیرند، اگر بر مصدر قدرت قرار گیرند، چطور؟!

بهمین دلیل افکار مارا متوجه نیرنگهای متداول در تاریخ می کند. مثال بسیار روشن و زنده در برابر ما است. امیدوارم هموطنان مرکزیت گرا از بنده دل گیر نشوند، اگر مجبور به مقایسه می شوم، که گویند در مثل مناقشه نیست. بهترین نمونه کسب قدرت و تسلط بر مخالفین (به حق یا به نا حق)، تسلط دوران اولیه اسلام سیاسی است. برای نمونه این نوع کردارها درتاریخ، به قرآن مجید رجوع کنید و سوره ها و آیاتی که در مکه نازل شده اند، با آنانی که در مدینه نزول کرده اند، مقایسه بفرمائید. لحن صلح جویانه و مسالمت آمیز بادگر اندیشان درآیات مکی و لحن تند و تهدید به مرگ و از میان برداشتن آنان در آیات مدنی به روشنی دیده می شود. در این رابطه ميرزا فتحعلی آخوند زاده، فيلسوف، اديب، منتقد بزرگ و ازپيش گامان نهضت مشروطيت درايران چنين می نويسد: "مادام که پيغمبر ما درمکه بود و هنوز اعوان و انصار و زور نداشت، خدای ما تنها به نفرين مخالفانش اکتفا کرده است. بعد از آن که پيغمبر ما به مدينه هجرت نمود و اعوان و انصار زياد بر سرش جمع شد و در کارش پيشرفتی پيدا گرديد و خودش قدرت و استطاعت بهم رسانيد، آن وقت خدای ما به حالت خود تغيير داد، عدالت و انصاف را بالمره کنار گذاشت، سفــّاکی و بی رحمی آغاز کرد. آيه ی فاقتلوالمشرکين فرستاد...." (ميرزا فتحعلی آخوند اف، مکتوبات کمال الدوله به همت پروفسور حامد محمود زاده، نشريات علم، باکو 1985، صفحات 102و 103.)

در اینجا توصیه چند نمونه از آیات مذکور، مکی و مدنی را خالی از فایده نمی دانیم:

آياتی که درقرآن دررابطه با مدارای مذهبی هستند. رجوع شود به سوره ی کافرون که خدا درآيه ی 6 آن خطاب به دگرانديشان می گويد: "دين شما برای خودتان، دين من هم برای خودم." در آيه های 45 و 46 سوره ی عنکبوت نيزخدای محمد نسبت به دگرانديشان "اهل کتاب" مهربان و با گذشت است:

"آنگاه که با اهل کتاب بحث می کنی ادب را نگه دار، بحز کسانی در ميان آنان که شرارت می کنند. به آنان بگو ما به آنچه که بر ما نازل شده است باور داريم بهمان گونه که بر آنچه به شما نازل شده نيز معتقد هستيم. چنين می خوانيم. خدای ما يکی است. ما همه تسليم رضای او هستيم." درسوره ی الروم ازمسيحيان چونان متحد مسلمانان سخن رفته است. درسوره های مدنی قرآن تحت مقتضيات زمان بندرت آيات مسالمت جويانه ديده می شود. آیه 14 سوره الحجرات: "ای رسول اعراب (بنی اسد وغیره) که برتو منت گذارده و گفتند ما (بی جنگ و نزاع) ایمان آوردیم بآنها بگو شما که ایمانتان (از زبان) بقلب وارد نشده به حقیقت هنوز ایمان نیاورده اید لیکن بگوئید ما اسلام آوردیم (و از خوف جان به ناچار تسلیم شدیم) و اگر (بعد از این با ایمان حقیقی) خدا و رسول وی را اطاعت کنید او از اعمال شما هیچ نخواهد کاست و از گناه گذشته می گذرد که خدا بسیار آمرزنده و مهربانست". (قرآن، ترجمه قمشه ئی ص 329)

آیات مدنی زیر در قرآن که در رابطه با خشونت و از موضع قدرت هستند:

ـ "بکشيد در راه خدا کسانی که شما را می کشند و ازحد در مگذريد که خدا ازحد در گذرندگان را دوست ندارد. آنان را بکشيد هرجا که بيابيدشان. از آنجا که ترا بيرون کشيدند بيرونشان بکشيد که بت پرستی از سلاخی بدتر است. ليکن در جوار خانه خدا با آنان نجنگيد مگر آنکه به شما حمله ورشوند. چنانچه به شما حمله ور شدند آنان را از دم تيغ بگذرانيد. اين است سزای کافران." (سوره بقره آيات 190 تا 193)

ـ "چنانچه نه از تو فاصله بگيرند، نه با تو از در آشتی درآيند ونه دشمنی خودرا عليه تو متوقف سازند، در اين صورت بگيريدشان و بکشيدشان هر جا که بيابيدشان. در رابطه با اين قبيل افراد ما به تو اختيار تام اعطا می کنيم." (سوره ی نسا آيه 91)

"آنان که با خدا و رسولش می جنگند و در زمين فساد می کنند مر آنان را پاداشی نيست جز آنکه آنان را بکشيد، بردارشان کشيد، دستها و پاهاشان از خلاف جهت يکديگربريده شوند يا اززمين رانده شوند که مرايشان راست خواری دردنيا و شکنجه ای عظيم درآخرت." (سوره ی المائده آيات 33 به بعد). همه نقل قولها ازسایت خرد ورزان آورده شده.

اینها مثالهائی از تاریخ بسیار دور بود که گویا تاکنون هم تغییر نکرده است. یعنی حدود هزار و چهارصد سال بعد دیدیم که آیت الله خمینی در زمانی که به نیروهای انقلابی نیاز داشت، مانند پیغمبر اسلام مکه ای، ازخود نرمش نشان داد و حتا بنی صدر را فرزند خود خطاب کرد و به اشاره ایشان، بنی صدر توانست کرسی ریاست جمهوری را تصاحب کند. ولی هنگامی که پایه های قدرتش محکم گردید، همانند پیفمبر مدینه ای، همه را از لیبرال تا چپ انقلابی از صحنه سیاست پاک نمود و یا درزندانها قتل عام و نابود کرد و شاگرد و نورچشمش آیت الله منتظری را فقط بخاطر حفظ قدرت و به دلیل اعتراض مؤدبانه ایشان به اعدام غیر قانونی کمونیستها، از ولی امری برکنار نمود و گویا گفته اند: "میدانستم که بعد از من نمی توانید مملکت اسلامی را اداره کنید". متأسفانه گویا تأثیر اسلام بر نیروهای پیشرو و اپوزیسیون ما هم کم نیست!

البته اگر امروزه روشنفکران و قلم به دستان بزرگواری که درپیش به شیوه تفکر آنان اشاره ای شده، مانند آقای دکتر حسین باقرزاده، مبتکر منشور 81، آقای بابک امیر خسروی، سیاست مدار کهنه کار و با تجربه و دبیر اول حزب دمکراتیک مردم ایران، آقای چنگیز عباسی آذربایجانی الاصل، سر دبیر سایت اینترنتی جمهوری خواهان دمکراتیک، آقای فرهاد عرفانی مزدک، نمی دانم چکاره! اما "تئوریسین چپ"، آقای ایرج فرزاد و آقای فاتح شیخ السلامی هر دو کردستانی الاصل و اعضای هیئت سیاسی حزب کمونیست کارگری و نظیر اینان را با دین سالاران و مذهبیون از بنیاد افراطی و تنگ نظر مقایسه کنیم، کمی از انصاف به دور است. از این هموطنان نام می برم چون هنگامی که نوشته های آنان را می خوانیم و وعده و عیدهای کنونی را می شنویم، چاره ای برای جلوگیری از نفوذ چنین افکار و قضاوتی در مغز خودرا نمی بینیم.

آخر مثلی است معروف که گویند: مار گزیده از ریسمان سیاه و سفید نیز می ترسد. مانیز به آن اندازه کلاه صداقت و پاک دلی به سرمان رفته است که دیگر نمی توانیم بدون چانه زدن های اولیه و بدون گرفتن تضمین برای آینده، همین طور وعده های شفاهی را قبول کنیم، بلکه می خواهیم دوستانه و منطقی با این هم وطنان عزیز درمیان بگذاریم که ماهم حقی داریم و دیگر زمان آن سپری شده است که کسی قصد پایمال نمودن این حق و حقوق را داشته باشد و ما نیز نمی خواهیم حقمان پایمال گردد. پس شما اگر واقعا می خواهید با دنیای مدرن امروزی هم گام شوید، باید واقعیت جامعه ایران را قبول نموده و باید بپذیرید که در سرزمین ایران در کنار فارسهای حاکم، آذربایجانی ها، کردها، بلوچها، ترکمن ها و عربها نیز زندگی می کنند و اینها، اگر ما بخواهیم و نخواهیم، هرکدام خودرا بدرستی ملیتی مستقل می دانند وحقوق مساوی باخلق حاکم را میخواهند، نه بیشتر و نه کمتر. شما عزیزان باید بپذیرید که مثلا من کرد، زبان و فرهنگ و آداب و رسوم و حتا لباس متفاوتی با شما را دارم و می خواهم، با استفاده از دمکراسی مطرح شده ازجانب خود شما، حق و حقوق مساوی را طلب نمایم.

قبلی

برگشت

بعدی