سید!؟ علی خامنه ای ولایت فقیه!؟ بخوان تا شاید ...
مهدی شیروانی
به دستور رهبر عالیقدر!؟ ولي فقيه و به دست مزدوران جانی و خائنش شماري از آزاد مردان ميهن دربندم؛ به زندانهاي طولاني محكوم شده اند.
این سيد مدعی جانشینی خدا به اين اميد كه در داخل كشور؛ آزادگان را به زنجير ميكشيم و در خارج به فرزند عزيز ولايت جهل و جور ماموريت ميدهيم مراتب ارادت و الطاف فقيهانه مارا به عاليجناب جورج بوش و نور چشمي توني بلر ابلاغ كند ...
مي پندارد با ترور در داخل و خارج و با ببند كشيدن دگر اندیشان چون دكترملكي ها؛ پيمان ها...رجائي ها ... و شكنجه و آزار آزادگان اهل قلم و نظر چون گنجي ها: اشكوري ها ... افشاري ها ... باطبي ها ... محمدي ها و ... ميتواند نظام آلوده به خون و فساد را ؛ از مهلكه بيرون برد ...
گزارشات حاکی از فساد نور چشمی ها در صدا و سيما در بنیاد های متعدد ، وجود اسکله های متعدد بدون کنترل دولتی و ... براي مردم تحت فشار روشن ساخت پاكدامني ذوب شدگان در ولايت او تا چه حد حقيقت دارد ...
یا با بهانه کردن تائید مجلس هفتم توسط امام زمان ( انکار امامزمان بیکار است و فقط برای مواردی که ملاهای عهد دایناسورها لازم دارند می آید و امضا می دهد و میرود پی کارش ، واقعاً چقدر از عقاید مردم سوءاستفاده می شود )
و یا دستگیری جوانان با اتهامات همکاری با دولت های خارجی و تشویش اذهان عمومی و گرفتن اعترافات نا مانوس
شکستن قلم ها وووو
اینها قطره ای از دردهای من است که با نگاه به این بی شرمی و بی رحممی های ولایت می توان به وضعیت زن در این نظام متحجر پی برد و فهمید که این زنان هستند که دچار سرکوب مضاعف هستند همچون تجاوز و اعدام دختر 16 ساله در نکا و یا سرکوب های اجتماعی و فرهنگی نسبت بزنان وووو
با این ناله ها همراه بودم که شعري از ناشناسی در اینترنت خواندم که با احوال من هماهنگ و در واقع زبان حال من بود، که با اجازه نویسنده ناشناس برایتان در زیر می آورم
اميدوارم كه سيد ( مدعی جانشین نماینده خدا در زمین ) در خلوتش آن را بخواند؛ و از منظر خود درآينه شعر من؛ خون گريه كند.
سيد!!!؟
لباس سرخ غضب بر تن
مي تازد.
چشمان خون گرفته او
تاريخ را نمي بيند.
او حكم ميكند كه : ببنديد
او حكم ميكند كه: بگيريد.
با آنكه روزگاري ؛
در جمع عاشقان
يكچند پرسه ميزد
با آنكه ادعا ميكرد ؛
در آستان حضرت مولا نا
كشكول عشق را
از شعر ناب پركرده ست
اينك ولي ؛
شمشير مرگ در دستش
- بر جمع عاشقان -
مي تازد.
سيد ؛ چه سرنوشتي داشت!!
يكروز همنشين معري بود
امروز همصداي حبيب اله ست .
در كوچه باغهاي وكيل آباد؛
قلب قديمي اش
بر سينه درخت جواني پيداست
در قلب رهبرانه اش اما ؛
جز نقش كينه پيدا نيست .
دستور داده است ؛
ياران عشق را
-در محبس ولا يت غاصب-
بر سفره ي شكنجه بميرانند.
ملي به مذهب او
معناي كفر دارد.
مذهب به مكتب او
مدح و ثناي حضرت آقا ست.
از ياد برده است
پيش از ظهور حضرت او
صدها ؛ نه صد هزاران
- از جمع تاجداران-
شمشيرشان برنده تر از او
در آتش شقاوت خود ؛
سوختند.
سيد ؛ باور نميكند
ديوار هاي زندان ؛
همراه با ولايت او
مي ريزد.