نگاهی به تلاش ملایان
من به عنوان انسانی هنرمند و علاقه به کاریکاتورهای سیاسی در زیر بر اساس اتفاقات و مسائل که مرا به خود مشغول نموده است طراحی نموده و به نشر در میاورم شاید این کار بتواند اثر بهتری بر اذهان شما آزادیخواهان و خسته از ستم و خیانت و جنایات حکومت ولایت فقیه بگذارد .
در زیر سه کارکاتور را با سه متن تقدیم می کنم .
لطفاً نظر خود را برای من ارسال فرمائید خوشحال میشوم
کارمن ترهوسپیانس
جنبش مردم عرب ایران علیه حکومت خائن اسلامی
به احترام جنبش مردم عرب ایران که برای خواسته های خود به پا خواسته و با اقدام خودشان حقیقتی را روشن نمودند که جمهوری اسلامی در تلاش نسل کشی و به دنبال از بین بردن فرهنگ مردم ایران است .
به حمايت از زندانيان سياسی برخيزيم
دكتر حسين باقرزاده ( تنظیم: کارمن ترهوسپیانس)
سازمان عفو بين الملل بيانيه ای تحت عنوان «ايران: به دو رويی پايان دهيد - زمان آن است كه مجازات اعدام برای كودكان لغو شود» انتشار داده و در آن رسما به سياست حقوق بشر ايران اعتراض كرده است. عفو بين الملل می گويد كه مقامات ايرانی در گفتگوهای خود با نهادهای بين المللی يك چيز را می گويند و ماموران آن در ايران كار ديگری را انجام می دهند. اين سازمان به بيانيه كميته حقوق كودك سازمان ملل اشاره می كند كه روز جمعه گذشته به برخوردهای منافقانه رژيم اعتراض كرده است و گفته كه نماينده رژيم ايران در جريان بررسی گزارش مربوط به اين كشور تاكيد كرده كه كشور متبوعش اعدام كسانی را كه در زير سن ١٨ سالگی مرتكب جرم شده اند به حالت تعليق در آورده است. ولی كميته ياد شده اين واقعيت را كه اين قبيل اعدام ها هم چنان ادامه يافته است تقبيح كرده و گفته است كه درست در روزی كه همين گزارش تحت رسيدگی بوده يك اعدام اين چنينی اتفاق افتاده است. طرفه تر آن كه به گفته عفو بين الملل، سخنگوی قوه قضاييه دو هفته پيش تر ادعا كرده بوده است كه گزارش های مربوط به اعدام افراد زير ١٨ سال (به هنگام ارتكاب جرم) «تبليغات خارجی» است كه از خارج كشور سرچشمه گرفته و هدف آن بدنام كردن جمهوری اسلامی است. كميته حقوق كودك سازمان ملل رسما از ايران خواسته است كه اعدام و مجازات های خشن و ضد انسانی شلاق و بريدن دست و سنگسار و مانند اين ها را در موارد يادشده فوری قطع كند و به تعهدات بين المللی خود مندرج در كنوانسيون حقوق كودك عمل نمايد.
البته موارد نقض حقوق بشر در ايران نه منحصر به تجاوز به حقوق كودكان است و نه دورويی مقامات جمهوری اسلامی در اين مورد تازگی دارد. مقامات جمهوری اسلامی بارها در باب «مردمسالار» بودن اين رژيم و رعايت حقوق بشر در آن داد سخن داده اند و نظام خود را سرآمد همه نظام های دموكراتيك جهان قلمداد كرده اند. چندين سال است، و به خصوص از آغاز رياست جمهوری محمد خاتمی، كه ماموران سر و رو شسته و خوش زبان جمهوری اسلامی بيشتر در مجامع بين المللی حضور می يابند و سعی می كنند تصوير بهتری از اين رژيم به جهان خارج عرضه كنند. اينان به خصوص در جلسات و محافل حقوق بشری از «پيشرفت های» ايران در زمينه حقوق بشر داد سخن می دهند، به «گسترش فضای باز سياسی» اشاره می كنند، و گاه تضمين های تازه ای نيز در باره تعهدات حقوق بشری ايران می سپرند. در همين حال، ماموران قضايی، امنيتی و اجرايی رژيم در داخل كشور «آن كار ديگر» را می كنند و به سياست های گذشته خويش ادامه می دهند. در داخل كشور خشونت و سركوب ادامه می يابد و در خارج دولت های غربی به خصوص در اروپا به وعده های خاتمی و مامورانش دل خوش می كنند.
اكنون و با برخورد كميته حقوق كودك سازمان ملل و سازمان عفو بين الملل اين سياست تا حدی برملا شده است و نمی تواند مانند گذشته كاربرد زيادی داشته باشد.
خالی شدن مجلس شورای اسلامی از اصلاح طلبان چهره واقعی جمهوری اسلامی را روشن تر كرده است و با پايان گرفتن دوره دوم حكومت خاتمی ظاهر دنياپسند اين رژيم به كنار می رود و قدرت پنهان پشت آن آشكارتر می شود. هم زمان با اين تحولات، سركوب و خشونت در ماه های اخير افزايش يافته است و اگر مبارزه ای پيگير عليه آن در سطح جهانی صورت نگيرد بدون ترديد اين سركوب ها با يك دست شدن حاكميت شدت بيشتری خواهد يافت.در ماه های اخير،