به شدت بی اعتبار و حیات اجتماعیشان رو به افول است و مردم شب و روز برایشان جوک می سازند و به ریش شان می خندند !

انقلاب ۵۷ تنها سلطنت را پایان نداد ، در مسیر رشدش دست سیستانی ها را هم رو کرد . (

دل باطل را مى‎شكافم تا حق را از پهلويش خارج كنم .)بنا بر فلسفه « شرور » ، جناح راست باعث و بانی یک انقلاب اجتماعی و یک تحول در ایران شده است ! یعنی چه ؟

یعنی خودش با عملکرد ارتجاعی و خائنانه اش دست خودش را حسابی رو کرده و جامعه را از خود بَری کرده است . در واقع موتور ِسوق دادن جامعه به دور شدن از سنت های آخوندی و ارتجاعی ، واکنش طبیعی در برابر تبلیغ و کج رفتاری های جناح راست است ( نه فقط روشنگری روشنفکران که دائم با بگیر و ببند محدود می شدند ) از یاد نبریم که ایران ، ایران جوان و هوشیار ، از قضا به دلیل ظلم و ستم آخوندها ، آبستن نیروهای ترقی خواه است و آقای « فوکومایا » و استادش هانتينکتون با ید خواب ببینند که تاریخ پایان یابد . فریاد آزادیخواهی در ایران زمین خاموش نخواهد شد و آینده این حقیقت را نشان خواهد داد . در زمان شاه نیز پیش و بعد از زمانی که آقای جیمی کارتر به تهران آمد و در حضور اعلیحضرت و والاحضرت خانم فرح پهلوی ، برای آرامش « جزیره ثبات » ! گیلاسها را رَد و بَدل کرد ، امثال فوکومایا ( تئوریسین گروه بوش ) مردم آزاده میهنمان را تحقیر می کردند . خدا بیآمرزد سرهنگ مصطفی زمانی شکنجه گر ظالمی که خود مرا نیز به قصد کشت زده است . تشریف آوردند در سلولهای انفرادی قصر و رو به زندانیان فرمودند تا ابد اینجا می مانید تا موی سرتان رنگ دندان تان شود و ما را مجبور می کردند دستمان را بیخ دیوار بگذاریم و پایمان را مثل خط کش صاف به دیوار بچسبانیم تا ایشان لگد بزنند و کیف کنند .

 از آنجا که در درون همه ما یک شکنجه گر مَکار خفته است ، دلم می خواهد برای او تقاضای رحمت کنم ... بگذریم .

بله بدون خود شیفتگی های جاهلی ، ایران با همه زخم هائی که خورده و با وجود آنهمه بلا که بر سرش باریده نسبت به کشورهائی چون عربستان ( گاو شیرده آمریکا ) ، کویت ، مصر ، اردن ، امارات عربی و ... چند سر و گردن بالاترست .  به محض اینکه بختک استبداد دینی پر و بال اش را باز کند ، پرواز خواهد کرد و در آنصورت آمریکا از تأثیرگذاری کشوری که هدایت نیروهای ترقی خواه را پشت سر دارد و سی ، چهل سال هم از کشورهای دیگر منطقه جلوترست ، وحشت خواهد کرد  . هنوز در عربستان زنان حق رانندگی ندارند ، طبیعی ست وقتی حضور زنان را در بالاترین رده های تصمیم گیری ناظر باشند تکان خواهند خورد . من چندین کشور عربی را از نزدیک دیده ام و با مردم ُمفصل صحبت کرده ام .

 یکبار مادرم که نزدیک به ۹۰ سال سن داشت و قلیانش شکسته بود ، سرشان درد گرفت و گفتند هر طور شده باید در دمشق ( پایتخت سوریه ) قلیان پیدا کنیم ، ُپرسان ُپرسان رفتیم تا به یک قهوه خانه رسیدیم که جمعیتی حدود بیست ، بیست و دو نفر قلیان می کشیدند . به صاحب قهوه خانه پول دادم و گفتم مادرم مریض هستند و باید قلیان بِکشند . آیا ممکنست ؟ با برافروختگی گفت : لا ، لا ، مستحیل . یعنی نه غیر ممکنست و ادامه داد مردها همه اعتراض می کنند . ما گوش ندادیم و مادرم همانجا نشست و قلیان کشید که ناگهان چندین نفر با داد و قال گفتند : زن نباید در محضر مرد قلیان بِکشد و ... ، هرچه به آنها التماس کردم بابا این مادر من که نزدیک به ۹۰ سال سن دارند و خسته و بیمار هستند جالا چی میشه دو تا پک به قلیان بزنه ، خب شما لطفا روتونا بکنین اونور که معصیت نکنین . نشد که نشد و خسته و کوفته برگشتیم . می گفتند مسئله در معصیت خلاصه نمیشه ، اصلا زن نباید جلوی ما قلیون بکشه ، همین و بس . این نمونه در پایتخت یک کشور عربی با تمدن باستانی ، با تدمر خاطره انگیز و « زنوبیا » ی دلیر نمونه خوبی ست تا نشان دهد چرا مردم ما در فاز دیگری هستند . آنجا به من گفتند ما هنوز عکس همسر حافظ اسد را هم ندیده ایم ! بله به راستی ایران در فاز دیگری ست و از این بابت ارتجاع خدمت بزرگی کرده است ! ایران آبستن نیروهای ترقی خواه است .

توماس فريدمن خبرنگار یهودی و هشيار نيويورک تايمز به درستی متوجه اين گونه مسائل شده و خطر آن را برای ثبات رژيم های استبدادی حاکم بر عربستان، کويت، قطر، بحرين، امارات متحده عربی، عمان، اردن و مصر دريافته و اين هشدار را بطور جدی به گوش هيئت حاکمه آمريکا رسانده است .

یک ایران پیشرفته و آزاد نه تنها کشورهای منطقه خلیج فارس را قلقلک خواهد داد ، بر آذربایجان ، ازبکستان ، قیزقیزستان و ... هم تأثیر خواهد گذاشت و درست به همین دلائل آمریکا راحت کنار نمی نشیند تا نیروئی سر کار بیاید که زیرش را جارو کند . اگر برای حرکت آزاد سرمایه ها ، نهاد سلطنت چنگی به دلش نمی زند و نمی خواهد شاه و شاهزاده را به قدرت برساند ، گروه خونش با نیروهای انقلابی و ترقی خواه نیز نمی خورد ، مگر اینکه ...

آمريکا که در آسيا ُمدل مطلوبش را ژنرال هاي پاکستان و ترکيه ، در حُکام مادام العمر و امثال « آريل شارون » ُجست وجو مي کند، نه می تواند و نه می خواهد که ایران زمین حکومتی براستی مردمی را تجربه کند ... مُدل مطلوب آمريکايي ها  و انگليسي ها در ايران حکومتي ست که بتواند با تمرکز قدرت، تک صدايي را حاکم کند و به قدرت هاي نفت خوار اجازه دهد با حاکمان قدرتمند يک دست مناسبات شان را تنظيم کنند ...

دولت آمريکا آزادي واقعی ، استقلال و سربلندي ديگر کشورها ـ از جمله کشور ما را برنمي تابد و هدف استراتژيک آن در میهن ما ، در منگنه قرار دادن آزادیخواهان است ...

البته و صد البته نيروئی که قدرت بی نظيرش را در بهمن ۱۳۵۷ نشان داد ــ  بختک جمهوری اسلامی را نیز چون نظام سلطنت به زباله دان تاريخ فرستاده و ايران را از لوث اين دو نهاد ارتجاعی پاک خواهد کرد و در این حقیقت تردیدی نیست .

با همه این اوصاف همچنان سئوال باقیست .

چگونه امثال بوش و دیک چینی مداخله و رهبری نیروهای ترقی خواه را ( در یک قیام توده ای ) می پذیرند ؟ فراموش نکنیم که نمی شود همین جوری گفت که « مگر می توانند نپذیرند ؟

و ما با چنگ و دندان هم شده راهی تهران شده و به مقصود می رسیم و ...» در گذشته که شوروی زمین نخورده بود و امثال برژنف خط و نشان می کشیدند و عراق و افغانستان هم در حال و هوای دیگری بود و آمریکا نیز بیشتر توی خودش بود ومتشکل ترین نیرو در برابر آخوندها دستش پُرتر بود و بمباران و خلع سلاح هم نشده بود و ناجوانمردانه دفتر و دستکش را غارت نکرده بودند و اضدادشان هم خلع شعار شده هر کدام به گوشه ای خزیده بودند و فتنه خاتمی هم خیلی ها را چون گوساله سامرا به بازی نگرفته بود ... « دست ما کوتاه و خرما بر نخیل » بود .

حالا که اصلا قمر در عقرب است و گرد و غبار ۱۱ سپتامبر هم بر همه جا و همه چیز هویداست و سنگ ها را بسته و سگ ها را رها کرده اند . از در و دیوار توطئه می بارد و بر مبارزین و مجاهدین میهن ما می تازند . حساب دو دو تا چهارتاست . آمریکا کوتاه می آید یا نیروهای ترقی خواه که هنوزعملا فاقد جبهه همبستگی هستند ؟

آمریکا کوتاه می آید یا نیروهای ترقی خواه که در آرم سازمانی شان نقش تفنگ به چشم می خورد ، اما خلع سلاح شان کرده و دست و بال شان را هم بسته اند ؟